LEADERSHIP BY SAPPURISA DHAMMA VII OF TEACHERS AND EDUCATIONAL PERSONNEL RUEALUANGPPHACHINUSORN UNITED CAMPUS PHRA NAKHON SI AYUTTHAYA
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aims to 1) study the desired leadership of teachers and educational personnel; 2) study the method of developing leadership according to the 7 Sappurisa-dhamma principles (qualities of a good man) of teachers and educational personnel; and 3) propose a guideline for developing leadership according to the 7 Sappurisa-dhamma principles (qualities of a good man) of teachers and educational personnel. This research is a mixed-method research. In terms of quantitative research, using a questionnaire with a sample of 175 teachers and educational personnel. Data were analyzed using basic statistics, namely percentage, mean, and standard deviation; and qualitative research by interviewing 6 key informants. Data were analyzed using content analysis. The research results found that 1) Overall, opinions on the desired leadership of teachers and educational personnel were at a high level. When considering each aspect, opinions were at a high level in all 4 aspects: personal characteristics, social characteristics, personality characteristics, and physical characteristics, respectively. 2) The method of developing leadership according to the 7 Sappurisa-dhamma principles of teachers and educational personnel was to develop 4 leadership aspects: physical characteristics, personality characteristics, personal characteristics, and social characteristics, integrated based on the principle of 7 Sappurisa-dhamma: (1) Dhammaññut, knowing the cause, (2) Atthaññut, knowing the result, (3) Atthaññut, knowing oneself, 4) Mattaññut, knowing the limit, (5) Klaññut, knowing the proper time, (6) Parisaññut, knowing the community, (7) Puggalaparoparaññut, knowing people, these were beneficial to the development of teachers and educational personnel. 3) Guidelines for leadership development based on the principle of 7 Sappurisa-dhamma of teachers and educational personnel, consisting of 1) Physical characteristics, doing exercise regularly to nourish the body, maintaining a balance between work and rest adequately, planning an appropriate time between work and rest. 2) Personality characteristics, creating understanding and seeing self-worth, accepting one's abilities and shortcomings, continuously developing one's skills and capabilities, being confident in one's work, having a good attitude towards learning and development as well as developing communication skills. 3) Personal characteristics, being a good example in terms of thrift, a role model in self-development, encouraging and supporting students to be confident and accepting challenges. 4) Social characteristics, participating in community meetings, helping in social activities that were beneficial to the community, creating understanding, being able to be a role model in solving problems, working with parents, students and community members to create strong relationships and understanding.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ส่งมาขอรับการตีพิมพ์ในวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ จะต้องไม่เคยตีพิมพ์หรืออยู่ระหว่างการพิจารณาจากผู้ทรงคุณวุฒิเพื่อตีพิมพ์ในวารสารอื่น รวมทั้งผู้เขียนจะต้องคำนึงถึงจริยธรรมการวิจัย ไม่ละเมิดหรือคัดลอกผลงานของผู้อื่นมาเป็นของตนเอง ซึ่งทางวารสารฯ ได้กำหนดความซ้ำของผลงาน ด้วยโปรแกรม CopyCat เว็บ Thaijo ในระดับ ไม่เกิน 25%
ในกรณีที่ บทความวิจัยมีกระบวนการวิจัยเกี่ยวข้องกับมนุษย์ ผู้นิพนธ์จะต้องส่งหลักฐานการรับรองจริยธรรมการวิจัยในมนุษย์มาประกอบการลงตีพิมพ์ด้วยจึงจะได้รับการพิจารณาลงตีพิมพ์ในวารสาร
ผู้เขียนบทความจะต้องปฏิบัติตามหลักเกณฑ์การเสนอบทความเพื่อตีพิมพ์ในวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ รวมทั้งระบบการอ้างอิงต้องเป็นไปตามหลักเกณฑ์ของวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ โดยรวมทั้งทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์และวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์
References
ทวิช เปล่งวิทยา. (2530). จิตวิทยา. กรุงเทพมหานคร: รุ่งเรืองสาส์นการพิมพ์.
ธงชัย สันติวงษ์และชัยยศ สันติวงษ์. (2522). พฤติกรรมของบุคคลในองค์กร. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช.
ธีรวุฒิ เอกะกุล. (2543). ระเบียบวิธีวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. อุบลราชธานี: สถาบันราชภัฎอุบลราชธานี.
นฤมล เพ็ญสิริวรรณ. (2561). ภาวะผู้นำกับการการพัฒนาองค์กรในมีประสิทธิภาพสูงสุด. วารสารมจร. มนุษยศาสตร์ปริทรรศน์. 6(2). 118.
พระครูโอภาสนนทกิตติ์ (ศักดา โอภาโส). (2557). การวิเคราะห์ทักษะภาวะผู้นำของผู้บริหารตามหลักพุทธธรรมโรงเรียนวิถีพุทธ ระดับประถมศึกษา จังหวัดนนทบุรี. ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2545). ภาวะผู้นำ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ธรรมสภา.
พระธรรมปิฏก (ป. อ. ปยุตโต). (2535). ทศวรรษธรรมทัศน์พระธรรมปิฏก. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ธรรมสภา.
พระบุญเรือง ตธมฺโม (สุทธิชัย). (2549). การศึกษาเชิงวิเคราะห์ผู้นำในพระพุทธศาสนา: ศึกษาเฉพาะวิธีการแก้ปัญหาของพระพุทธเจ้า. วิทยานิพนธ์ศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตโต). (2550). ธรรมนูญชีวิต. พิมพ์ครั้งที่ 82. กรุงเทพมหานคร: พิมพ์สวย.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2553). ภาวะผู้นำ : ความสำคัญต่อการพัฒนาคน พัฒนาประเทศ. นครปฐม: จ.เจริญอินเตอร์พริ้น.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2559). ภาวะผู้นำตามหลักสัปปุริสธรรม 7 ของผู้บริหาร. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ธรรมสภา.
ลัดดาวัลย์ เพชรโรจน์, สุภมาศ อังศุโชต และอัจฉรา ชำนิประศาสน์. (2555). สถิติสำหรับการวิจัยและเทคนิคการใช้ SPSS. ฉบับปรับปรุงครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: เจริญดีมั่นคงการพิมพ์.
วงศ์พัทธ์ ธิติโชติศักดิ์. (2564). ภาวะผู้นำที่เหมาะสมกับการบริหารจัดการในสถานการณ์โลกปัจจุบัน. วารสารการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นำ. 9(36). 22-28.
สดุดี จีระออน. (2561). คุณลักษณะอันพึงประสงค์ของผู้บริหารสถานศึกษายุคประเทศไทย 4.0 ตามความคิดเห็นของผู้บริหารสถานศึกษาและครูผู้สอนสังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชัยภูมิเขต 3. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฎชัยภูมิ.
สุธิกานต์ บริเอก. (2564). ภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อการปฏิบัติงานของครูผู้สอนในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 22. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
หิรัญ เจริญแล้ว, ชนมณี ศิลานุกิจ. (2566). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนที่ส่งเสริมการมีภาวะผู้นําสําหรับนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา. วารสารสหวิทยาการและการจัดการร่วมสมัย. 2(2). 14-32.
Krejcie, R.V. & D.W. Morgan. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement. 30(3). 607-610.
Likert, Rensis. (1967). The Method of Constructing and Attitude Scale. in Reading in Attitude Theory and Measurement. Fishbeic, Matin, Ed, New York: Wiley & Son.
