TRISIKKHĀ: BUDDHIST FUNDAMENTALS OF LEARNING MANAGEMENT
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This article presented the learning management according to Trisikkhā principles as a learning management process for students to develop good physical, mental and intellectual growth and dealing with things properly, living a good life, the society was peaceful, concentrated, understood the learned content and perform properly. Those involved in teaching and learning must integrate with 4 important steps: 1) the introduction stage, 2) the teaching stage, 3) the conclusion, intellectual and rational review, 4) the evaluation stage to achieve learning in order to continue learning in accordance with the sustainable process.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ส่งมาขอรับการตีพิมพ์ในวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ จะต้องไม่เคยตีพิมพ์หรืออยู่ระหว่างการพิจารณาจากผู้ทรงคุณวุฒิเพื่อตีพิมพ์ในวารสารอื่น รวมทั้งผู้เขียนจะต้องคำนึงถึงจริยธรรมการวิจัย ไม่ละเมิดหรือคัดลอกผลงานของผู้อื่นมาเป็นของตนเอง ซึ่งทางวารสารฯ ได้กำหนดความซ้ำของผลงาน ด้วยโปรแกรม CopyCat เว็บ Thaijo ในระดับ ไม่เกิน 25%
ในกรณีที่ บทความวิจัยมีกระบวนการวิจัยเกี่ยวข้องกับมนุษย์ ผู้นิพนธ์จะต้องส่งหลักฐานการรับรองจริยธรรมการวิจัยในมนุษย์มาประกอบการลงตีพิมพ์ด้วยจึงจะได้รับการพิจารณาลงตีพิมพ์ในวารสาร
ผู้เขียนบทความจะต้องปฏิบัติตามหลักเกณฑ์การเสนอบทความเพื่อตีพิมพ์ในวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ รวมทั้งระบบการอ้างอิงต้องเป็นไปตามหลักเกณฑ์ของวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ โดยรวมทั้งทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์และวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์
References
เนตรชนก วิภาตะศิลปิน. (2559). รูปแบบการพัฒนาเยาวชนตามหลักไตรสิกขาในโครงการสามเณรปลูกปัญญาธรรม. ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ปราถนา ชนะศักดิ์. (2556). แนวคิดทฤษฎีการเรียนรู้. แหล่งที่มา https://www.gotoknow.org/posts/514718 สืบค้นเมื่อ 14 มี.ค. 2564.
พรพิมล พรพีระชนม์, (2550). การจัดกระบวนการเรียนรู้. สงขลา: เทมการพิมพ์.
พระธรรมปิฏก (ป. อ. ปยุตฺโต). (2539). การศึกษาเครื่องมือพัฒนาที่ยังต้องพัฒนา. กรุงเทพมหานคร: สหธรรมิก.
พระบาทสมเด็จพระปรมิทรมหาภูมิพลอดุลยเดช. (2552). คำพ่อสอน : ประมวลพระบรมราโชวาทและพระราชดำรัสเกี่ยวกับเด็กและเยาวชน. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์กรุงเทพมหานคร.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2550). หัวใจพระพุทธศาสนา. พุทธจักร. 61(5). 7.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2555). พุทธธรรม ฉบับปรับขยาย. พิมพ์ครั้งที่ 32. กรุงเทพมหานคร: ผลิธัมม์.
พุทธทาสภิกขุ. (259). การศึกษาสมบูรณ์แบบ: คือวงกลมที่คุ้มครองโลกถึงที่สุด. กรุงเทพมหานคร: อุษาการพิมพ์.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วิลาวรรณ พิมประสงค์. (2564). ทักษะแห่งศตวรรษที่ 21. แหล่งที่มา https://sites.google.com/site/ ppvilawan21/thaksa-haeng-stwrrs-thi-21 สืบค้นเมื่อ 20 มี.ค. 2564.
อารี พันธ์มณี. (2544). จิตวิทยาการเรียนการสอน. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ต้นอ้อ.
Somrudee Wongthong. (2557). การศึกษาที่พร้อมด้วยศีล สมาธิ และปัญญา. แหล่งที่มา https://sites.google.com/site/sangkhmsuksaniradabprathmsuksa/rup-baeb-kar-sxn/rup-baeb-kar-sxn-baeb-tirsikkha สืบค้นเมื่อ 11 มี.ค. 2564.