THE PARTICIPATION OF DEVELOPMENT OF VILLAGE COMMITTEE IN NA PHO SUBDISTRICT, THUNG SONG DISTRICT, NAKHON SI THAMMARAT PROVINCE

Main Article Content

Sorawit Phetmartsri

Abstract

The Objectives of this research article were to 1) to study the development for village committee participation 2) to study the suggestions about the guidelines for the Development for Village Committee Participation, This research is Mixed Method research. The sample used in this research is comprised of population registration, Thung Song District, Nakhon Si Thammarat Province in 2021 sample size was 364 persons.The researcher randomized the simple random sampling. And 15 informants with purposive sampling. The instrument used in this research was a questionnaire and in-depth interview. The statistics used in this research were frequency, percentage, mean, standard deviation. The results of the research: 1) The development for village committee participation found that by overview, there are in the high level, when considering in each aspect found that The aspect of participation in planning and procedure was the highest mean, followed by the aspect of participation in finding problem and the cause of the problem the aspect of following and assessment of project, and The aspect of steak holder and project performance was the lowest mean respectively. 2) The suggestions about the guidelines for the development of village committee participation in finding problem and the cause of the problem with focus group of civil for finding problem and making the serial in emergency case as the accompany, the aspect of planning and procedure; the village committee design the problem and participate in focus group discussion for making development plan in yearly plan according to people’s require and to make plan with local for putting in the next development plan. The committee must follower the progress of project as recently, and get the feedback to inform people in the village as continuously and for four aspects must focus on participation, public mind and owner feeling performance to get better development.

Article Details

How to Cite
Phetmartsri, S. (2022). THE PARTICIPATION OF DEVELOPMENT OF VILLAGE COMMITTEE IN NA PHO SUBDISTRICT, THUNG SONG DISTRICT, NAKHON SI THAMMARAT PROVINCE. Journal of MCU Nakhondhat, 9(5), 525–538. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/261285
Section
Research Articles

References

เจิมศักดิ์ ปิ่นทอง. (2523). การระดมประชาชนเพื่อการพัฒนาในการบริหารงานพัฒนาชนบท. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.

ชูศรี วงศ์รัตน์. (2541). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย. กรุงเทพมหานคร: เทพเนรมิต.

บุญชม ศรีสะอาด. (2548). วิธีสถิติสำหรับการวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: สุวิริยาสาส์น.

ปัณณทัต บนขุนทด และคณะ. (2562). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาชุมชนตำบลอิสาณ อำเภอเมือง จังหวัดบุรีรัมย์. ารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น, 6(1), 209 - 222.

รณยุทธ โพธิชัย และ เชิงชาญ จงสมชัย. (2560). การศึกษาความสำเร็จในการปฏิบัติงานของคณะกรรมการหมู่บ้านดีเด่นระดับจังหวัด บ้านนาเจริญ หมู่ที่ 11 ตำบลนาบอน อำเภอคำม่วง จังหวัดกาฬสินธุ์. วารสารวิชาการแพรวากาฬสินธุ์ มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์, 4(2), 223-224.

ราชกิจจานุเบกษา. (2550). พระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการแผ่นดิน . ใน (ฉบับที่ 7) พ.ศ. 2550 ราชกิจจานุเบกษา 124(กันยายน 2550).

วารุต มาลาแวจันทร์ และวราภรณ์ เทพสัมฤทธิ์พร. (2559). แนวทางการส่งเสริมการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาท้องถิ่นองค์การบริหารส่วนตำบลเชิงทะเล อำเภอถลาง จังหวัดภูเก็ต. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต, 12(1), 103-122.

สถาบันพระปกเกล้า. (2556). การมีส่วนร่วมในการจัดทำแผนพัฒนาและงบประมาณสำหรับท้องถิ่น. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพระปกเกล้า.

สุกิจ ปิลวาสน์. (2560). การมีส่วนร่วมของคณะกรรมการหมู่บ้านในการพัฒนาชุมชนตำบลโคกหารอำเภอพนม จังหวัดกระบี่. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาสังคม: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

องค์การบริหารส่วนตำบลนาโพธิ์. (2563). อำเภอทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช. ข้อมูลทะเบียนราษฎร์. เรียกใช้เมื่อ 20 ตุลาคม 2563 จาก http://www.abtnapho. go.th/?options=general.

อรรถสิทธิ์ พานแก้วและคณะ. (2561). การพัฒนาบทบาทคณะกรรมการหมู่บ้าน (กม.) กลไกขับเคลื่อนประชารัฐตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง. วารสารการเมืองการปกครอง: 8(2), 10-14.