การสร้างและการธำรงรักษาเครือข่ายผู้สนับสนุนในการสื่อสารเพื่อการสร้างความนิยมทางการเมืองของนายกเทศมนตรีและสมาชิกสภาเทศบาลนครนครราชสีมา

Main Article Content

ภัทรธีรา แพครบุรี
วิทยาธร ท่อแก้ว
กมลรัฐ อินทรทัศน์
พรปภัสสร ปริญชาญกล

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) การสร้างและการธำรงรักษาเครือข่ายผู้สนับสนุน 2) กลยุทธ์การสร้างและการธำรงรักษาเครือข่ายผู้สนับสนุน และ 3) แนวทางพัฒนาการสร้างและการธำรงรักษาเครือข่ายผู้สนับสนุน เป็นการวิจัยแบบผสมวิธี โดยเชิงคุณภาพด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลหลักแบบเจาะจง รวม 33 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการสร้างข้อสรุป และเชิงปริมาณด้วยการเก็บแบบสอบถาม โดยสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้นจากเครือข่าย รวม 180 คน วิเคราะห์สถิติด้วยการแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1) การสร้างและการธำรงรักษา ประกอบด้วย กระบวนการสร้าง ได้แก่ การวางแผนงานการจัดหาและพัฒนาสมรรถนะ การจัดองค์กรและระบบงานสนับสนุน การปฏิบัติงานตามบทบาทหน้าที่ การให้คำปรึกษาแนะนำการปฏิบัติงาน และการประเมินผลการทำงาน และกระบวนการธำรงรักษา ได้แก่ การวางแผนงาน การจัดระบบการจัดการความสัมพันธ์ การจัดระบบสวัสดิการ การจัดกิจกรรมการสร้างแรงบันดาลใจ และการจัดการองค์กรสนับสนุน 2) กลยุทธ์การสร้างและการธำรงรักษา ประกอบด้วย กลยุทธ์การสร้าง ได้แก่ การสร้างและหล่อหลอมความเป็นทีมเดียวกัน การพัฒนาทักษะการสื่อสาร และการใช้เครื่องมือสื่อสารเชิงนวัตกรรม และผลสำรวจความคิดเห็น อยู่ในระดับเห็นด้วยมาก และ กลยุทธ์การธำรงรักษา ได้แก่ การทำงานมุ่งเน้นผลสัมฤทธิ์เชิงแข่งขัน การสื่อสารในบริการสมาชิกที่ประทับใจ และการสื่อสารเพื่อสร้างขวัญ และผลสำรวจความคิดเห็นอยู่ในระดับเห็นด้วยมาก และ 3) แนวทางการพัฒนา ประกอบด้วย กระบวนการสร้างเครือข่ายที่เน้นแผนงานและแนวทางปฏิบัติที่ชัดเจน โดยเฉพาะการประเมินผลเพื่อปรับปรุงอย่างต่อเนื่องเพื่อให้เกิดความยั่งยืน และกระบวนการธำรงรักษาเครือข่ายที่ต้องกำหนดแผนงานและแนวทางปฏิบัติที่ชัดเจนด้วยการสร้างความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดและต่อเนื่องกับเครือข่าย

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
แพครบุรี ภ. ., ท่อแก้ว ว. ., อินทรทัศน์ ก. ., & ปริญชาญกล พ. . (2025). การสร้างและการธำรงรักษาเครือข่ายผู้สนับสนุนในการสื่อสารเพื่อการสร้างความนิยมทางการเมืองของนายกเทศมนตรีและสมาชิกสภาเทศบาลนครนครราชสีมา. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 12(3), 188–199. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/286282
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2543). การจัดการเครือข่าย: กลยุทธ์สำคัญสู่ความสำเร็จของการปฏิรูปการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: ซัคเซส มีเดีย.

ชัยเสฏฐ์ พรหมศรี. (2561). ภาวะผู้นําสำหรับผู้บริหารองค์การ : แนวคิด ทฤษฎีและกรณีศึกษา. กรุงเทพมหานคร: ปัญญาชน.

เทศบาลนครนครราชสีมา. (2564). ประกาศผู้อำนวยการการเลือกตั้งประจำเทศบาลนครนครราชสีมาอำเภอเมืองนครราชสีมา จังหวัดนครราชสีมา เรื่อง ให้มีการเลือกตั้งสมาชิกสภาเทศบาลนครนครราชสีมา. เรียกใช้เมื่อ 2 พฤษภาคม 2566 จาก https://www.koratcity.go.th/wp-content/uploads/2021/02/1ประกาศ-ให้มีการเลือกตั้ง-สท.ทน.นม.pdf

นิชาวดี ตานีเห็ง. (2560). การพัฒนาสมรรถนะการสื่อสารของนายกองค์การบริหารส่วนตำบลในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมมาธิราช.

