PROMOTION OF PEOPLE’S POLITICAL PARTICIPATION AT TA KHAN SUBDISTRICT, BAN KHAI DISTRICT, RAYONG PROVINCE

Main Article Content

Prueksasee Arunrat
Vacharin Chansilp
Apinyar Chatchorfa

Abstract

This research article aims to: 1) Examine the level of political participation promotion among citizens, 2) Compare the promotion of political participation among citizens, classified by personal factors, and 3) Explore the application of Buddhist principles to enhance political participation. The research employs a mixed-method approach, incorporating both quantitative and qualitative methods. The population consists of 7,663 citizens in Takhun Subdistrict, Ban Khai District, Rayong Province. A sample size of 381 individuals was selected using Taro Yamane's formula. Questionnaires were used to collect data, and the analysis was performed using frequency, percentage, mean, standard deviation, and t-test and F-test. For the qualitative part, data were gathered from 9 key informants through in-depth interviews and analyzed descriptively. The study results showed that: 1) The overall level of promoting political participation among citizens was high. 2) Citizens of different ages, educational backgrounds, and occupations exhibited significantly different levels of political participation at the 0.05 level of statistical significance, while there were no significant differences in political participation based on gender and income. 3) The application of the "Aparihaniya Dhamma" (principles of non-decline) to promote political participation can be achieved by fostering community unity, regularly conducting meetings and discussions, respecting the opinions of elders and leaders, promoting unified decision-making, and encouraging open participation by all citizens. These principles help build trust and cooperation in society, resulting in increased citizen enthusiasm for political participation.

Article Details

How to Cite
Arunrat, P. ., Chansilp, V. ., & Chatchorfa, A. . (2024). PROMOTION OF PEOPLE’S POLITICAL PARTICIPATION AT TA KHAN SUBDISTRICT, BAN KHAI DISTRICT, RAYONG PROVINCE. Journal of MCU Nakhondhat, 11(11), 44–52. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/281444
Section
Research Articles

References

จังหวัดระยอง. (2566). ข้อมูลประชากร. เรียกใช้เมื่อ 20 มกราคม 2566 จาก https://th.wikipedia.org/wiki

จินตนา กะตากูล. (2562). การมีส่วนร่วมการเลือกตั้งทางการเมืองท้องถิ่นของประชาชนศึกษาเฉพาะกรณี หมู่ที่ 4 ตำบลช้างซ้าย อำเภอพระพรหม จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(6), 15-24.

จิรพันธุ์ วิสูตรศักดิ์. (2547). การดำเนินงานตามบทบาทขององค์การบริการส่วนตำบลหนองสาหร่าย อำเภอปากช่อง จังหวัดนครราชสีมาในการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในท้องถิ่น. ใน วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

จิรัชยา เคล้าดี และคณะ. (2564). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจไปใช้สิทธิเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรของประชาชนอำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา. วารสารรัชต์ภาคย์, 15(41), 259-272.

บททั่วไป เรื่อง ประเทศไทยมีการปกครองระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข. (2560). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 134 ตอนที่ 40 ก หน้า 3 (6 เมษายน 2560).

พรอนงค์ เพ็ชรรัตน์. (2551). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของพนักงานเทศบาลนครสุราษฎร์ธานี อำเภอเมือง จังหวัดสุราษฎร์ธานี. ใน สารนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.

พระเนาวนนท์ ชยาภินนฺโท. (2563). จิตสำนึกทางการเมืองในการพัฒนาระบอบประชาธิปไตย ของประชาชนในเขตเทศบาลตำบลต้นธง อำเภอเมืองลำพูน จังหวัดลำพูน. ใน สารนิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระบุญเพ็ง สิทธิวงษา. (2562). การใช้หลักอิทธิบาท 4 ในการบริหารจัดการท้องถิ่นของบุคลากรองค์การบริหารส่วนตำบลสีอ อำเภอกุมภวาปี จังหวัดอุดรธานี. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(5), 2459-2480.

พระปัญญา สุจิตฺโต. (2564). การบูรณาการหลักพุทธธรรมเพื่อส่งเสริมจิตสำนึกการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในอำเภอเมืองระยอง จังหวัดระยอง. ใน สารนิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

มนฤดี คะนึงคิด. (2544). แรงจูงใจในการไปใช้สิทธิเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรของประชาชนในเขต อำเภอ เมือง จังหวัดอุดรธานี. ใน วิทยานิพนธ์จิตวิทยาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาการศึกษาและการแนะแนว. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

มนัสนันท์ ศิวะพรพัฒนา. (2564). การสื่อสารทางการเมืองของนักการเมืองที่มีผลต่อการไปใช้สิทธิ์เลือกตั้งทั่วไปของประชาชนในอำเภอบ้านบึง จังหวัดชลบุรี. ใน สารนิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

วิจิตร เกิดน้อย. (2563). พฤติกรรมทางการเมืองในการเลือกตั้งทั่วไปของผู้มีสิทธิ์ เลือกตั้งในตำบลไทยาวาส อำเภอนครชัยศรี จังหวัดนครปฐม. ใน สารนิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

สิน พันธุ์พินิจ. (2547). เทคนิคการวิจัยทางสังคมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: วิทยพัฒน์.

สุทน ทองเล็ก. (2564). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในจังหวัดสระแก้วในการเลือกตั้งทั่วไปปี พ.ศ. 2562. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

สุบัณฑิต จันทร์สว่าง. (2561). การประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมเพื่อการส่งเสริมความสมานฉันท์ในการบริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดนครสวรรค์. ใน ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

Turner, B. S. (2000). Contemporary Problems in the Theory of Citizenship, Citizenship and Social Theory. London: Sage Publications Ltd.

Yamane, T. (1973). Statistics: An introductory analysis. New York: Harper & Row.