แนวทางการบริหารสำนักเรียนพระปริยัติธรรมแผนกบาลี โดยใช้เทคโนโลยีดิจิทัล ตามหลักสัปปุริสธรรม 7 ของสำนักเรียนอำเภอบางบัวทอง จังหวัดนนทบุรี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพการบริหารสำนักเรียนพระปริยัติธรรมของโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกบาลี 2) เพื่อศึกษาวิธีการบริหารสำนักเรียนพระปริยัติธรรมแผนกบาลี ตามหลักสัปปุริสธรรม 7 และ 3) เพื่อเสนอแนวทางการบริหารสำนักเรียนพระปริยัติธรรมแผนกบาลีตามหลักสัปปุริสธรรม 7 ของสำนักเรียนอำเภอบางบัวทอง จังหวัดนนทบุรี เป็นงานวิจัยแบบผสมวิธี โดยการวิจัยเชิงปริมาณใช้แบบสอบถามเก็บข้อมูลจากประชากร ได้แก่ เจ้าสำนักเรียน พระอาจารย์ผู้สอน และพระภิกษุผู้เรียน สำนักเรียนอำเภอบางบัวทอง จังหวัดนนทบุรี จำนวน 96 รูป การวิเคราะห์ทางสถิติ คือ ค่าร้อยละ ค่าความถี่ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิจัยเชิงคุณภาพ ทำการสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 7 รูป วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพการบริหารสำนักเรียนพระปริยัติธรรมของโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกบาลี สำนักเรียนอำเภอบางบัวทอง จังหวัดนนทบุรี ภาพรวม 5 ด้าน อยู่ในระดับมาก เรียงลำดับจากน้อยไปหามาก ได้แก่ ด้านการวัดผลและประเมินผล ด้านการเรียนการสอน ด้านการบริหารหลักสูตร ด้านกิจกรรมการเรียนการสอน และรายด้านน้อยที่สุด ได้แก่ ด้านสื่อการเรียนการสอน ตามลำดับ 2) วิธีการบริหารสำนักเรียนพระปริยัติธรรมแผนกบาลี ตามหลักสัปปุริสธรรม 7 ของสำนักเรียนอำเภอบางบัวทอง จังหวัดนนทบุรี ได้แก่ สำนักเรียนมีกระบวนการใช้เครื่องมือหรือวิธีการวัดประเมินผลที่หลากหลาย การมีส่วนร่วมของบุคลากรทุกฝ่ายในการกำหนดเกณฑ์สำหรับการวัดและประเมินผล ทำให้เกิดความโปร่งใสและความเชื่อมั่นในกระบวนการเรียนการสอนจะช่วยให้การบริหารด้านนี้มีความโปร่งใส ยุติธรรม และมุ่งเน้นไปที่การพัฒนาศักยภาพของผู้เรียนมีการให้กำลังใจ ความเอาใจใส่ และความรักแก่ผู้เรียนการจัดทำแผนการสอนและตารางสอนล่วงหน้าจะช่วยให้สำนักเรียนมีการดำเนินงานที่เป็นระบบ สร้างความมั่นใจให้กับผู้สอนและนักเรียน และส่งเสริมประสิทธิภาพในการเรียนการสอนทั้งยังส่งเสริมให้ผู้เรียนและผู้สอนเกิดความเข้าใจในธรรมะอย่างลึกซึ้งและนำไปปฏิบัติได้จริง 3) แนวทางการบริหารสำนักเรียนตามหลักสัปปุริสธรรม 7 ของสำนักเรียนอำเภอบางบัวทอง จังหวัดนนทบุรี ประกอบด้วย (1) การจัดทำหลักสูตรที่สอดคล้องกับมาตรฐานการศึกษา พัฒนาหลักสูตรบาลีที่เน้นทั้งความรู้ด้านบาลีไวยากรณ์ การแปล และอรรถกถา มีเป้าหมายการศึกษาของพระพุทธศาสนา กำหนดเป้าหมายชัดเจน ตั้งเป้าหมายให้ผู้เรียนสามารถสอบผ่านบาลีสนามหลวงในระดับต่างๆ (2) การสอนที่ปรับให้เหมาะสมกับนักเรียนแต่ละคน ผู้สอนต้องรู้จักความสามารถของนักเรียน (3) การจัดทำแผนภาพ หรือตารางสรุปกฎไวยากรณ์เพื่อช่วยให้ผู้เรียนเข้าใจได้ง่ายขึ้น การใช้คู่มือคำศัพท์บาลีและแบบฝึกหัดทบทวน การใช้เทคโนโลยีเสริมการเรียนการสอน จัดหาสื่อดิจิทัลและออนไลน์ (4) ส่งเสริมความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างผู้สอนและผู้เรียน (5) ใช้วิธีการประเมินที่หลากหลาย และการทดสอบทักษะการแปลบาลี พร้อมติดตามผลการเรียนอย่างต่อเนื่อง
