ขนาดและส่วนประกอบร่างกายของนักกีฬาเทควันโดเยาวชนที่มีความสามารถสูง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาขนาดและส่วนประกอบของร่างกาย และเพื่อเปรียบเทียบขนาดและส่วนประกอบของร่างกายของนักกีฬาเทควันโด ในระดับเยาวชนที่มีความสามารถสูงและนักกีฬาเทควันโดทั่วไป การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างมี จำนวน 120 คน ได้แก่ นักกีฬาเทควันโดสายดำของตัวแทนจังหวัดกรุงเทพมหานครและนักกีฬาเทควันโดทั่วไปสายสี แบ่งเป็น นักกีฬาชาย 60 คนและนักกีฬาหญิง 60 คน โดยการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง ทำการวัดส่วนสูง น้ำหนัก ความยาวแขน ความยาวขา ปริมาณไขมันในร่างกาย โดยวิเคราะห์ด้วยสถิติ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน T - test ผลการวิจัย พบว่า 1) ค่าเฉลี่ยของส่วนสูงของกลุ่มนักกีฬา เทควันโดความสามารถสูงระดับสายดำกับสายสีทั้งนักกีฬาชาย ( = 174.37 + 3.97) และนักกีฬาหญิง (
= 167.87 + 4.70) มีส่วนสูงแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2) ค่าเฉลี่ยของปริมาณไขมัน ในร่างกายของกลุ่มนักกีฬาเทควันโดความสามารถสูงระดับสายดำกับสายสีทั้งนักกีฬาชาย (
= 13.38 + 4.44 ) และนักกีฬาหญิง (
= 14.79 + 5.68 ) มีปริมาณไขมันในร่างกายแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ ระดับ .05 3) ค่าเฉลี่ยของความยาวแขนของกลุ่มนักกีฬาเทควันโดความสามารถสูงระดับสายดำทั้งนักกีฬาชาย (
= 173.86 + 4.11) และนักกีฬาหญิง (
= 166.83 + 5.10) มีความยาวแขนแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 4) ค่าเฉลี่ยของความยาวขาทั้ง 2 ข้างของกลุ่มนักกีฬาเทควันโดความสามารถสูงระดับสายดำกับสายสีทั้งนักกีฬาชาย (ข้างถนัด
= 91.20 + 4.78, ข้างไม่ถนัด
= 90.16 + 4.82) และนักกีฬาหญิง (ข้างถนัด
= 86.03 + 4.28, ข้างไม่ถนัด
= 86.00 + 4.53) มีค่าเฉลี่ยแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ชัชวาล ขาวละออ. (7 มกราคม 2565). หลักการบ่งชี้นักกีฬาเทควันโดที่มีความสามารถสูงในกีฬาเทควันโด. (รังสฤษฏ์ จำเริญ, ผู้สัมภาษณ์)
ทวีศิลป์ คำนวณ. (7 มกราคม 2565). หลักการบ่งชี้นักกีฬาเทควันโดที่มีความสามารถสูงในกีฬาเทควันโด. (รังสฤษฏ์ จำเริญ, ผู้สัมภาษณ์)
รังสฤษฏ์ จำเริญ. (2558). การพัฒนาตัวบ่งชี้ความสามารถพิเศษของนักกีฬาเทควันโดในระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต สาขาสุขศึกษาและพลศึกษา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
รังสฤษฏ์ จำเริญ, และคณะ. (2561). ขนาดและส่วนประกอบร่างกายของนักกีฬาเทควันโดในการแข่งขันกีฬาเยาวชนแห่งชาติ ครั้งที่ 32. วารสารสุขศึกษา พลศึกษา และสันทนาการ, 43(2), 13 - 22.
วิรุทธ์ นุ่มรอด. (2544). ขนาดของร่างกาย ส่วนประกอบของร่างกาย และความสามารถในการวิ่งของนักกีฑาประเภทลู่ ในการแข่งขันกีฬาแห่งชาติ ครั้งที่ 32. ใน ปริญญานิพนธ์มหาบัณฑิต, สาขาสุขศึกษาและพลศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ศักดิ์ชาย พิทักษ์วงศ์. (15 ธันวาคม 2557). กระบวนการบ่งชี้ผู้มีความสามารถพิเศษทางการกีฬา. (รังสฤษฏ์ จำเริญ, ผู้สัมภาษณ์)
Hoare, D.G. (2001). SISA Talent Identification and Selection Manual Sport and Recreation South Africa. Retrieved October 22, 2015, from http://www.sasc.org.za/ClientFiles/ SISA%20Swim ming.doc
Kazemi , M. et al. (2010). A profile of 2008 Olympic Taekwondo competitors. Journal of the Canadian Chiropractic Association, 54(4). 243 - 249.
World Taekwondo. (2020). World Taekwondo Members. Retrieved January 27, 2020, from http://m.worldtaekwondo.org/about-wt/organization.html