ประชาสัมพันธ์เทศบาลนครนครราชสีมา. (2564). ผลคะแนนเลือกตั้งนายกเทศมนตรีนครนครราชสีมา (อย่างไม่เป็นทางการ). เรียกใช้เมื่อ 28 พฤศจิกายน 2565 จาก https://www.koratcity.go.th/archives/30932

ปาริชาต สถาปิตานนท์. (2548). การจัดการสื่อสารแบบประยุกต์: เอกสารประกอบการบรรยายวิชาการวางแผนและประเมินผลโครงการสื่อสารเพื่อการพัฒนาตามหลักสูตรนิเทศศาสตร์พัฒนาการ. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พระมหาสุทิตย์ อาภากโร และสายชล ปัญญชิต. (2556). รูปแบบของเครือข่ายการเรียนรู้ทางสังคมในการท่องเที่ยวทางพระพุทธศาสนา. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทร์วิโรฒ, 16(1), 1-13.

ภัสวลี นิติเกษตรสุนทร. (2549). เครือข่าย: อีกหนึ่งแนวทางในการสืบสานสื่อพื้นบ้าน. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์.

มณี ศรีสมุทร. (2563). การสื่อสารภาพลักษณ์ ผู้นำการเมืองท้องถิ่น. วารสารสหวิทยาการวิจัย, 12(1), 208-217.

วิทยาธร ท่อแก้ว. (2563ก). แนวคิด ขอบเขต และแนวทางการจัดการนวัตกรรมการสื่อสารทางการเมืองและการปกครองท้องถิ่น. นนทบุรี: สำนักพิมพมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมธิราช.

วิทยาธร ท่อแก้ว. (2563ข). ท้องถิ่นยุคใหม่ต้องใส่ใจการสื่อสารเพื่อสร้างการมีส่วนร่วมการพัฒนา. เรียกใช้เมื่อ 10 ตุลาคม 2567 จาก https://www.77kaoded.com/news/korphai/1733476

วิทยาธร ท่อแก้ว และคณะ. (2562). กลยุทธ์การรณรงค์การหาเสียงของนายกเทศมนตรี [เอกสารนำเสนอ]. การประชุมเอเชียครั้งที่ 10 “The Asian Conference on Media, Communication & Film” (Medi Asia 2019). กรุงโตเกียว: ประเทศญี่ปุ่น.

สนธยา พลศรี. (2550). เครือข่ายการเรียนรู้ในงานพัฒนาชุมชน. กรุงเทพมหานคร: โอ.เอส. พริ้นติ้งเฮ้าส์.

สำนักวิชาการและนวัตกรรม. (2562). การตรวจสอบข้อมูลแบบสามเส้า. เรียกใช้เมื่อ 15 ตุลาคม 2567 จาก https://www.healthstation.in.th/action/viewarticle/1640/

สิงห์ สิงห์ขจร. (2560). การสื่อสารเพื่อสร้างความนิยมของผู้นำทางการเมืองท้องถิ่น. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมมาธิราช.

สุภาภรณ์ ศรีดี. (2564). บทบาทหน้าที่ของสื่อมวลชนในการสร้างเครือข่ายการสื่อสารทางการเมือง. วารสารนิเทศศาสตรปริทัศน์, 25(1), 176-192.

เสรี พงศ์พิศ. (2548). เครือข่าย: ยุทธวิธีเพื่อประชาชนเข้มข้น ชุมชนเข้มแข็ง. กรุงเทพมหานคร: เจริญวิทย์การพิมพ์.

อนุศักดิ์ คงมาลัย และคณะ. (2566). การสื่อสารของเครือข่ายสภาองค์กรชุมชนเพื่อการปฏิรูปประเทศไทย โดยการมีส่วนร่วมของประชาชน. วารสารวิชาการวิทยาลัยบริหารศาสตร์, 6(4), 1-18.

อรทัย ก๊กผล และธนิษฐา สุขะวัฒนะ. (2551). คู่มือสมาชิกสภาท้องถิ่น. นนทบุรี: วิทยาลัยพัฒนาการปกครองท้องถิ่น สถาบันพระปกเกล้า.

เอกกร มีสุข. (2566). การสื่อสารของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการสร้างวัฒนธรรมองค์กรที่เป็นเลิศ. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมมาธิราช.

Mahoney, J. (2023). Strategic communication: Campaign planning. London: Taylor & Francis.

Starkey, P. (1997). Networking for Development. London: IFRTD.