แนวทางการจัดการเรียนรู้โดยใช้สื่อออนไลน์ตามหลักอิทธิบาท 4 ของวิทยาลัยอาชีวศึกษาพระนครศรีอยุธยา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพการจัดการเรียนรู้โดยใช้สื่อออนไลน์ 2) เพื่อศึกษาวิธีการจัดการเรียนรู้โดยใช้สื่อออนไลน์ตามหลักอิทธิบาท 4 และ 3) เพื่อเสนอแนวทางการจัดการเรียนรู้โดยใช้สื่อออนไลน์ตามหลักอิทธิบาท 4 ของวิทยาลัยอาชีวศึกษาพระนครศรีอยุธยา เป็นการวิจัยแบบผสมวิธี โดยการวิจัยเชิงปริมาณใช้แบบสอบถามประชากรทั้งหมดที่เป็นครูในวิทยาลัยอาชีวศึกษา จำนวน 112 คน ทำการวิเคราะห์ข้อมูลสถิติการวิจัย คือ ค่าร้อยละ ค่าความถี่ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิจัยเชิงคุณภาพด้วยการสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 7 รูป/คน ทำการวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพการจัดการเรียนรู้โดยใช้สื่อออนไลน์ของวิทยาลัยอาชีวศึกษา ในภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับมากทั้ง 5 ด้าน คือ ด้านการวัดและประเมินผลการจัดการเรียนการสอน ด้านอุปสรรคในการจัดการเรียนรู้ออนไลน์ ด้านการออกแบบบทเรียนออนไลน์ ด้านการใช้สื่อในการเรียนการสอนออนไลน์ ด้านการเลือกแพลตฟอร์มการจัดการเรียนการสอน ตามลำดับ 2) วิธีการจัดการเรียนรู้โดยใช้สื่อออนไลน์ตามหลักอิทธิบาท 4 เป็นแนวทางการจัดการเรียนรู้โดยใช้สื่อออนไลน์ 5 ด้าน บูรณาการตามหลักอิทธิบาท 4 คือ (1) ฉันทะ ความรักงาน (2) วิริยะ ความเพียรสู้งาน (3) จิตตะ ความใส่ใจงาน (4) วิมังสา งานด้วยปัญญา เพื่อเป็นประโยชน์ต่อการพัฒนาการจัดการเรียนรู้ในวิทยาลัยอาชีวศึกษาพระนครศรีอยุธยา และ 3) แนวทางการจัดการเรียนรู้โดยใช้สื่อออนไลน์ตามหลักอิทธิบาท 4 ประกอบด้วย (1) การเลือกแพลตฟอร์มการสอน การเลือกแพลตฟอร์มที่ตอบสนองความต้องการของทั้งนักเรียนและครู การมีระบบประเมินและวิเคราะห์ข้อมูลที่มีประสิทธิภาพ การควบคุมเวลาการเข้าถึงเนื้อหาได้ การมีเครื่องมือติดตามความตั้งใจของนักเรียน (2) การออกแบบบทเรียนออนไลน์ การมีเนื้อหาที่น่าสนใจและดึงดูดใจ การใช้สื่อมัลติมีเดียที่หลากหลาย การมีเนื้อหาสั้นกระชับและตรงประเด็น การมีโครงสร้างบทเรียนชัดเจนและแบ่งเนื้อหาเป็นส่วนย่อยๆ การประเมินผลเป็นระยะ (3) การใช้สื่อในการสอนออนไลน์ การใช้สื่อที่สามารถวัดผลและประเมินผลการเรียนรู้ได้อย่างต่อเนื่อง การใช้สื่อที่ช่วยให้นักเรียนจดจ่อกับเนื้อหาได้โดยไม่ถูกรบกวน การสร้างแรงจูงใจในการเรียนรู้ (4) การวัดและประเมินผล การออกแบบการเรียนการสอนที่หลากหลายและเชื่อมโยงกับทักษะอาชีพ การประเมินผลด้วยโครงการหรือภารกิจ การให้ผู้เรียนมีส่วนร่วมในการประเมินผลตัวเอง การประเมินผลอย่างต่อเนื่องและใช้ข้อมูลจากหลายแหล่ง และ (5) อุปสรรคในการจัดการเรียนรู้ออนไลน์ การประเมินและปรับปรุงระบบการเรียนออนไลน์อย่างต่อเนื่อง การใช้เทคโนโลยีที่เหมาะสมและตรวจสอบได้ การรับฟังความคิดเห็นจากผู้เรียนเพื่อปรับปรุง การสร้างแรงจูงใจในการเรียนรู้