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ส่งมาขอรับการตีพิมพ์ในวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ จะต้องไม่เคยตีพิมพ์หรืออยู่ระหว่างการพิจารณาจากผู้ทรงคุณวุฒิเพื่อตีพิมพ์ในวารสารอื่น รวมทั้งผู้เขียนจะต้องคำนึงถึงจริยธรรมการวิจัย ไม่ละเมิดหรือคัดลอกผลงานของผู้อื่นมาเป็นของตนเอง ซึ่งทางวารสารฯ ได้กำหนดความซ้ำของผลงาน ด้วยโปรแกรม CopyCat เว็บ Thaijo ในระดับ ไม่เกิน 25%
ในกรณีที่ บทความวิจัยมีกระบวนการวิจัยเกี่ยวข้องกับมนุษย์ ผู้นิพนธ์จะต้องส่งหลักฐานการรับรองจริยธรรมการวิจัยในมนุษย์มาประกอบการลงตีพิมพ์ด้วยจึงจะได้รับการพิจารณาลงตีพิมพ์ในวารสาร
ผู้เขียนบทความจะต้องปฏิบัติตามหลักเกณฑ์การเสนอบทความเพื่อตีพิมพ์ในวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ รวมทั้งระบบการอ้างอิงต้องเป็นไปตามหลักเกณฑ์ของวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ โดยรวมทั้งทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์และวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2561). การพัฒนารูปแบบการจัดการศึกษาพระปริยัติธรรมแผนกบาลี. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงศึกษาธิการ.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2567). ข่าววงการศึกษา การจัดการเรียนการสอนในโลกยุคดิจิตอล. แหล่งที่มาhttps://www.moe.go.th/moe/th/news. สืบค้นเมื่อ 8 กรกฎาคม 2567.
ชนากร ศาสตร์สกุล, บุญเชิด ชำนิศาสตร์ และพระมหาญาณวัฒน์ ฐิตวฑฺฒโน. (2567). รูปแบบภาวะผู้นำทางวิชาการตามหลักสัปปุริสธรรม 7 สำหรับผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 11(2), 77-93.
พระกันตพัฒน์ สุภทฺโท เจริญจรัสวาศน์. (2561). การใช้นวัตกรรมและเทคโนโลยีการจัดการเรียนรู้วิชาพระพุทธศาสนา สำหรับนักเรียนระดับประถมศึกษา เขตคลองเตย สังกัดกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูโกศลธรรมานุสิฐ ประสิทธิ์ อโสโก/มกรางกูร. (2560). รูปแบบการบริหารจัดการสู่ความเป็นเลิศของสำนักเรียนพระปริยัติธรรมแผนกบาลีในเขตปกครองคณะสงฆ์ ภาค 14. ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมปัญญาภรณ์. (2549). ประวัติความเป็นมาของสำนักเรียนวัดปากน้ำ พุทธศักราช 2549. กรุงเทพมหานคร: สตาร์กรุ๊ป.
พระมหาเมธี อริยรํสี (พิมพ์สระเกษ). (2565). รูปแบบการเรียนการสอนพระปริยัติธรรมแผนกบาลีของโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกบาลี ในเขตการปกครอง คณะสงฆ์ภาค 11.ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหารุ่งอรุณ อรุณโชติ (วงค์พิทักษ์). (2561). แนวทางการพัฒนาการบริหารโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกบาลี ในจังหวัดนนทบุรี. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
รตนพร โชติทวีศักดิ์ศรี, พระครูสังฆรักษ์จักรกฤษณ์ ภูริปญฺโญ และระวิง เรืองสังข์. (2567). แนวทางการพัฒนาทักษะการสื่อสารตามหลักพุทธธรรมของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี เขต 1. วารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์, 5(3), 108-109.