THE DEVELOPMENT OF PAIN MANAGEMENT MODEL IN CRITICALLY ILL PATIENTS, JAINADNARENDRA HOSPITAL
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were to 1) study situation of pain management in critically ill patients, 2) develop the pain management model in critically ill patients and 3) study the effectiveness of pain management model in critically ill patients in Jainadnarendra Hospital. The research was divided into 3 steps including; Situation study, Model developing and study the effectiveness of model. The purposive sampling technique was applied for sample group. Participants were 9 nurses at intensive care unit and 42 critically ills. The research instrument used were a focus group discussion guideline, pain management model, pain, management results collection form and questionnaire of patients satisfaction and professional nurses. Qualitative data were analyzed by content analysis and summarize. Quantitative data were analyzed by using frequency distribution, percentage, mean, standard deviation and Pair t-test. Research result, in situation study stage found there are no clear pain management model and no method of assessment and pain management specific to critically ill patients, this study found a model for critically ill patients was PDCA model. The result after using this model, 1) the experimental group had pain lower than before using the model and lower than control group with statistical significance (p<.01), 2) the experimental group had higher than before using the model and higher than control group with statistical significance (p<.01), and 3) The satisfaction of professional nurses in using the pain management model in critically ill patients was at a high level.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กรรณิกา ฉ่ำพึ่ง และอนัญญา มานิตย์. (2561). การพัฒนารูปแบบการจัดการความปวดในผู้ป่วยผ่าตัดกระดูกสันหลัง โรงพยาบาลพระนารายณ์มหาราช. วารสารพยาบาลโรคหัวใจแลทรวงอก. 29 (1), 42-57.
จงลักษณ์ รสสุขุมาลชาติ และพนารัตน์ เจนจบ. (2564). การพัฒนาแนวทางการจัดการความปวดสำหรับพยาบาลในโรงพยาบาลสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช. เชียงรายเวชสาร. 13 (1), 182-199.
ประวีณา อัศวพลไพศาล และจุฬาวรี ชัยวงศ์นาคพันธ์. (2563). ประสิทธิผลของการใช้แนวปฏิบัติทางคลินิกสำหรับการจัดการความปวดในผู้ป่วยวิกฤตศัลยกรรม ห้องผู้ป่วยหนักศัลยกรรม โรงพยาบาลแพร่.วาสารโรงพยาบาลแพร่. 29 (1), 139-152.
วรางคณา อ่ำศรีเวียง. (2558). การจัดการความปวดในผู้ป่วยวิกฤต : บทบาทที่ท้าทายสำหรับพยาบาล.วารสารการพยาบาลและการศึกษา. 8 (2), 1-8.
ลำดวน มีภาพและคณะ. (2560). แนวปฏิบัติการพยาบาลในการจัดการความปวดแบบเฉียบพลันในผู้ป่วยวิกฤต หอผู้ป่วยวิกฤตอายุรกรรม. ศรีนครินทร์เวชสาร. 32 (6), 561-570.
โรงพยาบาลชัยนาทนเรนทร. (2563). สถิติผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาในหอผู้ป่วยหนัก. ชัยนาท: โรงพยาบาลชัยนาทนเรนทร.
แสงอรุณ ใจวงศ์ผาบ และคณะ. (2562). ประสิทธิผลของการใช้แนวปฏิบัติทางการพยาบาลในการบรรเทาความเจ็บปวดในผู้ป่วยวิกฤต โรงพยาบาลลำพูน. วารสารสมาคมพยาบาลแห่งประเทศไทย สาขาภาคเหนือ. 25 (1), 49-62.
Crabtree, B. F. & Miller, W. L. (1992). Doing Qualitative Research. London: SAGE Publications.
Deming, W. E. (2004). Out of the Crisis. Cambridge: Massachusetts Institute of Technology.
Macintyre, P. E. et. al. (2010). Physiology and Psychology of acute pain. Working Group of the Australian and New Zealand College of Anaesthetists and Faculty of Pain Medicine, Acute Pain Management: Scientifc Evidence. (3 rd ed.). ANZCA & FPM: Melbourne
Simpson, R. S. (2008). Clinical pain management: Acute pain. London: Hodder Arnold.
Smeltzer, S. C. & Bare, B. C. (2000). Brunner and suddarth’s textbook of medical surgical nursing. (9 th ed.). Philadelphia: Lippincott
Warfield, C. A. & Fausett, H. J. (2002). Manual of Pain Management. (2 nd ed.). Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins.