THE EVALUATION OF SCHOOL - BASED CURRICULUM OF SOCIAL STUDIES, RELIGION AND CULTURE LEARNING SUBSTANCE FOR PRATHOMSUKSA 1 TO 6 OF SURATTHANI PROVINCIAL ADMINISTRATIVE ORGANIZATION SCHOOL 2 (BANDONKLIANG), BY USING CIPPIEST MODEL
Main Article Content
Abstract
The objective of this study was to evaluate the school-based curriculum on social studies, Region and Culture learning substance for Prathomsuksa 1 to 6 students of Suratthani Provincial Administrative Organization school 2 (Bandonkliang), by using CIPPIEST model. The sample group of the study were participants, including 5 school administrators, 9 school committee members, 4 teachers, 130 students of Prathomsuksa 1 to 6 and 130 parents. Data were collected by a questionnaire, an interview form, and a record form. The quantitative data were analyzed by using percentage, mean scores, standard deviation, and qualitative data employed content analysis. The results of the study were as follows: 1) the context evaluation was appropriate at the highest level (mean = 4.51, 0.49), 2) the input evaluation was appropriate at a high level (mean = 4.11, 0.66). 3) the process evaluation was appropriate at a high level (mean = 4.29, 0.64) , 4) the product evaluation was appropriate at the highest level (mean = 4.61, 0.48) , 5) the impact evaluation was appropriate at the highest level (mean = 4.63, 0.47) , 6) the effectiveness evaluation was appropriate at the highest level (mean = 4.66, 0.48) , 7) the sustainability evaluation was appropriate at the highest level (mean = 4.52, 0.61) , and 8) the transportability evaluation was appropriate at the highest level (mean = 4.52, 0.61).
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2552). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
กาญจนา คุณารักษ์. (2553). หลักสูตรและการพัฒนา. นครปฐม: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
โขมพัสตร์ สินสา. (2557). การประเมินหลักสูตรสถานศึกษาตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551 ของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตดินแดง กรุงเทพมหานคร. ใน ดุษฎีนิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิจัยการศึกษา. มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ฆนัท ธาตุทอง. (2550). เทคนิคการพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษา. นครปฐม: เพชรเกษมการพิมพ์.
ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2557). การพัฒนาหลักสูตร : ทฤษฎีสู่การปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร: วีพรินท์.
ธำรง บัวศรี. (2551). ทฤษฎีหลักสูตรและการออกแบบพัฒนา. กรุงเทพมหานคร: ธนวัชการพิมพ์.
เพ็ญพิสุทธิ เพ็งพิทักษ์. (2563). การประเมินหลักสูตรสถานศึกษากลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ ระดับประถมศึกษาของโรงเรียนเทศบาล 3 วัดสมุทราราม เทศบาลเกาะสมุย โดยใช้รูปแบบซิปเปี้ยสท์ (CIPPIEST) แบบผสานวิธี. ใน ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการเรียนการสอน . มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
มาเรียม นิลพันธุ์. (2553). การประเมินหลักสูตรที่เน้นการตัดสินใจโดยใช้วิธีเชิงระบบโดยใช้รูปแบบ CIPPModel ใน คู่มือการประเมินหลักสูตรระดับบัณฑิต. นครปฐม: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร .
รัตนะ บัวสนธ์. (2552). วิจัยเชิงคุณภาพทางการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
โรงเรียนองค์การบริหารส่วนจังหวัดสุราษฎร์ธานี 2 (บ้านดอนเกลี้ยง). (2564). หลักสูตรสถานศึกษาโรงเรียนองค์การบริหารส่วนจังหวัดสุราษฎร์ธานี 2 (บ้านดอนเกลี้ยง). สุราษฎร์ธานี: โรงเรียนองค์การบริหารส่วนจังหวัดสุราษฎร์ธานี 2 (บ้านดอนเกลี้ยง).
วิชัย วงษ์ใหญ่. (2554). การพัฒนาหลักสูตรระดับอุดมศึกษา. กรุงเทพมหานคร: อาร์ แอนด์ ปริ้นท์.
สุดารัตน์ อมรชาติ. (2564). การประเมินหลักสูตรสถานศึกษากลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทยของโรงเรียนบ้านหินดานอำเภอคีรีรัฐนิคม จังหวัดสุราษฎร์ธานี โดยใช้รูปแบบซิปเปี้ยสท์. ใน ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการเรียนการสอน . มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
อันธิกา อาทร. (2559). ประเมินหลักสูตรสถานศึกษากลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย ชั้นประถมศึกษา (ปีที่ 4 - 6) โรงเรียนเทศบาลมิตรสัมพันธ์วิทยา สังกัดเทศบาลเมืองวังน้ำเย็น จังหวัดสระแก้ว. ใน ดุษฎีนิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาศึกษาศาสตร์. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
Stufflebeam, D. and Shinkfield, A. J. (2007). Evaluation Theory, Models & Applications. Journal of MultiDisciplinary Evaluation, 6(11) , 109 - 111.