โมเดลปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง: ถอดรหัสแนวปฏิบัติ สู่การพัฒนาที่ยั่งยืน
Main Article Content
บทคัดย่อ
โมเดลอย่างง่ายของกระบวนการดำเนินการตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง เริ่มจากคนที่มีคุณธรรมในการใช้ความรู้เพื่อการตัดสินใจอย่างรอบรู้ และนำไปสู่การประพฤติปฏิบัติตนเพื่อให้บรรลุเป้าหมายตามวิสัยทัศน์ เช่น สังคมที่มีความเอื้ออาทร โดยมีกระบวนการ คือ ขั้นที่ 1 คุณธรรมและคุณลักษณะ เช่น ความเอื้ออาทรควบคู่กับความรู้ ในขั้นที่ 2 การสร้างองค์ความรู้ เช่น มีคนที่ด้อยโอกาสในสังคมแล้วสร้างให้เกิดเจตคติที่รอบรู้ ในขั้นที่ 3 คุณลักษณะที่รอบรู้และความตระหนักรู้ในความพอเพียง เช่น ควรช่วยเหลือผู้ด้อยโอกาสนั้นแล้วจูงใจให้ปฏิบัติ ในขั้นที่ 4 การลงมือปฏิบัติและพฤติกรรม เช่น สนับสนุนช่วยเหลือคนเหล่านั้นก็จะนำไปสู่การบรรลุผล ในขั้นที่ 5 ผลผลิตและผลลัพธ์ เช่น สร้างความสมานฉันท์ในสังคม เป็นต้น ซึ่งการนำโมเดลแนวปฏิบัติตามปรัชญาพอเพียงหรือหลักการพอเพียงใช้วิธีการจดจำง่าย ๆ ได้ว่า “โมเดล 2-3-4-5” ซึ่งมาจาก 2 เงื่อนไขคือ “คุณธรรมกำกับความรู้” 3 หลักการพร้อมกัน คือ “พอประมาณ มีเหตุผล ภูมิคุ้มกัน” 4 มิติมีความสมดุลคือ “เศรษฐกิจ สังคม สิ่งแวดล้อม วัฒนธรรม” และ 5 ขั้นตอนของกระบวนการดำเนินงานซึ่งเป็นแนวปฏิบัติไปสู่การพัฒนาอย่างยั่งยืน และคุณลักษณะความพอเพียงหรือการอยู่อย่างพอเพียงเป็นลักษณะประจำตัวที่แสดงออกหรือปฏิบัติเป็นประจำและสม่ำเสมอที่ครอบคลุมทั้งผลผลิต และผลลัพธ์ ในส่วนกรณีของผลผลิต เป็นความสมดุลใน 4 มิติ ประกอบด้วย 1) มิติเศรษฐกิจ 2) มิติสังคม 3) มิติสิ่งแวดล้อม และ 4) มิติวัฒนธรรม ในส่วนกรณีของผลลัพธ์ เป็นความยั่งยืนของคุณภาพชีวิตหรือการอยู่ดีกินดี ประกอบด้วย 3 มิติ คือ 1) พึ่งตนเอง 2) มีภูมิคุ้มกัน และ 3) ยืดหยุ่น
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
เกษม วัฒนชัย และจิรายุ อิศรางกูร ณ อยุธยา. (2555). CSR ตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพมหานคร: ดาวฤกษ์ คอมมูนิเคชั่นส์.
เอกกนก พนาดำรง. (2560). มุ่งสู่องค์กรแห่งการเรียนรู้ด้วย KM แถลงการณ์การแพทย์ศิริราช. เรียกใช้เมื่อ 14 พฤศจิกายน 2564 จาก https://he02.tci-thaijo.org/index.php /simedbull/article/view/ 81446
กัณญาณัฐ เสียงใหญ่ และศิริวรรณ วิสุทธิรัตนกุล. (2564). ความสําเร็จของเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนเพื่อการพัฒนาประเทศไทย. วารสารรัชต์ภาคย์, 15(43), 14-24.
จิรายุ อิศรางกูร ณ อยุธยา และปรียานุช ธรรมปิยา. (2557). ตามรอยพ่อชีวิตพอเพียงสู่การพัฒนาที่ยั่งยืน. กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิซซิง.
ปรียานุช ธรรมปิยา. (2560). หลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงสู่ความยั่งยืน. ใน เอกสารประกอบการบรรยายศูนย์สถานศึกษาพอเพียง มูลนิธิยุวสถิรคุณ, 9 กันยายน 2560 . โรงแรมตรัง เขตดุสิต กรุงเทพมหานคร.
ผู้จัดการออนไลน์. (2561). มุ่งสู่การพัฒนาที่ยั่งยืน ถอดรหัสแนวปฏิบัติใหม่ จากปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง. เรียกใช้เมื่อ 23 ตุลาคม 2564 จาก https://mgronline.com /greeninnovation/detail/
มูลนิธิชัยพัฒนา. (2564). เศรษฐกิจพอเพียง. เรียกใช้เมื่อ 14 ธันวาคม 2564 จาก https://www.chaipat. or.th/site_content/item/1309-2010-06-03-09-50-07.html
ราชกิจจานุเบกษา. (2559). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ.2560-2564). เล่มที่ 133 ตอนที่ 115 ก 30 ธันวาคม 2559.
สัมฤทธิ์ กางเพ็ง. (2562). การพัฒนากระบวนการบริหารจัดการแหล่งเรียนรู้เชิงระบบเพื่อเสริมสร้างคุณลักษณะความพอเพียงของนักเรียนระดับมัธยมศึกษา โรงเรียนบ้านหนองกุงวิทยาคาร. มหาสารคาม: อภิชาติการพิมพ์.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). รายงานการสังเคราะห์ตัวชี้วัดด้านการศึกษาไทยตามกรอบเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน. กรุงเทพมหานคร: บริษัท พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2562). แผนปฏิบัติการประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2562 สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชวนพิมพ์.
สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ. (2559). คู่มือแนวทางการขับเคลื่อนการพัฒนาตามปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงในภาคการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์ขับเคลื่อนเศรษฐกิจพอเพียง กระทรวงศึกษาธิการ.
Avery, G.C. & Bergsteiner, H. (2011). Sustainable leadership: Honeybee and locust approach. New York: Routledge.
Avery, G.C. & Bergsteiner, H. (2016). Sufficiency Thinking: Thailand's gift to an unsustainable world. Editors. Crow Nest NSW, Australia: Allen & Unwin.