A STUDY OF MATHEMATICAL PROBLEM SOLVING ABILITY AND MATHEMATICALREASONING ABILITY OF NINTH GRADE STUDENTS IN SURFACE AREAS AND VOLUMES USING COGNITIVE GUIDED INSTRUCTION WITH VISUALIZATION AND THE CONVENTIONAL METHOD
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The Objectives of this research article were to 1) to compare the mathematical problem solving abilities of ninth grade students before and after receiving Cognitive Guided Instruction (CGI) together with visualization, 2) to compare the mathematical problem solving abilities of ninth grade students who received CGI together with visualization with those of students who have been taught normally, 3) to compare the mathematical reasoning abilities of ninth grade students before and after receiving CGI together with visualization, and 4) to compare the mathematical reasoning abilities of ninth grade students who received CGI together with visualization with those of students who had been taught normally. The sample were in this study consisted of two classroom of ninth grade student at Pibool Uppatham School, the participants chosen by Cluster Random Sampling and the experimental group and one control group were chosen by Simple Random Sampling. The tools used in the research were 1) teaching and learning management plans by CGI together with visualization, 2) normal teaching and learning management plans, 3) The test to measure mathematical problem solving abilities, and 4) The test to measure mathematical problem solving abilities. The data were statistically analyzed by using t-test. The results revealed that 1) after receiving CGI together with visualization, the mathematical problem solving abilities of ninth grade students were better than before and better than those of students who had been taught normally with a statistical significance of 0.05. 2) After receiving CGI together with visualization, the mathematical reasoning abilities of ninth grade students were better than before and better than those of students who had been taught normally with a statistical significance of 0.05.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). มาตรฐานการเรียนรู้เเละตัวชี้วัด กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ เเละสาระภูมิศาสตร์ ในกลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนา เเละวัฒนธรรม (ฉบับปรับปรุง พ.ศ.2560) ตามหลักสูตรเเกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรเเห่งประเทศไทย จำกัด.
กุลวดี อำภาวงษ์. (2562). ผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบสอนแนะให้รู้คิด(CGI) ที่มีผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสามารถในการให้เหตุผลทางคณิตศาสตร์ เรื่อง ความสัมพันธ์ระหว่างรูปเรขาคณิตสองมิติและสามมิติของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วารสารบัณฑิตศึกษา, 16(72), 147-154.
เกษณีย์ ยอดไฟอินทร์. (2556). ผลของการจัดกิจกรรมการเรียนรู้คณิตศาสตร์โดยใช้โมเดลเฟสเมท็อดคอมบิเนชันและกลยุทธ์การพัฒนาความคิดทางคณิตศาสตร์ที่มีความสามารถในการให้เหตุผลและการนึกภาพทางคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษาคณิตศาสตร์. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชมนาด เชื้อสุวรรณทวี. (2561). การเรียนการสอนคณิตศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2553). 80 นวัตกรรมการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ. กรุงเทพมหานคร: พี บาลานซ์ดีไซน์เเอนปริ้นดิ้ง.
ภัทรอร อริยธนพงศ์. (2559). ผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบสอนแนะให้รู้คิดที่มีต่อความสามารถในการแก้ปัญหาและการให้เหตุผลทางคณิตศาสตร์ เรื่อง ความน่าจะเป็น ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 18(4), 266-277.
วิชัย พาณิชย์สวย. (2546). สอนอย่างไรให้เด็กเก่งโจทย์คณิตศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: บริษัท พัฒนาคุณภาพวิชาการ (พว.) จำกัด.
วิมลพันธ์ ทรายทอง. (2561). การศึกษาความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์และความยึดมั่นผูกพันในการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้โดยการสอนแนะให้รู้คิดร่วมกับการให้ข้อมูลย้อนกลับเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาการทางการศึกษาและการจัดการเรียนรู้. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
เวชฤทธิ์ อังกนะภัทรขจร. (2551). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้แบบการสอนแนะให้รู้คิด(CGI) ที่ใช้ทักษะการให้เหตุผลและการเชื่อมโยงโดยบูรณาการสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ เรื่อง การวิเคราะห์ข้อมูล กับ สิ่งแวดล้อมศึกษาสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาคณิตศาสตรศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ศศิธร แม้นสงวน. (2559). พฤติกรรมการสอนคณิตศาสตร์ 2 = Teaching behavior in mathematics 2 CMA 4102 (TL 462) (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2545). เรขาคณิต. กรุงเทพมหานคร: สำนักพัฒนาธุรกิจ.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2547). การให้เหตุผลในวิชาคณิตศาสตร์ ระดับประถมศึกษา ตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2544. กรุงเทพมหานคร: เอส. พี. เอ็น. การพิมพ์.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2560). รายงานผลการวิจัยโครงการ TIMSS 2011 วิชาคณิตศาสตร์. เรียกใช้เมื่อ 12 มิถุนายน 2562 จากhttps://drive.google.com/file/d/0BwqFSkq5 b7zSbUdGWmU2QkQwT00/ view?resourcekey=0-jD8uOJrQRS58ZKLVVwkFDg
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2551). ตัวชี้วัดเเละสาระการเรียนรู้เเกนกลาง กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
สุธารัตน์ สมรรถการ. (2556). ผลการจัดการเรียนรู้เเบบการสอนเเนะให้รู้คิด(CGI) เรื่อง วิธีการเรียงสับเปลี่ยนเเละวิธีจัดหมู่ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ความสามารถในการเเก้ปัญหาเเละความสามารถในการเชื่อมโยงทางคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการมัธยมศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
อัมพร ม้าคนอง. (2559). ทักษะและกระบวนการทางคณิตศาสตร์ : การพัฒนาเพื่อพัฒนาการ (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Alice, et al. (1999). Mathematics Reasoning During Small-GroupProblem Solving. Developing Mathematical Reasoning in Grades K-12 1999 Yearbook. Virginia: The National Council of Teachers of Mathematics.
Carpenter, P. et al. (1989). Using knowledge of children’s thinking in classroom teaching: An experimental study. American Educational research Journal, 26(4), 499-531.
Fennema, M. L. F. et al. (1993). Using children’s Knowledge in Instruction. American Educational research Journal, 27(4), 556-583.
Guzman, M. d. (2002). The role of visualization: In teaching and learning of mathematical analysis. Paper presented at the 2nd International Conference on the Teaching of Mathematics (at the undergraduate level). Retrieved February 6, 2019, from ERIC (2002-July) Acc. No. ED472047
Presmeg, N. (2006). Research on visualization in learning and teaching mathematicsIn Handbook of research on the psychology of mathematics education. Retrieved August 18, 2019, from https://www.researchgate.net /publication/241301299_Research_on_visualization_in_learning_and_tea ching_mathematics.
Alice, et al. (1999). Mathematics Reasoning During Small-GroupProblem Solving. Developing Mathematical Reasoning in Grades K-12 1999 Yearbook. Virginia: The National Council of Teachers of Mathematics.
Carpenter, P. et al. (1989). Using knowledge of children’s thinking in classroom teaching: An experimental study. American Educational research Journal, 26(4), 499-531.
Guzman, M. d. (2002). The role of visualization: In teaching and learning of mathematical analysis. Paper presented at the 2nd International Conference on the Teaching of Mathematics (at the undergraduate level). Retrieved February 6, 2019, from ERIC (2002-July) Acc. No. ED472047
Presmeg, N. (2006). Research on visualization in learning and teaching mathematicsIn Handbook of research on the psychology of mathematics education. Retrieved August 18, 2019, from https://www.researchgate.net /publication/241301299_Research_on_visualization_in_learning_and_teaching_mathematics