GRASSROOTS ECONOMY: COMMUNITY ENTERPRISE DEVELOPMENT
Main Article Content
Abstract
This article aims to study the process of driving the grassroots economy and community enterprises, which are a form of the sufficiency economy that emphasizes cooperation in activities for self-reliance and emphasizes the use of available capital in the local area. Community enterprises are the promotion of local knowledge and wisdom, income generation, mutual assistance, and development of a strong community economic system. Therefore, they are tools to achieve economic and social objectives. It is like building a strong foundation for the country's economy and society. Creating a community enterprise network is an opportunity to develop simultaneously between the community economy, which is an alternative for communities with the potential to operate under their existing knowledge and wisdom as a guideline for selecting things in the community that have strengths as capital. The community economy is a way of working for a living and to live together in the community. Villagers may formally or informally join together to do various activities with government organizations and private sectors in a multilateral manner, both in production, marketing, distribution, and consumption in the community, which generates income for people in the local community to participate in thinking, doing, receiving benefits, and jointly owning. The process of driving the grassroots economy consists of using the sub-district area as a starting point, creating and developing leaders of sub-districts, districts, and provinces. Sub-districts and local agencies, both government and private business sectors, must be aware of, understand the goals, and plan together. Create a driving mechanism at the national level, provinces, districts, sub-districts, and communities. Develop knowledge that comes from the framework of the grassroots economy development by the community. Manage community organizations. and community organization networks in various fields.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กรมส่งเสริมการเกษตร. (2550). ข้อควรรู้เกี่ยวกับวิสาหกิจชุมชน. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กรมส่งเสริมการเกษตร. (2553). คู่มือปฏิบัติงานเจ้าหน้าที่กรมส่งเสริมการเกษตร การพัฒนาองค์กรเกษตรกรวิสาหกิจชุมชนและเครือข่าย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
เกศินี จุฑาวิจิตร. (2542). การสื่อสารเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น. (พิมพ์ครั้งที่ 2). นครปฐม: สถาบันราชภัฏนครปฐม.
ชญาภัทร์ กี่อาริโย. (2560). รูปแบบการพัฒนาศักยภาพผู้ประกอบการวิสาหกิจชุมชนในกลุ่มจังหวัดภาคกลาง. ใน ดุษฎีนิพนธ์บริหารธุรกิจดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
ธนาวิทย์ บัวฝ้าย. (2565). ธุรกิจชุมชน: แนวทางในการพัฒนาชนบท. เรียกใช้เมื่อ 18 เมษายน 2565 จาก https://research.kpru.ac.th/sac/fileconference/10022018-05-01.pdf
ประเวศ วะสี. (2559). เศรษฐกิจพอเพียงและประชาสังคม แนวทางพลิกพื้นเศรษฐกิจสังคม. กรุงเทพมหานคร: หมอชาวบ้าน.
ปิยะดา พิศาลบุตร. (2561). การพัฒนาแบบมีส่วนร่วมเพื่อส่งเสริมการดำเนินงานวิสาหกิจชุมชนกลุ่มทอผ้าหมู่ที่ 4 ตำบลโคกเจริญ อำเภอโคกเจริญ จังหวัดลพบุรี. วารสารอิเล็กทรอนิกส์การเรียนรู้ทางไกลเชิงนวัตกรรม, 8(4), 105-120.
พจนา สวนศรี. (2546). คู่มือการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนโครงการท่องเที่ยวเพื่อชีวิตและธรรมชาติ. กรุงเทพมหานคร: กองทุนแคนาดาประจำประเทศไทย.
พระราชบัญญัติส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน. (2548). ราชกิจจานุเบกษาฉบับกฤษฎีกา เล่ม 112 ตอนที่ 6 ก. หน้า 2 (18 มกราคม 2548).
ยุทธศาสตร์ชาติ ระยะ 20 ปี. (2560). แนวโน้มสถานการณ์ประเทศไทย. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการ. ยุทธศาสตร์ชาติสานักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
วิทยากร เชียงกูล. (2547). การพัฒนาเศรษฐกิจสังคมไทย. กรุงเทพมหานคร: ฉับแกระ.
สถาบันพัฒนาองค์ชุมชน. (2564). คู่มือการส่งเสริมการพัฒนาระบบเศรษฐกิจฐานราก. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพัฒนาองค์กรชุมชนองค์การมหาชน. กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.
สถาบันพัฒนาองค์ชุมชน. (2548). เครือข่าย: ยุทธวิธีเพื่อประชาคมเข้มข้น ชุมชนเข้มแข็ง. กรุงเทพมหานคร: สถาบันส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน.
เสรี พงศ์พิศ. (2552). คู่มือการทำวิสาหกิจชุมชน. กรุงเทพมหานคร: เจริญวิทย์การพิมพ์.