INNOVATIVE DISRUPTION ERA IMPLEMENTATION IN PROVIDING SERVICES IN BANGKOK METROPOLIS
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการนำนวัตกรรมยุคดิสรัปชั่นไปปฏิบัติในการให้บริการของกรุงเทพมหานคร 2) ศึกษาปัญหาและอุปสรรคของการนำนวัตกรรมยุคดิสรัปชั่นไปปฏิบัติในการให้บริการของกรุงเทพมหานคร และ 3) ศึกษาแนวทางการนำนวัตกรรมยุคดิสรัปชั่นไปปฏิบัติในการให้บริการของกรุงเทพมหานคร เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูลสําคัญที่ใช้ในการศึกษา คือ ผู้บริหารกรุงเทพมหานคร ผู้บริหารสำนักงานเขตของกรุงเทพมหานคร และหัวหน้าฝ่ายสำนักงานเขตของกรุงเทพมหานคร จำนวน 23 คน โดยใช้วิธีการคัดเลือกผู้ให้ข้อมูลสําคัญแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูล ได้แก่ แบบสัมภาษณ์ ทำการวิเคราะห์โดยการสรุปแบบพรรณนาความ
ผลการวิจัยพบว่า (1) ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการนำนวัตกรรมยุคดิสรัปชั่นไปปฏิบัติในการให้บริการของกรุงเทพมหานคร ได้แก่ ผู้นำ โครงสร้าง วัฒนธรรมองค์การ ทรัพยากรการบริหาร การพัฒนาบุคลากร การร่วมมือกับองค์การภายนอก และระบบการให้รางวัลและผลตอบแทน (2) ปัญหาและอุปสรรคของ
การนำนวัตกรรมยุคดิสรัปชั่นไปปฏิบัติในการให้บริการของกรุงเทพมหานคร พบว่า ระบบราชการและวัฒนธรรมองค์การไม่เอื้อต่อนวัตกรรม ระเบียบ ข้อบังคับ และกฎหมายไม่สอดคล้องกับสภาพการณ์ บุคลากรขาดความรู้ ไม่ยอมรับนวัตกรรม งบประมาณไม่เพียงพอ อุปกรณ์เครื่องมือไม่ทันสมัย และ
(3) แนวทางการนำนวัตกรรมยุคดิสรัปชั่นไปปฏิบัติในการให้บริการของกรุงเทพมหานคร พบว่า ผู้ปฏิบัติงานควรทำความเข้าใจนโยบาย ปรับปรุงกฎหมาย ระเบียบ และข้อบังคับต่าง ๆ นวัตกรรมที่จะนำมาใช้ต้องก่อให้เกิดประสิทธิภาพในการทำงาน มีการติดตามและประเมินผล ควรสร้างวัฒนธรรมองค์การเชิงนวัตกรรม สนับสนุนงบประมาณ วัสดุปอุปกรณ์อย่างเหมาะสม พัฒนาบุคลากรอย่างต่อเนื่อง สร้างแรงจูง และสร้างการรับรู้ของประชาชนต่อการให้บริการรูปแบบใหม่
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
แก้วตา ศรอดิศักดิ์ และชวนชื่น อัคคะวณิชชา. (2561). ปัจจัยเหตุและผลของพฤติกรรมสร้างสรรค์ นวัตกรรมของพนักงานธนาคารกรุงเทพ เขตจังหวัดนครปฐม. Veridian E-Journal, Silpakorn University ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 11(2), 1531-1545.
ชมภูนุช หุ่นนาค. (2560). การบริการสาธารณะใหม่เพื่อรับใช้พลเมือง. วารสารมนุษยสังคม
ปริทัศน์, 19(1), 125-140.
นพดล เหลืองภิรมย์. (2557). การจัดการนวัตกรรม = Innovation management. กรุงเทพฯ: ดวงกมล.
นิศาชล ฉัตรทอง. (2561). บริบทภาครัฐไทยกับการก้าวเข้าสู่องค์กรแห่งนวัตกรรม. รัฐประศาสน
ศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขานโยบายสาธารณะและการจัดการภาครัฐ ภาควิชาสังคมศาสตร์ คณะสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล.
ปวาสินี สุขเจริญ. (2552). ความเป็นองค์กรนวัตกรรม กรณีศึกษา: โรงพยาบาลเอกชนในอําเภอ เกาะสมุย จังหวัดสุราษฎร์ธานี. การศึกษาอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชา บริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์.
พงศ์เทพ จารุสุสินธ์. (2546). เขตอำนาจขององค์การอนามัยโลก. กรุงเทพฯ: สำนักงาน คณะกรรมการ.
พรพรรณ บุตตะวงศ์. (2552). การเปรียบเทยีบประสิทธิภาพการสอนของครูตามรูปแบบ
พฤติกรรมการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาศรีสะเกษ
เขต 4. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัย
ธรรมาธิราช.
