LEARNING MANAGEMENT ACCORDING TO BUDDHIST PRINCIPLES

Main Article Content

Pongsagon Mongkolmoo

Abstract

Learning management according to Buddhist teachings was the integrating learning management with Buddhist principles called the Trisikkha  principle (morality, concentration, and wisdom) by using learning management to organize activities integrated with the Trisikkha  principle for youth development in 3 areas: 1) Behavioral development, 2) Mental development and 3) Intellectual development to develop students to have the ability to develop physical (morality), emotional (concentration), mental (concentration), social (morality) and intellect (wisdom) according to one's own potential, ethical and desirable values, self-esteem and following discipline and practicing according to the principles of Buddhism.

Article Details

How to Cite
Mongkolmoo, P. (2022). LEARNING MANAGEMENT ACCORDING TO BUDDHIST PRINCIPLES. Journal of Bovorn Multi-Education and Human Social Sciences ( JOB_EHS ), 1(1), 59–69. retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JOB_EHS/article/view/258711
Section
Original Article

References

นรรัชต์ ฝันเชียร. (2563). มารู้จักหลักการสอน 9 ขั้นของกาเย่ (Gagne). แหล่งที่มา https://www.trueplookpanya.com/education/content/82909/-teamet- สืบค้นเมื่อ 23 ม.ค. 2562.

พรพิมล พรพีระชนม์, (2550). การจัดกระบวนการเรียนรู้. สงขลา: เทมการพิมพ์สงขลา.

พระธรรมปิฎก (ป. อ. ปยุตฺโต). (2539). การศึกษากับการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์การศาสนา.

พระธรรมปิฎก (ป. อ. ปยุตฺโต). (2542). การศึกษาเพื่ออารยธรรมที่ยั่งยืน. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพมหานคร: สหธรรมิก.

พระธรรมปิฎก (ป. อ. ปยุตฺโต). (2543). ความคิด แหล่งสำคัญของการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: สหธรรมิก.

พระธรรมปิฎก (ป. อ. ปยุตฺโต). (2536). เพื่ออนาคตของการศึกษาไทย. กรุงเทพมหานคร: ธรรมสภา.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2548). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ฉบับประมวลธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 10.กรุงเทพมหานคร: เอส.อาร์.พริ้นติ้งแมสโปรดักส์.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2556). ปรัชญาการศึกษาของไทย ภาคพุทธธรรม: แกนนำการศึกษา (ภาคต้นของหนังสือ ปรัชญาการศึกษาของไทย). กรุงเทพมหานคร: ผลิธัมม์.

พระราชวรมุนี (ประยุทธ์ ปยุตฺโต). (2530). ทางสายกลางของการศึกษาไทย. กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์ พรินติ้งกรุ๊ฟ.

พิมพ์พันธ์ เดชะคุปต์ และพเยาว์ ยินดีสุข, (2549). ทักษะ 5C เพื่อการพัฒนาหน่วยการเรียนรู้และการจัดการเรียนการสอนแบบบูรณาการ. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทย ฉบับจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลกรณราชวิทยาลัย.

รังสรรค์ บุษยะมา. (2550). การจัดการการเรียนรู้. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยราชภัฎธนบุรี.

ศรีเรือน แก้วกังวาน. (2540). จิตวิทยาพัฒนาการชีวิตทุกช่วงวัย. พิมพ์ครั้งที่7. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ศิริบูรณ์ สายโกสุม. (2542). จิตวิทยาการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 3 ปรับปรุงใหม่. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

อารี พันธ์มณี. (2544). จิตวิทยาการเรียนการสอน. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ต้นอ้อ.

อำนาจ บัวศิริ. (2561). กระบวนการสร้างภาวะผู้นำด้วยหลักไตรสิกขา. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. 5(3). 26-27.