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ส่งมาขอรับการตีพิมพ์ในวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ จะต้องไม่เคยตีพิมพ์หรืออยู่ระหว่างการพิจารณาจากผู้ทรงคุณวุฒิเพื่อตีพิมพ์ในวารสารอื่น รวมทั้งผู้เขียนจะต้องคำนึงถึงจริยธรรมการวิจัย ไม่ละเมิดหรือคัดลอกผลงานของผู้อื่นมาเป็นของตนเอง ซึ่งทางวารสารฯ ได้กำหนดความซ้ำของผลงาน ด้วยโปรแกรม CopyCat เว็บ Thaijo ในระดับ ไม่เกิน 25%
ในกรณีที่ บทความวิจัยมีกระบวนการวิจัยเกี่ยวข้องกับมนุษย์ ผู้นิพนธ์จะต้องส่งหลักฐานการรับรองจริยธรรมการวิจัยในมนุษย์มาประกอบการลงตีพิมพ์ด้วยจึงจะได้รับการพิจารณาลงตีพิมพ์ในวารสาร
ผู้เขียนบทความจะต้องปฏิบัติตามหลักเกณฑ์การเสนอบทความเพื่อตีพิมพ์ในวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ รวมทั้งระบบการอ้างอิงต้องเป็นไปตามหลักเกณฑ์ของวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ โดยรวมทั้งทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์และวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์
References
ชนากร ศาสตร์สกุล, บุญเชิด ชำนิศาสตร์ และพระมหาญาณวัฒน์ ฐิตวฑฺฒโน. (2567). พุทธวิธีการบริหารวิชาการในสถานศึกษา. วารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์, 5(3), 723-732.
เชาว์ รำมะนา. (2564). การจัดการเรียนรู้โดยใช้สื่อออนไลน์ของโรงเรียนประถมศึกษา สำนักงานเขตจตุจักร สังกัดกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ประเวศ วะสี. (2560). การพัฒนาวัฒนธรรมองค์กรในยุคดิจิทัล. วารสารการจัดการการศึกษา, 8(1), 15-35.
พระสาโรจน์ ธีรภทฺโท (นิ่มเนียม). (2561). การใช้สื่อดิจิทัลเพื่อจัดการสอนศีลธรรมสำหรับนักเรียน ในโรงเรียนมัธยมศึกษา อำเภอเมือง จังหวัดสมุทรปราการ. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. (2567). การเรียนการสอนแบบผสมผสานผ่านสื่อสังคมออนไลน์. แหล่งที่มาhttps://edu.library.cmu.ac.th/ สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2567.
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. (2567). การสอนผ่านสื่อสังคมออนไลน์. แหล่งที่มา https:// edu.library.cmu.ac.th/ สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2567.
วราพร ดำจับ. (2562). สื่อสังคมออนไลน์กับการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้, 2(2), 151.
วิทยาลัยอาชีวศึกษาพระนครศรีอยุธยา. (2567). ข้อมูลสารสนเทศบุคลากร. แหล่งที่มาhttp://rms.avc.ac.th/pms_graph.php สืบค้นเมื่อ 8 มิถุนายน 2567.
สุภัสสรา วันทมาตย์ และพระมหาญาณวัฒน์ ฐิตวฑฺฒโน. (2566). SUPAT Model: รูปแบบการเรียนรู้สู่การพัฒนานวัตกรรมผู้เรียนร่วมกับหลักอิทธิบาท 4 ในศตวรรษที่ 21. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 10(2), 519-528.
Quintanilla, Brenda U. (2519). Social Media Implications: Secondary Teacher's Use of Social Media for Personal. Professional and Teaching Purposes. Retrieved August.