ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจประกอบธุรกิจส่วนตัวของพนักงานประจำบริษัทเอกชน

Main Article Content

พิริยกานด์ กิจกานดา
ตะวัน วิกรัยพัฒน์
พรพนา ศรีสถานนท์

บทคัดย่อ

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับของปัจจัยจูงใจและการตัดสินใจประกอบธุรกิจส่วนตัว 2)เพื่อเปรียบเทียบการตัดสินใจประกอบธุรกิจส่วนตัวของพนักงานประจำบริษัทเอกชนจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล 3) เพื่อศึกษาปัจจัยจูงใจที่ส่งผลต่อการตัดสินใจประกอบธุรกิจส่วนตัว กลุ่มตัวอย่างเป็นพนักงานประจำบริษัทเอกชน จำนวน 385 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน  t-test  ความแปรปรวนทางเดียว และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณผลการวิจัยพบว่า 1) ปัจจัยจูงใจในการตัดสินใจประกอบธุรกิจส่วนตัวของพนักงานประจำบริษัทเอกชนมีค่าเฉลี่ยมากที่สุดทุกด้าน โดยเรียงจากมากไปหาน้อย คือด้านความต้องการ รองลงมาคือด้านแรงจูงใจ และด้านค่านิยมตามลำดับ การตัดสินใจประกอบธุรกิจส่วนตัวของพนักงานประจำบริษัทเอกชน ในภาพรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมากที่สุด  2) พนักงานที่มีเพศ อายุ ระดับการศึกษา สถานภาพ และรายได้เฉลี่ยต่อเดือนมีการตัดสินใจประกอบธุรกิจส่วนตัวแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 3) ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจประกอบธุรกิจส่วนตัวของพนักงานประจำบริษัทเอกชนเรียงตามลำดับคือ ด้านความต้องการ ด้านค่านิยม  ด้านแรงจูงใจ ซี่งตัวแปรทั้ง 3 ตัวสามารถอธิบายการเปลี่ยนแปลงของตัวแปรการตัดสินใจประกอบธุรกิจส่วนตัว ได้ร้อยละ 37.90

Article Details

How to Cite
กิจกานดา พ. . ., วิกรัยพัฒน์ ต. ., & ศรีสถานนท์ พ. . (2023). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจประกอบธุรกิจส่วนตัวของพนักงานประจำบริษัทเอกชน. วารสาร มจร เพชรบุรีปริทรรศน์, 6(2), หน้า 72 – 82. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JPR/article/view/269030
บท
บทความวิจัย

References

กองวิจัยตลาดแรงงาน. (2557). แนวโน้นอาชีพอิสระในอนาคต 3 ปีข้างหน้า. กองวิจัยตลาดแรงงาน และ กองส่งเสริมการมีงานทำ กรมการจัดหางาน กระทรวงแรงงาน.

กัลยา วาณิชย์บัญชา. (2560). สถิติสำหรับงานวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 11, โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.

ชลลดา เจียมจิตวานิชย์ จิรพล จิยะจันทน์ และ นพดล พันธุ์พานิช. (2562). ตัวแบบการ เป็น

ผู้ประกอบการใหม่ของนักศึกษาปริญญาตรีสังกัดมหาวิทยาลัย ในเขต กรุงเทพมหานครและ ปริมณฑล . บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น.

ทวีศักดิ์ ฉิมแก้ว และแก้วตา ผู้พัฒนพงศ์. (2562) . ปัจจัยจูงใจที่มีผลต่อกระบวนการ ตัดสินใจเลือก ประกอบอาชีพของนักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยรามคำแหง. มหาวิทยาลัย รามคำแหง.

ธาริณี อังค์ยศ (2563) เรื่อง ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความปรารถนาในการเลือกอาชีพของนักศึกษา ระดับปริญญาตรีจังหวัดนครราชสีมา. การประชุมวิชาการระดับชาติครั้งที่ 7 วิทยาลัยนครราชสีมา.

ธีรยุทธ แก้วเกร็ด. (2561). การตัดสินใจเลือกอาชีพของพนักงานองค์กรเอกชน ในจังหวัดนครปฐม . มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

น้ำทิพย์ บุตรทศ. (2558). การตัดสินใจเลือกอาชีพ แรงจูงใจ และความก้าวหน้า. มหาวิทยาลัยบูรพา.

ภาคภูมิ สิงห์แก้ว. (2560). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกประกอบอาชีพของประชาชนในชุมชน แผ่นดินธรรม-แผ่นดินทอง ตำบลตะพานหิน อำเภอตะพานหิน จังหวัดพิจิตร. มหาวิทยาลัย พิบูลสงคราม.

ศวรรณยา คล้ายเชย. (2563). แรงจูงใจที่มีอิทธิพลในการเป็นเจ้าของธุรกิจ Café ในจังหวัด นครปฐม. วารสารโครงการทวิปริญญาทางรัฐประศาสนศาสตร์และบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2561). การจัดการศึกษาเพื่อพัฒนาความเป็น ผู้ ประกอบการ.(รายงานวิจัย). กรุงเทพฯ: บริษัท พริกหวานกราฟฟิค จํากัด.

อุไรพร ช่างบรรจง. (2556). มูลเหตุและแรงจูงใจในการเข้าสู่การดำเนินธุรกิจเครือข่าย. มหาวิทยาลัย แม่โจ้.

Bangkok insight. (2565). เด็กไทยส่วนใหญ่อยากเป็นผู้ประกอบการ. สืบค้นจาก https://www.thebangkokinsight.com/news/digital-economy/65754/

Cochran, W.G. (1953). Sampling Technique. New York: John Wiley & Sons. Inc.

Cronbach, L. J. (1984). Essential of psychology testing. New York: Harper.

Marketing. (2560). ผลสำรวจคนไทย ต้องการเป็นนายตัวเอง

https://www.marketingoops.com/reports/behaviors/amway-research/

https://salaryinvestor.com/guide/business-invest-guide/cafe-amazon- campaign/