การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างคุณลักษณะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษากับความผูกพันต่อองค์กรของครูในโรงเรียนเอกชนการกุศล จังหวัดเชียงราย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาคุณลักษณะผู้นำของผู้บริหาร 2) เพื่อศึกษาความผูกพันต่อองค์กรของครู 3) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ของคุณลักษณะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษากับความผูกพันต่อองค์กรของครู โรงเรียนเอกชนการกุศล จังหวัดเชียงราย เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ครูผู้สอนในโรงเรียนเอกชนการกุศล จังหวัดเชียงราย จำนวน 144 คน ใช้วิธีการสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างคุณลักษณะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษา ตามแนวคิดของยุคล์และความผูกพันต่อองค์กรของครู ตามแนวคิดของแอลเลนและเมเยอร์ สถิติที่ใช้วิจัย ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และหาความสัมพันธ์โดยใช้ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า 1) คุณลักษณะผู้นำของผู้บริหาร โรงเรียนเอกชนการกุศล จังหวัดเชียงราย ในภาพรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก โดยมีด้านความเข้าใจสถานการณ์ รองลงมาเป็นด้านการกำหนดบทบาทและหน้าที่ตามความถนัด ด้านการให้คำแนะนำเมื่อเกิดปัญหา ด้านปฏิสัมพันธ์ ด้านการส่งเสริมและสนับสนุนบุคลากร ด้านกำหนดระเบียบ ข้อบังคับ ในการถือปฏิบัติ และ ด้านการวางแผน อยู่ในระดับมากไปน้อยตามลำดับ 2) ความผูกพันองค์กรของครู โรงเรียนเอกชนการกุศล จังหวัดเชียงราย ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก โดยมีความผูกพันด้านบรรทัดฐานทางสังคม อยู่ในระดับมากที่สุด รองลงมาเป็นความผูกพันด้านจิตใจ และ ความผูกพันด้านการคงอยู่กับองค์กรอยู่ในลำดับที่น้อย 3) ความสัมพันธ์ระหว่างคุณลักษณะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษา กับความผูกพันองค์กรของครู โรงเรียนเอกชนการกุศล จังหวัดเชียงราย มีความสัมพันธ์และเป็นไปในทิศทางเดียวกัน เมื่อคุณลักษณะของผู้บริหารอยู่ในระดับสูง จะส่งผลให้ครูมีความสัมพันธ์สูง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กัณฐิกา สุรโคตร. (2559). ความผูกพันต่อองค์การของข้าราชการครูโรงเรียนขนาดกลาง ในอำเภอแก่งหางแมว สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาจันทบุรี เขต 1. ใน ดุษฎีนิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยรังสิต.
ปรารถนา หลีกภัย. (2563). ความผูกพันต่อองค์กรของบุคลากรภาครัฐในจังหวัดตรัง. วารสารบริหารธุริจและสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ปาลภัสสร์ อัญบุตร. (2561). พฤติกรรมผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาที่มีผลต่อความผูกพันต่อสถานศึกษาของครูในสังกัดกรุงเทพมหานคร. ใน ดุษฎีนิพนธ์ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาการศึกษา. มหาวิทยาลัยรังสิต.
พระราชบัญญัติโรงเรียนเอกชน (ฉบับที่ 2). (2554). ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 125 ตอนที่ 7 ก หน้า 40. (30ธันวาคม 2550).
พิชญาภา ขวัญยืน. (2560). คุณลักษณะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาเอกชนตามทัศนะของครูผู้สอนโรงเรียนเอกชนเขตอำเภอสัตหีบ จังหวัดชลบุรี. ใน ดุษฎีนิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา.
วรรณิภา ดาอ่ำ. (2564). ความผูกพันต่อองค์กร และพฤติกรรมเชิงสร้างสรรค์ของบุคลากรในวิทยาลัยเอกชนในฝั่งธนบุรี. ใน ดุษฎีนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สุรีรัตน์ โตเขียว. (2560). รูปแบบภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานในศตวรรษที่ 21. ใน ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
Bennis,W. (2003). On becoming a leader. Cambridge,MA: Perseus Pub.
Blake, R, & Mouton, J. (1964). The managerial grid: The key to leadership excellence. Houston, TX: Gulf Publishing Co.
Krejcie.R.V.,& Morgan,D.W. (1970). Determining Sample Size for ResearchActivities. Educational and Psychological Measuremant, 30(3),607-610.
Likert, R. . (1961). New patterns of management. New York, NY: McGraw-Hill.
Likert, R. (1961). New patterns of management. New York: NY: McGraw-Hill.
Natalie, J. (1997). ALLen And John P.Meyer,Commitment in the workplace:Theory,Researchand Application. Tousand Oaks,CA:Sage: Publications.
Ozsahin, M., Zehir, C., & Acar, A. Z. (2011). Linking leadership style to firm performance:The mediating effect of the learning orientation. Procedia-Socialand Behavioral Sciences, 24(2011), 1546-1559.
Yukl, G. (2006). Leadership in Organization. New York: Pearson Prentice Hall.
