การประยุกต์ใช้หลักสังคหวัตถุในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชน ในอำเภออุ้มผาง จังหวัดตาก
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา แนวคิดทฤษฎีการพัฒนาคุณภาพชีวิต หลักสังคหวัตถุในการพัฒนาคุณภาพชีวิต และวิเคราะห์การประยุกต์ใช้หลักสังคหวัตถุในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนในอำเภออุ้มผาง จังหวัดตาก เป็นการวิจัยเชิงเอกสาร จากพระไตรปิฎก ตำรา งานวิจัย บทความ วารสาร และเอกสารที่เกี่ยวข้อง รวบรวมข้อมูลจากเอกสารที่เกี่ยวข้อง และวิเคราะห์การประยุกต์ใช้หลักสังคหวัตถุในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนด้วยวิธีการพรรณนาวิเคราะห์ ผลการวิจัยพบว่า ประชาชนอำเภออุ้มผาง จังหวัดตาก อยู่ห่างไกลความเจริญ มีปัญหารายได้น้อย และด้อยโอกาสทางสังคม ทำให้ขาดน้ำใจไมตรีซึ่งกันและกัน เกิดปัญหาความขัดแย้งขึ้นได้ง่าย แนวคิดทฤษฎีการพัฒนาคุณภาพชีวิตเป็นกระบวนการพัฒนากิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับคุณภาพชีวิต ในด้านร่างกาย อารมณ์ สังคม และสติปัญญา โดยให้ความรู้ การฝึกด้านคุณธรรม การส่งเสริมสุขภาพอนามัย การประกอบอาชีพร่วมกัน การอยู่ร่วมกันในสังคมอย่างมีความสุข ส่วนหลักสังคหวัตถุในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนในอำเภออุ้มผาง จังหวัดตาก ประกอบด้วย 1) ทาน การสงเคราะห์ผู้อื่น 2) ปิยวาจา การพูดจาด้วยไมตรีอันเป็นที่รัก 3) อัตถจริยา การประพฤติตนให้เป็นประโยชน์ 4) สมานัตตตา การวางตัวเสมอต้นเสมอปลาย และผลวิเคราะห์การประยุกต์ใช้หลักสังคหวัตถุในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนฯ ได้แก่ 1) การพัฒนาคุณภาพชีวิต ด้านร่างกาย โดยการสร้างอาชีพ พัฒนาระบบโครงสร้างพื้นฐาน และเข้าถึงบริการด้านสาธารณสุข 2) การพัฒนาคุณภาพชีวิตด้านจิตใจ โดยการสร้างแหล่งเรียนรู้ในชุมชน ปลูกฝังค่านิยมการมีส่วนร่วมในการพัฒนาชุมชนและท้องถิ่น ฉะนั้น การนำหลักธรรมสังคหวัตถุ 4 มาประยุกต์ใช้ในการพัฒนาคุณภาพชีวิต ช่วยส่งเสริมให้เกิดความสัมพันธ์อันดี ส่งผลให้เกิดความสามัคคี และมีความสงบสุข
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
ดวงเดือน พันธุมนาวิน. (2524). คุณธรรมที่พึงประสงค์ของเยาวชนไทย. กรุงเทพมหานคร: สถาบันวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.
ทิศนา แขมมณี. (2546). การพัฒนาคุณธรรม จริยธรรมและค่านิยม: จากทฤษฎีสู่การปฏิบัติ. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: เมธีทิปส์.
น้ำเพชร อยู่สกุล. (2553). ความเป็นเลิศในการบริการของพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน บริษัท การบินไทย จำกัด (มหาชน). ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขารัฐประศาสนศาสตร์. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
พระสุนทร ธมฺมธโร (บุญคง). (2560). การประยุกต์ใช้หลักสังคหวัตถุ 4 ในชุมชนวัดหนองสนม จังหวัดระยอง. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พรกมล ชูนุกูลพงษ์. (2554). การให้บริการประชาชนตามหลักสังคหวัตถุ 4 ของศาลเยาวชนและครอบครัวกลาง. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยตุโต). (2543). ความสุขของครอบครัว คือ ความสุขของสังคม. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิพุทธธรรม.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยตุโต). (2546). พจนานกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. (พิมพ์ครั้งที่ 11). กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหากิจการ โชติปญฺโญ. (2558). การบริหารงานบุคคลตามหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา. วารสารบัณฑิตศาส์น มมธ, 13(2), 53-54.
พระอธิการปณิธิ อธิปุญโญ (แก้วบุดดี). (2557). ความพึงพอใจของประชาชนต่อการให้บริการตามหลักสังคหวัตถุขององค์การบริหารส่วนตำบลหนองไผ่ล้อม อำเภอหนองสองห้อง จังหวัดขอนแก่น. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ศิริ ฮามสุโพธิ์. (2543). ประชากรกับการพัฒนาคุณภาพชีวิต. กรุงเทพมหานคร: โอ.เอส.พริ้นติ้งเฮาส์.
Maslow, A. H. (1943). A Theory of Human Motivation. Psychological Review, 50(4), 370-396.