การเสริมสร้างการเกื้อกูลกันตามหลักสังคหวัตถุธรรม ของชุมชนบ้านลำแก่น อำเภอท้ายเหมือง จังหวัดพังงา

บทคัดย่อ

บทความวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อ 1) ศึกษาแนวคิดเกี่ยวกับการเกื้อกูลกันของชุมชนบ้านลำแก่น อำเภอท้ายเหมือง จังหวัดพังงา 2) ศึกษาหลักสังควัตถุธรรมที่ปรากฏในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท และ 3) ศึกษาการเสริมสร้างการเกื้อกูลกันตามหลักสังควัตถุธรรมของชุมชนบ้านลำแก่น อำเภอท้ายเหมือง จังหวัดพังงา เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้วิจัยได้สำรวจและเก็บข้อมูลโดยการสัมภาษณ์เชิงลึก โดยนำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์ ประมวลความ สรุปผล และนำเสนอในรูปแบบการเขียนบรรยายเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า 1) แนวคิดเกี่ยวกับการเสริมสร้างการเกื้อกูลกันของชุมชนบ้านลำแก่น อำเภอท้ายเหมือง จังหวัดพังงา การเกื้อกูลกันของชุมชนบ้านลำแก่น เป็นการช่วยเหลือเกื้อกูลกันให้กับผู้ที่เดือนร้อนในชุมชน และอาศัยอยู่ในชุมชนบ้านลำแก่น โดยยึดหลักวิถีชุมชนดั้งเดิมที่ตั้งอยู่บนความเอื้ออาทรซึ่งกันและกัน 2) สังคหวัตถุธรรม ที่ปรากฏในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท พบว่า เป็นหลักธรรมอันสำคัญต่อการสงเคราะห์ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ประกอบด้วย 4 ประการ คือ 1) ทาน การแบ่งปันข้าวของ วิชาความรู้ต่าง ๆ 2) ปิยวาจา การใช้คำพูดอย่างเป็นมิตร ไม่เป็นพิษต่อผู้อื่น 3) อัตถจริยา การเกื้อกูลประโยชน์ต่อผู้อื่นด้วยจิตสาธารณะ 4) สมานัตตตา การวางตนเหมาะสมเสมอต้นเสมอปลาย 3) การเสริมสร้างการเกื้อกูลกันตามหลักสังควัตถุธรรมของชุมชนบ้านลำแก่น อำเภอท้ายเหมือง จังหวัดพังงา พบว่า ช่วยลดปัญหาเด็กด้อยโอกาสทางการศึกษา ปัญหาขาดการให้กำลังใจซึ่งกันและกัน และปัญหาขาดความร่วมมือในชุมชนลงได้ เป็นหลักธรรมที่ช่วยเสริมสร้างน้ำใจไมตรีในชุมชน อันจะก่อให้เกิดความรักความสมานสามัคคีอันเป็นคุณลักษณะสังคมที่ดีได้