พระครูปลัดสุวัฒนพุทธิคุณ, (สุเทพ ดีเยี่ยม) และณัฏยาณี บุญทองคำ. (2563). การสร้างนวัตกรรมในบริบท ภาครัฐไทย. วารสารการบริหารนิติบุคคลและนวัตกรรมท้องถิ่น, 6(3), 287-299.
พัชรนันท์ จิระวัฒนภิญโญ. (2562). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการปฏิบัติงานตามหลักธรรมาภิบาลของ บุคลากร กรมปศุสัตว์สังกัดส่วนภูมิภาคในพื้นที่เขต 4. ขอนแก่น: สำนักงานปศุสัตว์เขต 4.
ไพรพนา ศรีเสน. (2544). ความคาดหวังของผู้รับบริการต่อคุณภาพบริการในงานผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลศิริราช คณะแพทย์ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดล. วิทยานิพนธ์ปริญญา วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหิดล.
มรกต จันทร์กระพ้อ. (2562). การสร้างองค์การแห่งนวัตกรรมเพื่อขับเคลื่อนสู่ความเป็นเลิศของ องค์การ. วารสารนักบริหาร Executive Journal, 39(1), 52-66.
มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์. (2560). บทที่ 2 การบริการสาธารณะ. สืบค้นเมื่อ 29 กันยายน 2565, จาก https://dspace.bru.ac.th/xmlui/
รัตนวดี โมรากุล. (2560). การวิเคราะห์องค์ประกอบองค์การแห่งนวัตกรรมของสถานศึกษาขั้น พื้นฐาน. ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.
ลักขณา ธีรศักดิ์วรกุล และธีทัต ตรีศิริโชติ. (2564). ศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อนวัตกรรมภายใน องค์การวิสาหกิจขนาดกลางและ ขนาดย่อม (SMEs) ของกิจการให้บริการในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารวิชาการ สถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ, 7(1), 131-147.
วิรัช วิรัชนิภาวรรณ. (2561). การบริหารจัดการยุคดิจิทัลมีผลต่อการให้บริการสาธารณะของกรุงเทพ
มหานครตามแนวคิดการบริหารจัดการที่ยั่งยืน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและ เทคโนโลยีอีสเทิร์น, 15(2), 370-383.
วิโรจน์ ก่อสกุล ชลิดา ศรมณี เฉลิมพล ศรีหงส์ และสิทธิพันธ์ พุทธหุน. (2562). การบริการสาธารณะแนว ใหม่: ศึกษาเฉพาะกรณีกรุงเทพมหานคร. วารสารรัชต์ภาคย์, 13(31), 55-68.
วิไลวรรณ เกตุพันธ์. (2564). นวตักรรมในการบริหารงานภาครฐั : กรณีศึกษา กองการเจ้าหน้าที่ กรมการปกครอง. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
วุฒิพงษ์ ภักดีเหลา. (2554). การศึกษาคุณลักษณะขององค์การนวัตกรรม: กรณีศึกษาองค์การที่ ได้รับรางวัลด้านนวัตกรรม. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และองค์การ บัณฑิตวิทยาลัย สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
สำนักปลัดกรุงเทพมหานคร. (2563). ข้อมูลประกอบการสัมภาษณ์ของผู้ว่าราชการกรุงเทพ
มหานคร. สืบค้นเมื่อ 25 กันยายน 2565, จาก https://iao.bangkok.go.th/storage/files/
อรทัย ก๊กผล. (2552). คู่คิด คู่มือ การมีส่วนร่วมของประชาชนสาหรับนักบริหารท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: จรัล สนิทวงศ์การพิมพ์.
อรุณี ไพศาลพาณิชย์กุล. (2560). องค์การนวัตกรรม: มโนทัศน์ และตัวแบบเชิงทฤษฎี. วารสาร
พัฒนบริหารศาสตร์, 57(3), 158-187.
อุมาพร กาญจนคลอด และคณะ. (2559). ประสิทธิผลในการจัดการนวัตกรรมของเทศบาลในประเทศไทย. Veridian E-Journal, Silpakorn University ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 9(2), 2158- 2171.
Adair, J. E. (1996). Effective Innovation: How to Stay Ahead of the Competition. London: Pan Books.
Bangkok, Office of Strategy and Evaluation. (n.d.). Bangkok Development Plan Phase 2 (2018- 2022). Retrieved March 2, 2018, from www.bangkok.go.th/upload/user/00000130.
Gibbons, A. (1997). Innovation and the Developing System of Knowledge Production. University of Sussex.
Herkema, S. (2003). A Complex Adaptive Perspective on Learning with in Innovation Projects. The Learning Organization. 10 (6), 340- 346.
Hisrich, R. D. and Kearney, C. (2014). Managing Innovation and Entrepreneurship. Los Angeles: Sage.
Quinn, J. B. (1991). Honda Motor Company. In: Mintzberg, H. and Quinn, J.B., Eds., The Strategy Process: Concepts, Contexts, Cases, (2nd ed.).Prentice Hall International, Upper Saddle River, 284-299.
Wanapa, W. (2012). The components of the innovative organization : Evidence from Thailand. Review of Business & Finance case studies, 3(1), 13-21.