แนวคิดการบริหารกิจการคณะสงฆ์ของพระสังฆาธิการในยุคโลกาภิวัตน์
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทคัดย่อ
บทความวิชาการเกี่ยวกับเรื่อง “แนวคิดการบริหารกิจการคณะสงฆ์ของพระสังฆาธิการในยุคโลกาภิวัตน์” มี วัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอแนวคิดการประยุกต์การบริหารกิจการคณะสงฆ์ ซึ่งมี 6 ด้าน ได้แก่ ด้านการปกครอง ด้านการศาสนศึกษา ด้านการศึกษาสงเคราะห์ ด้านการเผยแผ่พระพุทธศาสนา ด้านการสาธารณสงเคราะห์ และด้านการสาธารณูปการ ซึ่งเป็นแนวปฏิบัติให้กับพระสังฆาธิการโดยมหาเถรสมาคมที่กำหนดขึ้น ใน พ.ศ.2505 แต่เมื่อโลกหมุนเวียนสับเปลี่ยน สรรพสิ่งในโลกย่อมเปลี่ยนแปลงตาม ทั้งด้านเศรษฐกิจ สังคม และการเมือง รวมทั้งทางด้านจิตใจ การที่พระสังฆาธิการจะทำการบริหารกิจการคณะสงฆ์ในแบบเดิม สามารถ ทำได้แต่อาจจะทำให้งานพระพุทธศาสนาไม่สามารถขับเคลื่อนให้เกิดประสิทธิภาพและประสิทธิผลได้ การปรับตัวของพระสังฆาธิการในการนำหลักการบริหารกิจการคณะสงฆ์มาใช้ แต่จะดำเนินการอย่างไรให้รู้เท่า เข้าถึง เท่าทันต่อการเปลี่ยนแปลงของสังคมโลก จึงจำเป็นต้องมีการปรับกลยุทธ์โดยประยุกต์หลักการหรือ แนวทางของพระพุทธเจ้าซึ่งได้วางหลักการบริหารไว้อย่างชัดเจน สามารถนำมาประยุกต์ใช้ได้ในทุกยุคทุกสมัย และหลักการบริหารที่เป็นศาสตร์สมัยใหม่ เพื่อจะได้นำหลักการบริหารกิจการคณะสงฆ์ทั้ง 6 ด้าน ไปปฏิบัติได้ อย่างรวดเร็วและไม่ก่อให้เกิดผลกระทบต่อผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง แนวคิดดังกล่าวถึงแม้จะเป็นหลักการง่าย ๆ แต่ถ้าทำได้จะได้ผลดีเป็นอย่างมากต่อการทำงานของคณะสงฆ์ ให้รู้เท่าทันและเข้าถึงความเปลี่ยนแปลงของโลกยุคโลกาภิวัตน์และการปรับตัวของพระสังฆาธิการต่อการบริหารกิจการคณะสงฆ์ เพื่อให้เป็นประโยชน์สุขแก่พระพุทธศาสนาและสังคมไทยสืบต่อไป
คำสำคัญ : แนวคิด, การบริหารกิจการคณะสงฆ์, พระสังฆาธิการ, โลกาภิวัตน์
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
บรรณานุกรม
กรมการศาสนา กระทรวงศึกษาธิการ. (2528). คู่มือการบริหารคณะสงฆ์. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์การศาสนา.
กรมการศาสนา. (2540). คู่มือพระสังฆาธิการว่าด้วยเรื่องการคณะสงฆ์และการพระศาสนา. กรุงเทพมหานคร:
โรงพิมพ์การศาสนา.
กรมการศาสนา. (2542). คู่มือพระสังฆาธิการว่าด้วยพระราชบัญญัติ กฎ ระเบียบและคำสั่งของคณะสงฆ์.
กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์การศาสนา.
จันทรานี สงวนนาม. (2536). หลักการ แนวคิดทฤษฎีและเทคนิคการบริหาร. กรุงเทพมหานคร: สำนักงาน
คณะกรรมการประถมศึกษาแห่งชาติ.
ประเวศ วะสี. (2539). พระสงฆ์กับการเรียนรู้เท่าทันสังคม. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานสภาสถาบันราชภัฏ.
พระราชปริยัติโมลี (ไพบูลย์ วิปุโล). (2554). การบริหารกิจการคณะสงฆ์ของเจ้าอาวาสในเขตปกครองคณะสงฆ์
จังหวัดสุพรรณบุรี. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ. บัณฑิต วิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พีระพงศ์ โชตินอก. (2558). การพัฒนารูปแบบการบริหารงานของพระสังฆาธิการคณะสงฆ์ภาค 4 กรณีศึกษา :
พระสังฆาธิการในจังหวัดเพชรบูรณ์. ดุษฎีนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสน
ศาสตร์. บัณฑิตศึกษา: มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์.
ไพรถ เลิศพิริยกมล. (2539). สภาพปัญหาสังคมไทยในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานสภาราชภัฏ.
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มานพ พลไพรินทร์. (2531). คู่มือการบริหารกิจการคณะสงฆ์. กรุงเทพมหานคร: ชุติมาการพิมพ์. วิโรจน์ สารรัตนะ. (2546). การบริหารการศึกษา : หลักการ ทฤษฎี หน้าที่ ประเด็นและบทวิเคราะห์. (พิมพ์ ครั้งที่ 4).
กรุงเทพมหานคร: ทิพย์วิสุทธิ์.
สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ. (2554). คู่มือพระสังฆาธิการ. สำนักเลขาธิการมหาเถรสมาคม.
กรุงเทพมหานคร: สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.
สำนักงานเลขาธิการมหาเถรสมาคม. (2542). คู่มือพระสังฆาธิการและพระวินยาธิการ. กรุงเทพมหานคร:
กระทรวงศึกษาธิการ.
พระอธิการผจญ อาจาโร (ทนันจง). (2553). ศึกษาบทบาทของพระสงฆ์ในการบริหารจัดการวัดโดยใช้
หลักธรรมาภิบาล: ศึกษาเฉพาะกรณีอำเภอบ้านโฮ่งจังหวัดลำพูน. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวทิยาลยัมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
Luther, G. and Lyndall, U. (1937). Papers on the Science of Administration. New Yok : Institute
of Public Administration.