Nantachai Sookkuae FISHERY CIVIL SOCIETY DEVELOPMENT WITH THE CO-MANAGEMENT APPROACH IN BANGSAPHAN DISTRIC, PRACHUAP KHIRI KHAN PROVINCE
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
At present, civil society is considered an organization that plays a role in local community development. It is due to civil society plays a role in driving actions to solve community problems in various areas, this article aims to explain the nature and forms of the creation of civil society among fishery communities in Bang Saphan District. Prachuap Khiri Khan Province. It can be considered this fishery community has the potential to manage itself by adopting the concept of co-management, community participation concept, the concept of strengthening communities and the concept of civil society in order to discuss the situation occurring with the fishery community in Bang Saphan District. It can be concluded that the fishery civil society in Bang Saphan District was formed through informal fishing groups. After giving the local fishing group and commercial fishing group an opportunity to work together, the group's format has grown to look more like a civil society. For example, the Bang Saphan Fishermen's Association has been officially established, and it is the leader of the fishermen's Bang Saphan network. It is carried out in a systematic way under a consultation processes. There is collaboration with all sectors. In addition, it is organized in the form of a wide network and has a more concrete development plan.
Keywords: civil society development Strong fishing community Co-management concept
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารกฎหมายและการเมืองการปกครอง มหาวิทยาลัยสวนดุสิต ห้ามผู้ใดนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นแต่จะได้รับอนุญาตอย่างเป็นลายลักษณ์อักษรจากโรงเรียนกฎหมายและการเมือง มหาวิทยาลัยสวนดุสิต นอกจากนี้ เนื้อหาที่ปรากฎในบทความเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ทั้งนี้ไม่รวมความผิดพลาดอันเกิดจากเทคนิคการพิมพ์
References
กอบกุล รายะนาคร. (2543). กฎหมายกับการจัดการทรัพยากรน้ำและชายฝั่งทะเล. ใน อานันท์ กาญจนพันธ์ (บรรณาธิการ), พลวัตชุมชนในการจัดการทรัพยากรกระบวนทัศน์และนโยบาย (หน้า 420). กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).
ถวิลวดี บุรีกุล และคณะ. (2551). การมีส่วนร่วม: แนวคิด ทฤษฎีและกระบวนการ. กรุงเทพฯ: สถาบัน พระปกเกล้า.
จินตวีร์ เกษมศุข. (2561). แนวคิดการมีส่วนร่วมของประชาชนเพื่อการพัฒนาชุมชนที่ยั่งยืน, วารสารวิชาการ มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 26(50), มกราคม-เมษายน 2561, 169-186.
จิรวรรณ อินทรีย์สังวร. (2552). การมีส่วนร่วมของประชาชนเกี่ยวกับการจัดทำแผนพัฒนาสามปี: กรณีศึกษา องค์การบริหารส่วนตำบลโป่งแพร่ อำเภอแม่ลาว จังหวัดเชียงราย. การศึกษาอิสระรัฐประศาสนศาสต รมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.
จุฑารัตน์ ชมพันธุ์. (2555). บทวิจารณ์เรื่อง การวิเคราะห์หลักการมีส่วนร่วมของประชาชนใน Public Participation Handbook: Making Better Decisions through Citizen Involvement ในบริบท ประเทศไทย. โดย Creighton, J. L. (2005). วารสารการจัดการสิ่งแวดล้อม, 8(1), 123-141.
ณัฏฐวุฒิ ทรัพย์อุปถัมภ์. (2560). กระบวนการเรียนรู้ของชุมชนด้านการพัฒนาความเข้มแข็งของชุมชน, วารสาร วิจัยรำไพพรรณี, 11(1) มกราคม-เมษายน, 145-153.
ดนุสรณ์ กาญจนวงศ์ และบูชิตา สังข์แก้ว. (2565). การพัฒนาบทบาทภาคประชาสังคมเพื่อส่งเสริมสิทธิชุมชน ประมงพื้นบ้านอย่างยั่งยืน กรณีศึกษา ชุมชนประมงพื้นบ้านอ่าวอุดม อำเภอศรีราชา จังหวัดชลบุรี. วารสารบัณฑิตวิทยาลัยสวนดุสิต, 18(3), กันยายน-ธันวาคม 2565, 227-243.
ธนพัฒน์ เฉลิมรัตน์. (2562). กระบวนการภาคประชาสังคมกับประชาธิปไตยแบบไทย ๆ. วารสาร มจร. เลย ปริทัศน์, 1(3).
ภาวิดา รังษี และเศกสรรค์ ยงวณิชย์. (2564). บทบาทของสหภาพยุโรปต่อการจัดการประมงพาณิชย์ในประเทศไทย กรณีศึกษา การประกอบอาชีพประมงในจังหวัดระนอง, วารสารวิชาการวิทยาลัยบริหารศาสตร์, 4(2), เมษายน-มิถุนายน 2564, 1-14.
คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ. (2558). บทบาทของภาคประชาสังคมในการคุ้มครองสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมสิทธิ์มนุษยชนแห่งชาติ.
สุพัตรา ยอดสุรางค์ ชัชวาล แสงทองล้วน และ อำนวย บุญรัตนไมตรี. (2561). แนวคิดเกี่ยวกับการสร้างความ เข้มแข็งให้กับชุมชน, วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฎมหาสารคาม, 5(2), กรกฎาคม-ธันวาคม 2561, 407-420.
โสภิดา ศรีนุ่น. (2558). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการจัดทำแผนพัฒนาเทศบาลเมืองเบตง อำเภอเบตง จังหวัดยะลา. สารนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
อวิรุทธ์ ชุ่มเมืองปัก และคณะ. (2564). การนำนโยบายการแก้ปัญหาการประมงให้เป็นไปตามข้อบังคับ IUU ไป ปฏิบัติ กรณีศึกษา ประมงพื้นบ้านในจังหวัดชลบุรี, วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และ สังคมศาสตร์,4(3) กันยายน-ธันวาคม 2564, 1093-1104.
อิทธิชัย ธนพิบูลย์. (2555). การมีส่วนร่วมของประชาสังคมในการจัดการสิ่งแวดล้อม กรณีศึกษา กลุ่มเครือข่ายรักษ์ทะเลกรุงเทพและสิ่งแวดล้อม. (วิทยานิพนธ์ระดับปริญญามหาบัณฑิต) สาขารัฐประศาสนศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
Carlsson, L. and Berkes, F. (2005). Co-management: concepts and methodological implication, Journal of Environmental Management, 75(1), 65-76.
Goulding, C. (1999), Grounded theory: Some reflections on paradigm, procedures, and misconceptions. Working paper series, WP006/99, University of Wolverhampton.
Ostrom, E. and E. Schlager. (1996). The Formation of Property Rights. In Rights to Nature: Ecological Economic, Cultural and Political Principles of Institutions for the Environment, eds. S.S. Hanna, C. Folke, and K. G. Maler, 127-156. Washington, DC: Island Press.