แนวทางการพัฒนาการบริหารจัดการทรัพยากรเชิงพื้นที่ ของสถาบันอุดมศึกษาในประเทศจีน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสถานการณ์ปัจจุบันของการบริหารจัดการทรัพยากรเชิงพื้นที่ของสถาบันอุดมศึกษาในประเทศจีน 2) เพื่อนำเสนอแนวทางการพัฒนาการบริหารจัดการทรัพยากรเชิงพื้นที่ของสถาบันอุดมศึกษาในประเทศจีน โดยใช้รูปแบบการวิจัยแบบผสมผสานประกอบด้วย 4 ประเด็น ได้แก่ 1) สภาพทางภูมิศาสตร์ 2) ระดับการพัฒนาเศรษฐกิจท้องถิ่น 3) ระดับการพัฒนาอุดมศึกษา 4) สังคม ระดับการพัฒนาทรัพยากร ประชากรของการวิจัยนี้คือผู้บริหารระดับสูงของมหาวิทยาลัย จำนวน 513 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ การวิเคราะห์เอกสาร แบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง และแบบประเมินผล สถิติในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า สถานการณ์ปัจจุบันที่ส่งผลต่อการบริหารจัดการทรัพยากรเชิงพื้นที่ของสถาบันอุดมศึกษา ในประเทศจีนทั้ง 4 ด้านอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาผลการวิจัยด้านนี้ตั้งแต่ระดับสูงสุดจนถึงต่ำสุด มีดังนี้ ระดับสูงสุด คือ ระดับการพัฒนาการศึกษาที่สูงขึ้น รองลงมา คือ ระดับการพัฒนาเศรษฐกิจท้องถิ่น ระดับการพัฒนาทรัพยากรสังคม และสภาพทางภูมิศาสตร์ต่ำสุด แนวทางการบริหารจัดการทรัพยากรเชิงพื้นที่ของสถาบันอุดมศึกษา ในประเทศจีนครอบคลุม 4 ประเด็น ซึ่งมี 40 มาตรการ มีมาตรการสนับสนุนสภาพทางภูมิศาสตร์ 10 มาตรการ ระดับการพัฒนาเศรษฐกิจท้องถิ่น 11 มาตรการ ระดับการพัฒนาอุดมศึกษา 10 มาตรการ ระดับการพัฒนาทรัพยากรสังคม 9 มาตรการ ผลการประเมินความสามารถในการปรับตัวและความเป็นไปได้ของแนวทางการปรับปรุงการจัดสรรทรัพยากรการศึกษาระดับอุดมศึกษาในประเทศจีนเป็นแนวปฏิบัติในการเพิ่มขีดความสามารถด้านทรัพยากรมนุษย์ในการพัฒนามหาวิทยาลัยของรัฐในกวางสี โดยมีเป้าหมายสำคัญในการพัฒนาองค์กรสู่มาตรฐานการใช้ทรัพยากรที่มีประโยชน์สูงสุดและการส่งเสริมการยกระดับการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์เพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
Al-Ansari, T. et al. (2015). Development of a life cycle assessment tool for the assessment of food production systems within the energy. Journal of water and food nexus, 12(5), 252-266.
Balarin, M. & Sultana R. G. (2011). Understanding Education: a sociological perspective. Journal of Sociology of Education, 32(1), 127-145.
Bornmann, L. & Haunschild, R. (2019). Societal impact measurement of research papers. Journal of Springer handbook of science and technology indicators, 23(13), 609-632.
Brighouse, H. & Swift, A. (2009). Educational Equality versus Educational Adequacy: A Critique of Anderson and Satz. Journal of Applied Philosophy, 26(2), 117-128.
Chen, B. et al. (2023). Do Financial Investment, Disciplinary Differences, and Level of Development Impact on the Efficiency of Resource Allocation in Higher Education: Evidence from China. Journal of Sustainability, 18(15), 74-88.
Chen, B. Z. & Feng, Y. (2000). Determinants of economic growth in China: Private enterprise, education, and openness. Journal of China Economic Review, 11(1), 221-255.
Clark, B. R. (1983). The Higher Education System: Academic Organization in Cross-National Perspective. Journal of University of California, 14(21), 554-561.
Demas, A. & Arcia, G. (2015). What matters MOST for school autonomy and accountability. Systems Approach for Better Education Results (SABER). Journal of working Education, 11(4). 111-123.
Disterheft, A. et al. (2015). Sustainable universities-a study of critical success factors for participatory approaches. Journal of Cleaner Production, 106(1), 11-21.
Enders, J. (2004). Higher education, internationalisation, and the nation-state: Recent developments and challenges to governance theory. Journal of Higher Education, 10(47), 361-382.
Geurs, K. T. & Van W. B. (2004). Accessibility evaluation of land-use and transport strategies: review and research directions. Journal of Transport Geography, 12(2), 127-140.
Gould, W. T. S. (1971). Geography and Educational Opportunity in Tropical Africa. Journal of Economy and Social Geography, 4(2), 82-89.
