การจัดการบริการสาธารณะแนวใหม่ด้านการส่งเสริมสุขภาพ สำหรับผู้สูงอายุของภาครัฐในระดับท้องถิ่นด้วยการวิเคราะห์อภิมาน

Main Article Content

ธนภูมิ ชาติดี
ถิรวุฒิ แสงมณีเดช

บทคัดย่อ

อัตราการเติบโตของสัดส่วนผู้สูงอายุในประเทศไทยเป็นความท้าทายสำคัญของรัฐบาลในการบริหารจัดการดูแลสุขภาพของผู้สูงอายุในประเทศไทย การศึกษานี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พรรณนาสภาพการณ์
การจัดการบริการสาธารณะแนวใหม่ด้านการส่งเสริมสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุของภาครัฐในระดับท้องถิ่น
2) สังเคราะห์งานวิจัยเกี่ยวกับการจัดการบริการสาธารณะแนวใหม่ด้านการส่งเสริมสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุของภาครัฐในระดับท้องถิ่น และ 3) นำเสนอแนวทางการจัดการบริการสาธารณะแนวใหม่ด้านการส่งเสริมสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุของภาครัฐในระดับท้องถิ่น ใช้การวิเคราะห์อภิมานด้วยการวิเคราะห์ข้อมูลที่ได้จากการรวบรวมเอกสารเผยแพร่ของภาครัฐ และวารสารวิชาการที่เกี่ยวข้องกับการจัดการบริการสาธารณะแนวใหม่ด้าน
การส่งเสริมสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุของภาครัฐในระดับท้องถิ่น ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2556 - 2566 ที่ได้รับการตีพิมพ์และปรากฏในระบบฐานข้อมูลออนไลน์วารสารวิชาการในประเทศไทย ผลการวิจัยพบว่า การเข้าสู่สังคมสูงอายุของประเทศไทยสร้างแรงผลักดันให้ภาครัฐมุ่งมั่นพัฒนาแนวทางการจัดการบริการสาธารณะแนวใหม่ด้านการส่งเสริมสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุ หลักสำคัญ 7 ประการ ของสาธารณะแนวใหม่ด้านการส่งเสริมสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุของภาครัฐในระดับท้องถิ่น ประกอบด้วย 1) การบริการรับใช้ประชาชนในฐานะพลเมือง ไม่ใช่ลูกค้า 2) การมุ่งเน้นผลประโยชน์สาธารณะเป็นหลัก 3) การเน้นคุณค่าความเป็นพลเมืองมากกว่าการเป็นผู้ประกอบการ 4) การคิดเชิงกลยุทธ์ ปฏิบัติแบบประชาธิปไตย 5) การตระหนักในความรับผิดชอบไม่ใช่เรื่องง่าย 6) การให้บริการมากกว่าการกำกับทิศทาง และ 7) การให้คุณค่ากับคน ผู้วิจัยเสนอแนะว่า ฝ่ายปกครองหรือภาครัฐควรนำหลักและแนวคิดนี้ไปประยุกต์ใช้ในการจัดการบริการสาธารณะแนวใหม่ด้านการส่งเสริมสุขภาพเพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดแก่ผู้สูงอายุในประเทศไทย

Article Details

How to Cite
ชาติดี ธ., & แสงมณีเดช ถ. (2024). การจัดการบริการสาธารณะแนวใหม่ด้านการส่งเสริมสุขภาพ สำหรับผู้สูงอายุของภาครัฐในระดับท้องถิ่นด้วยการวิเคราะห์อภิมาน. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 11(4), 142–152. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/274476
บท
บทความวิจัย

References

กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2560). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย ปี พ.ศ.2558. เรียกใช้เมื่อ 18 มกราคม 2567 จาก https://www.dop.go.th/th/know/2/67

กรมอนามัย. (2562). คู่มือแนวทางการขับเคลื่อนแผนปฏิบัติการ การส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุ กรมอนามัย. เรียกใช้เมื่อ 18 มกราคม 2567 จาก https://eh.anamai.moph.go.th/th/elderly-manual/201584

ณัฐนนท์ อินทร์ชุม. (2561). แนวทางส่งเสริมศักยภาพผู้สูงอายุ องค์การบริหารส่วนตำบลวัดสน อำเภอระโนด จังหวัดสงขลา . ใน สารนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร. มหาวิทยาลัย สงขลานครินทร์.

ณัทกวี ศิริรัตน์ และคณะ. (2566). รูปแบบการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดเพชรบุรี. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 7(1), 325-343.

ไททัศน์ มาลา. (2561). การจัดการปกครองสาธารณะแนวใหม่ (New Public Governance: NPG) : แนวคิดและการประยุกต์ใช้ในการจัดการปกครองท้องถิ่น. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์, 8(1), 179-194.

ไทยโพสต์. (2566). น่าตกใจ! คาดอีก 60 ปี ไทยเหลือเด็กอายุ 0-14ปี แค่ 1 ล้านคน สธ.เร่งแคมเปญมีลูก. เรียกใช้เมื่อ 18 มกราคม 2567 จาก https://www.thaipost.net/news-update/485001/

ไทยรัฐออนไลน์. (2566). ประชากรไทยปี 2566 ครึ่งประเทศ อายุเกิน 40 ปี 2 เดือน ในยุคสังคมผู้สูงอายุ. เรียกใช้เมื่อ 18 มกราคม 2567 จาก https://www.thairath.co.th/lifestyle/lifestyle45plus/2709300

สงวน สรวยจิรวัฒน์. (2557). การศึกษาปัจจัยหรือแรงจูงใจของการมีส่วนร่วมของชุมชนต่อการให้บริการสาธารณะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น: ศึกษาเฉพาะกรณีการมีส่วนร่วมของตัวแทนชุมชนหรือผู้มีจิตอาสาในศูนย์พัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุเทศบาลนครนนทบุรี. ใน รายงานการวิจัย. สถาบันพระปกเกล้า.

สัญญา เคนาภูมิ. (2561). กระบวนทัศน์การจัดการบริการสาธารณะแนวใหม่. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 9(1), 181-197.

สิรัญญา บุญเฉลิม. (2561). ผลการนำนโยบายการบริการสังคมแก่ผู้สูงอายุของศูนย์สุขภาพชุมชนเทศบาลเมืองแม่โจ้ไปสู่การปฏิบัติ. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยแม่โจ้.

หทัยชนก บัวเจริญ และคณะ. (2558). การพัฒนาระบบและกลไกการจัดการบริการสุขภาพสําหรับผู้สูงอายุในชุมชนขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ, 33(1), 97-107.

Denhardt, R., & Denhardt, J. (2000). The New Public Service: Serving Rather Than Steering. Public Administration Review, 60(6), 549-559.

Loffler, E. (2005). Governance and Government: Networking with External Stakeholders. in Public Management and Governance. Tony Bovaird and Elke Loffler (eds.). London: Taylor & Francis Group.

Osborne, S. P. et al. (2013). A New Theory for Public Service Management? Towards a (Public) Service - Dominant Approach. The American Review of Public Administration, 43(2), 135-158.

Post Today. (2564). Is Thailand ready to move towards an aging society. Retrieved มกราคม 18, 2567 , from https://www.posttoday.com/politic/columnist/658911