โยนิโสมนสิการ: พุทธวิธีการดำเนินชีวิตในสังคมออนไลน์
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความทางวิชาการนี้มุ่งศึกษาการดำเนินชีวิตของบุคคลในสังคมออนไลน์ และเสนอแนวทางการดำเนินชีวิตในสังคมออนไลน์ตามหลักพุทธวิธี ซึ่งการใช้ชีวิตในสังคมออนไลน์กลายเป็นปัญหาสำคัญที่ส่งผลกระทบอย่างมากต่อการดำเนินชีวิตของผู้คนในสังคมปัจจุบัน หรือมีส่วนเกี่ยวข้องและส่งผลให้เกิดปัญหาสังคมในหลากหลายด้านตามมา จากการสำรวจเชิงสถิติเกี่ยวกับพฤติกรรมในการเข้าใช้บริการสังคมออนไลน์ที่ส่งผลกระทบต่อปัญหาในการดำเนินชีวิตของผู้คนในการใช้สื่อสังคมออนไลน์จะมีอยู่ในระดับที่สูง หมายความว่าสื่อออนไลน์เข้ามามีอิทธิพลและสัมพันธ์กับการดำเนินชีวิตในสังคมโดยการเปลี่ยนแปลงด้านพฤติกรรมของสังคมเป็นสำคัญ พบได้ทั้งในระดับเล็กสุดคือปัจเจกและเป็นพลวัตขับเคลื่อนในระดับมหัพภาคสังคมออนไลน์กลายเป็นปัจจัยที่มีความจำเป็นของผู้คนที่อยู่ในสังคมยุคข่าวสาร สื่อออนไลน์จึงเปรียบเสมือน “ดาบสองคม” ที่ให้ทั้งประโยชน์และโทษ ฉะนั้นเพื่อที่จะเลือกใช้หรือเลือกไม่ใช้จึงควรพิจารณาตามความเหมาะสม โดยนำหลักการและแนวทางการปฏิบัติที่สำคัญ คือการใช้ชีวิตในสังคมออนไลน์ด้วยหลักธรรม “โยนิโสมนสิการ” ที่ตั้งอยู่บนพื้นฐานของความเข้าใจ ความเคารพในตนเองและผู้อื่นและสอดคล้องเกี่ยวเนื่องตามหลักการของเหตุและผลที่ต้องเป็นไปตามความเป็นจริง ก่อให้เกิดปัญญาสร้างสรรค์และนำไปสู่การกระทำที่ดีงามเป็นประโยชน์ทั้งต่อตนเองและผู้อื่น การใช้ชีวิตในสังคมออนไลน์เชิงพุทธนี้เป็นดังเช่นมรรควิธีที่เป็นเหตุนำไปสู่ผล คือ การเปลี่ยนแปลงสังคมในทางที่เป็นประโยชน์สุข โดยเป็นการเปลี่ยนแปลงที่เริ่มจากภายในตนเองของบุคคล แล้วกระจายไปสู่สังคมโดยรวม
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กนิษฐา ไทยกล้า. (2564). การตลาดสารเสพติดบนโลกอินเทอร์เน็ต ช่วงการแพร่ระบาดของเชื้อโควิด ในประเทศไทย พ.ศ. 2563 ภายใต้ พ.ร.ก. ฉุกเฉิน. วารสารสำนักงาน ป.ป.ส., 37(1), 57-65.
ชัยวัฒน์ อัตพัฒน์ และพระมหามฆวินทร์ ปุริสุตฺตโม. (2561). ทฤษฎีและปัญหาจริยศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 13). กรุงเทพมหานคร: คอมม่า ดีไซน์แอนด์พริ้นท์.
ณภัทร ธนเตชาภัทร์. (2565). ความสำคัญของการสื่อสาร. เรียกใช้เมื่อ 9 ตุลาคม 2565 จาก https://www.3nr.org/posts/151118
ณัฏฐกาญจน์ ศุกลรัตนเมธี และนุชประภา โมกข์ศาสตร์. (2563). การรู้เท่าทันสื่อสังคมออนไลน์ของเยาวชน เพื่อการเป็นพลเมืองในสังคมประชาธิปไตย. (พิมพ์ครั้งที่ 1). นนทบุรี: เอ.พี. กราฟิคดีไซน์และการพิมพ์.
ปารินันท์ ปางทิพย์อำไพ. (2563). แนวทางการคบเพื่อนของเด็กและเยาวชนไทยในสื่อสังคมออนไลน์ เชิงพุทธบูรณาการ. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 5(2), 436-449.
พระกมลรัตน์ อภิปุญฺโญ. (2565). การบริโภคสื่อออนไลน์ด้วยพุทธปัญญาบูรณาการ. ใน ดุษฎีนิพนธ์ศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพุทธศาสน์ศึกษา. มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
พระธรรมกิตติวงศ์. (2548). คำวัด. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์เลี่ยงเชียง.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2559). พจนานุกรมพุทธศาสตร์: ฉบับประมวลธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 35). กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์พระพุทธศาสนาของธรรมสภา.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2560). พุทธธรรม ฉบับเดิม (พิมพ์ครั้งที่ 36). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์พระพุทธศาสนาของธรรมสภา.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2561). พุทธธรรมฉบับปรับขยาย (พิมพ์ครั้งที่ 49). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์สหธรรมิก.
พระมหาทวี มหาปญฺโญ และคณะ. (2557). การใช้ชีวิตในสังคมออนไลน์ตามหลักพุทธวิธี. ใน รายงานวิจัย. มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2562). พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เฉลิมพระเกียรติเนื่องในโอกาสพระราชพิธีบรมราชาภิเษก พุทธศักราช 2562. พระนครศรีอยุธยา: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มูลนิธิอินเทอร์เน็ตร่วมพัฒนาไทย. (2565). รู้เท่าทันสื่อ ICT. เรียกใช้เมื่อ 25 ตุลาคม 2565 จาก https://inetfoundation.or.th/welcome/projectt?id=14
รจิตลักขณ์ แสงอุไร. (2559). วารสารสนเทศโลกาภิวัตน์. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เรวัต แสงสุริยงค์. (2564). การเปลี่ยนผ่านสู่สังคมไซเบอร์ในเขตเศรษฐกิจพิเศษภาคตะวันออก. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 29(3), 241-269.
ฤทัยชนนี สิทธิชัย. (2562). พฤติกรรมการรังแกบนโลกไซเบอร์ของวัยรุ่น. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุภาภรณ์ เกียรติสิน. (2562). การเข้าใจดิจิทัลกับพลเมืองไทย (Digital Literacy in 21st). (พิมพ์ครั้งที่ 2). นนทบุรี: อัพทรูยู ครีเอทนิว.
A.P. Buddhadatta Mahathera. (1992). English-Pali Dictionary. Wiltshire: Antony Rowe.