การวิเคราะห์แนวทางการบริหารงานบริการวิชาการแก่สังคม ของสถาบันอุดมศึกษาในกำกับของรัฐด้วยทฤษฎีระบบ
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่ออธิบายการวิเคราะห์แนวทางการบริหารงานบริการวิชาการแก่สังคมของสถาบันอุดมศึกษาในกำกับของรัฐด้วยทฤษฎีระบบ ซึ่งกล่าวถึงความหมายและความสำคัญของการบริการวิชาการแก่สังคม การวิเคราะห์การบริหารงานบริการวิชาการแก่สังคมของสถาบันอุดมศึกษาในกำกับของรัฐ และแนวทางการบริหารงานบริการวิชาการแก่สังคมของสถาบันอุดมศึกษาในกำกับของรัฐด้วยทฤษฎีระบบ โดยทำให้เห็นถึงความหมายและความสำคัญของการบริหารงานบริการวิชาการแก่สังคม การวิเคราะห์การบริหารงานบริการวิชาการแก่สังคมเป็นการช่วยเพิ่มโอกาสในการดำเนินงานให้มีความสอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมที่ตรงกับความต้องการของชุมชนและสังคมในพื้นที่ และส่งเสริมแนวทางในการเป็นแหล่งรายได้สำคัญของสถาบัน อุดมศึกษา อีกทั้งบทความวิชาการนี้ยังเสนอแนะแนวทางการบริหารงานบริการวิชาการแก่สังคมของสถาบัน อุดมศึกษาในกำกับของรัฐด้วยทฤษฎีระบบ ที่สามารถรองรับการบริการวิชาการแก่สังคมในรูปแบบใหม่ ๆ ตรงตามความต้องการของชุมชนและสังคม สถาบันอุดมศึกษาในกำกับของรัฐควรมีแนวทางการบริหารงานลักษณะเน้นความมีประสิทธิผลในทุกขั้นตอน โดยนำหลักการบริหารสมัยใหม่มาใช้ในการบริหารงานบริการวิชาการแก่สังคม ซึ่งมองการบริหารงานเปรียบเสมือนสิ่งมีชีวิตที่ต้องได้รับอิทธิพลจากสภาพแวดล้อมองค์การตามแนวคิดทฤษฎีระบบ ประกอบด้วย 1) ด้านปัจจัยนำเข้า ได้แก่ นโยบาย บุคลากร งบประมาณ และวัสดุอุปกรณ์ 2) ด้านกระบวนการ ได้แก่ การวางแผนดำเนินงาน การบริหารจัดการ งบประมาณ การมุ่งผลสัมฤทธิ์ และการติดตามประเมินผล 3) ด้านผลผลิต ได้แก่ การประเมินผลการดำเนินงานหน่วยงาน และสามารถนำข้อมูลย้อนกลับไปยังทุกขั้นตอนเมื่อต้องการปรับปรุงหรือเพิ่มเติมให้กระบวนการมีความสมบูรณ์ขึ้น โดยสิ่งสำคัญควรคำนึงถึงสภาพแวดล้อม ซึ่งหมายถึงผู้รับบริการวิชาการเพื่อให้การบริหารงานตรงตามเป้าหมายที่ตั้งไว้ และเกิดประสิทธิผลสูงสุด
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
คณะกรรมการเพื่อศึกษาข้อมูลและข้อดีข้อเสียของการเป็นมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ มหาวิทยาลัยราชภัฎนครปฐม. (2558). การศึกษาข้อมูลข้อดีข้อเสียของการเป็นมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ. นครปฐม: มหาวิทยาลัยราชภัฎนครปฐม.
ทบวงมหาวิทยาลัย. (2540). รายงานการประชุมอธิการบดีแห่งประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: ทบวงมหาวิทยาลัย.
ธีรศักดิ อุปไมยอธิชัย. (2559). ปัจจัยบางประการที่ส่งผลต่อการดำเนินงานตามมาตรฐานสถาบันอุดมศึกษาในมหาวิทยาลัยราชภัฏเลย. วารสารศึกษาศาสตร์. คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 8(3), 45-55.
นงนุช อุณอนันต์. (2554). หลักการจัดการ. กรุงเทพมหานคร: บริษัท สหธรรมิก จำกัด.
พรชุลี อาชวอำรุง. (2543). แนวทางปฏิรูปโครงสร้างและการบริหารจัดการอุดมศึกษา : รูปแบบการจัดกลุ่มอุดมศึกษาที่สอดดล้องกับศักยภาพปัจจุบัน. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์บริการวิชาการแห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี. (2553). การบริการวิชาแก่สังคมและหน่วยงานภายนอก. เรียกใช้เมื่อ 20 มีนาคม 2566 จาก http://www.sut.ac.th/service.html.
วรารัตน์ เขียวไพรี. (2553). ความรู้เกี่ยวกับการจัดการ. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี.
วันเพ็ญ พูลเทียบรัตน์. (2544). ความคิดเห็นของผู้บริหารและผู้ปฏิบัติงานต่อการบริหารรายได้จากการบริการวิชาการแก่สังคมของมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. ใน ดุษฏีบัณฑิต สาขาการอุดมศึกษา. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกรุงเทพ.
วิภาดา คุปตานนท์. (2551). เทคนิคการจัดการสมัยใหม่ (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรังสิต.
สมคิด บางโม. (2565). องค์การและการจัดการ. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพมหานคร: บริษัทวิทยพัฒน์ จำกัด.
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2553). คู่มือการประกันคุณภาพการศึกษาภายในสถานศึกษาระดับ อุดมศึกษา พ.ศ.2553. กรุงเทพมหานคร: ห้างหุ้นส่วนจำกัด ภาพพิมพ์.
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2561). แผนอุดมศึกษาระยะยาว 20 ปี พ.ศ. 2561 - 2580. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.
สำนักงานสภานโยบายการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรมแห่งชาติ. (2565). รายงานการศึกษา ระบบอุดมศึกษาไทย ในบริบทของประเทศพัฒนาแล้ว กรุงเทพมหานคร: พรินท์เอเบิ้ล.
สำนักเลขาธิการสภาพการศึกษา. (2559). รายงานผลการศึกษาการพัฒนามาตรฐานการศึกษาของชาติ. กรุงเทพมหานคร: 21 เซ็นจูรี่ จำกัด.
Office for National Education Standards and Quality. (2007). Educational Quality Assurance Manual for Higher Education Institutions. Bangkok: Higher Education Institutions.