SOCIAL MEDIA USE BEHAVIOR AND SOCIAL MEDIA LITERACY AMONG STUDENTS IN CHANGKLANGPRACHANUKUL SCHOOL NAKHON SI THAMMARAT PROVINCE

Main Article Content

Panjaporn Kuenui

Abstract

The objectives of this research article were 1) to study the behavior of using social media among students in Changklangprachanukul School. Nakhon Si Thammarat Province 2) A study of social media literacy among students in Changklangprachanukul School. Nakhon Si Thammarat Province. It is quantitative research by using questionnaires as a research tool. The sample group were 186 students at Changklangprachanukul School. Nakhon Si Thammarat Province. The statistics used in the data analysis were percentage, mean, standard deviation. The results showed that the samples in this study were more females than males. Most of them studied at the lower secondary level. Have income from parents 1,000 – 3,000 baht per month and also use their mobile phones as a device to access social media and access social media from home on average 1 - 8 hours a day which access to social media costs about 100 – 299 baht per month. The sample group chose to use the Facebook application the most, followed by the YouTube application with the objective of Watch online TV, movies, videos, listen to music, to talk, to share (share) knowledge, photos, videos and to play games, respectively. Social Media Literacy It was found that the samples in the research had moderate overall social media literacy skills (  = 3.30). While Effects and Understanding of Media and Information At a moderate level (  = 3.42) social media literacy skills in terms of accessing media and information were at a moderate level (  = 3.26) Social media literacy skills in the use and creation of media and information at a moderate level (  = 3.21) respectively.

Article Details

How to Cite
Kuenui, P. . (2022). SOCIAL MEDIA USE BEHAVIOR AND SOCIAL MEDIA LITERACY AMONG STUDENTS IN CHANGKLANGPRACHANUKUL SCHOOL NAKHON SI THAMMARAT PROVINCE. Journal of MCU Nakhondhat, 9(6), 198–211. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/262070
Section
Research Articles

References

จุฑารัตน์ ศราวณะวงศ์ และคณะ. (2560). พฤติกรรมการใช้สื่อสังคมออนไลน์ของนิสิตระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. วารสารบรรณศาสตร์ มศว., 10(2), 16-31.

ณัฐวดี บุญวัฒโนภัส. (2559). การใช้สื่อสังคมออนไลน์และการรู้เท่าทันสื่อสุขภาพของเยาวชนในอำเภอเมืองภูเก็ต. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย ฉบับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 10(3), 48-62.

นักรบ นาคสุวรรณ์. (2564). การรู้เท่าทันสื่อสังคมออนไลน์ของนักศึกษาไทยในยุคดิจิตอล. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 15(1), 490-502.

นิธิดา วิวัฒน์พาณิชย์. (2558). การพัฒนาทักษะการรู้เท่าทันสื่อสังคมออนไลน์. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 9(3), 209-219.

บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์สุวีริยสาส์น.

ประสพชัย พสุนนท์. (255). การกำหนดขนาดตัวอย่างตามแนวทาง Krejcie and Morgan (1970) ในการวิจัยเชิงปริมาณ. วารสารวิชาการศิลปะศาสตร์ประยุกต์, 7(2), 112-120.

ภาณุวัฒน์ กองราช. (2560). การศึกษาพฤติกรรมการใช้เครือข่ายสังคมออนไลน์ของวัยรุ่นในประเทศไทย: กรณีศึกษา Facebook. ใน วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาการบริหารเทคโนโลยี. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

โรงเรียนช้างกลางประชานุกูล. (2563). แผนกลยุทธ์พัฒนาคุณภาพสถานศึกษา ระยะ 3 ปี (2563-2565) โรงเรียนช้างกลางประชานุกูล. เรียกใช้เมื่อ 25 มกราคม 2565 จาก http://www.changklangschool.ac.th/documentschool

วิรวินท์ ศรีโหมด. (2559). โซเชียลมีเดีย สื่อไร้สายมหันตภัยวัยรุ่น. เรียกใช้เมื่อ 27 ธันวาคม 2561 จาก https://www.posttoday.com/politic/report/430928

สำนักงานสถิติ จังหวัดนครศรีธรรมราช. (2562). รายงานสถิติจังหวัด พ.ศ. 2562 นครศรีธรรมราช. เรียกใช้เมื่อ 26 สิงหาคม 2563 จาก http://nksitham.nso.go.th/ index.php?option=com_content&view= category &id=102&Itemid=507

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2563). การสำรวจการมีการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ และการสื่อสารในครัวเรือน พ.ศ. 2563. ใน รายงานการสำรวจ. สำนักงานสถิติแห่งชาติ.