ภัยคุกคามรูปแบบใหม่ในจังหวัดเพชรบุรี

บทคัดย่อ

          บทความฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ถึงผลกระทบของภัยคุกคามรูปแบบใหม่ในจังหวัดเพชรบุรี แนวทางการป้องกัน และการแก้ไขปัญหา ใช้วิธีวิจัยเชิงผสมผสาน จากการศึกษาเอกสาร วิทยานิพนธ์ รายงานวิจัย ตำรา เอกสารวิชาการ วารสาร และแหล่งข้อมูลที่เกี่ยวข้อง โดยมีผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 26 รูป/คน การอภิปรายกลุ่ม จำนวน 10 คน และแบบสอบถาม จำนวน 206 ชุด ผลการวิจัยพบว่า 1) ภัยคุกคามด้านการเมืองการปกครอง คือ ความขัดแย้งทางด้านผลประโยชน์ ระหว่างกลุ่มอนุรักษ์กับกลุ่มพัฒนา แต่สามารถเจรจาไกล่เกลี่ยระดับท้องถิ่น โดยเปิดโอกาสให้ชาวบ้านแต่ละท้องถิ่นเข้ามามีส่วนร่วม           2) ภัยคุกคามด้านเศรษฐกิจ อาทิ ความยากจน กล่าวคือเกษตรกรถูกเอาเปรียบด้วยวิธีการ    ต่าง ๆ จากพ่อค้าคนกลางและนายทุน ควรแก้ไขโดยโครงการรัฐ อาทิ โครงการแก้ปัญหา       หนี้นอกระบบ โครงการแก้ปัญหาที่ทำกิน โครงการไทยนิยมยั่งยืน โครงสร้างพื้นฐาน ระบบ    การจัดการน้ำและการคมนาคม โดยการแปลงนโยบายไปสู่การปฏิบัติให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น      3) ภัยคุกคามด้านสังคมและวัฒนธรรม อาทิ ยาเสพติด (ผู้ค้า/จำหน่าย) เทคโนโลยีสารสนเทศ (มือถือ/อุปกรณ์สื่อสารสมัยใหม่) 4) ภัยคุกคามด้านทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม อาทิ การเผาป่า ปัญหาขยะล้นเมือง และการบุกรุกที่สาธารณะ เพราะเป็นตัวสร้างมลพิษและทำลายสภาพแวดล้อมที่รุนแรง การแก้ปัญหาคือการสร้างชุมชนเข้มแข็ง การบริหารจัดการตามหลักธรรมาภิบาล และการบังคับใช้กฎหมายอย่างมีประสิทธิภาพ และ 5) ภัยคุกคามด้านโรคระบาด ได้แก่ ปัญหาการอุบัติใหม่ อุบัติซ้ำ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด-19 ซึ่งเข้าสู่ระลอกที่ 3 ของประเทศไทย ซึ่งมีแนวโน้มว่าจะมีผู้ติดเชื่อเพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อย ๆ โดยที่วัคซีนยังไม่อาจสร้างความเชื่อมั่นได้อย่างแท้จริง