ภาวะผู้นำดิจิทัลตามหลักปัญญา 3 สำหรับผู้บริหารสถานศึกษา

Main Article Content

นฤภัค สันป่าแก้ว
พระครูสมุห์ทอง ฐิตปญฺโญ

บทคัดย่อ

บทความนี้จะนำเสนอภาวะผู้นำดิจิทัลตามหลักปัญญา 3 สำหรับผู้บริหารสถานศึกษา เป็นการบูรณาการภาวะผู้นำดิจิทัลกับหลักปัญญา 3 จะช่วยให้ผู้บริหารสามารถนำพาสถานศึกษาไปสู่ความสำเร็จในยุคดิจิทัลได้อย่างมีประสิทธิภาพและยั่งยืน โดยมีองค์ประกอบหลัก 2 ประการ คือ องค์ประกอบที่ 1 ภาวะผู้นำดิจิทัล เป็นความสามารถของผู้บริหารในการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลอย่างมีประสิทธิภาพ เพื่อพัฒนาองค์กร ปรับตัวให้ทันต่อการเปลี่ยนแปลง และสร้างนวัตกรรม โดยมี 7 องค์ประกอบหลัก เช่น การมีวิสัยทัศน์ดิจิทัล การบริหารข้อมูลสารสนเทศ และการสร้างวัฒนธรรมการเรียนรู้ดิจิทัล องค์ประกอบที่ 2 หลักปัญญา 3 เป็นแนวคิดที่ช่วยเสริมสร้างภาวะผู้นำดิจิทัลให้มีความรอบรู้และสามารถประยุกต์ใช้ได้จริง ได้แก่ 1) สุตมยปัญญา (รู้ฟัง) การเรียนรู้จากการฟัง อ่าน และศึกษาข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับเทคโนโลยีและแนวโน้มดิจิทัล 2) จินตามยปัญญา (รู้คิด) การคิดวิเคราะห์และสังเคราะห์ข้อมูลดิจิทัล เพื่อพัฒนาแนวทางหรือกลยุทธ์ที่เหมาะสมกับสถานศึกษา และ 3) ภาวนามยปัญญา (รู้ทำ) การนำเทคโนโลยีไปใช้จริง ผ่านการบริหารงาน การส่งเสริมการเรียนรู้ และการสร้างสรรค์นวัตกรรมในองค์กร

Article Details

How to Cite
สันป่าแก้ว น. ., & ฐิตปญฺโญ พ. . (2025). ภาวะผู้นำดิจิทัลตามหลักปัญญา 3 สำหรับผู้บริหารสถานศึกษา. วารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์, 6(1), 331–340. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JOB_EHS/article/view/286928
บท
บทความวิชาการ

References

กัญญารัตน์ สุขแสน. (2563). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำด้านดิจิทัลของผู้บริหารโรงเรียนในเครือมูลนิธิ คณะเซนต์คาเบรียลแห่งประเทศไทย. ดุษฎีนิพนธ์ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยรังสิต.

กุสุมา ยี่ภู่. (2566). การบูรณาการภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ตามหลักปัญญา 3 สำหรับผู้บริหารสถานศึกษา. วารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์, 4(1), 66–76.

ทินกร บัวชู. (2562). ภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา. วารสารครุศาสตร์สารมหาวิทยาลัยราชภัฏ เพชรบุรี, 13(2), 285-294.

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

วิโรจน์ สารรัตนะ. (2555). ผู้บริหารโรงเรียน: สามมิติการพัฒนาวิชาชีพสู่ความเป็นผู้บริหารที่มีประสิทธิผล. ขอนแก่น: คลังนานาวิทยา.

สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2559). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. พิมพ์ครั้งที่ 30. กรุเงทพมหานคร: ผลิธรรม.

สุเทพ พงศ์ศรีวัฒน์. (2548). ภาวะผู้นำ: ทฤษฎีและปฏิบัติ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: วิรัตน์เอ็ดดูเคชั่น.

สุกฤษฎิ์ มายุศิริ. (2559). รูปแบบการบริหารงานวิชาการสู่ความเป็นเลิศตามหลักปัญญา 3 ของโรงเรียนขนาดเล็กสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

สุกัญญา แช่มช้อย. (2561). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุนันท์ เพ็ชรพิรุณ. (2548). การศึกษาวิเคราะห์แนวคิดเรื่องการพัฒนาปัญญาตามทรรศนะของพุทธทาสภิกขุ. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

Sheninger, E. (2014). Digital Leadership: Changing Paradigms for Changing Times. Thousand Oaks. CA: Corwin Press.