การถ่ายทอดเทคโนโลยีเทคนิคการม้วนเส้นด้ายยืนสู่ชุมชน

บทคัดย่อ

การศึกษาในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อจัดการองค์ความรู้และถ่ายทอดเทคโนโลยีเทคนิคการม้วนเส้นด้ายยืนให้กับวิสาหกิจชุมชน โดยใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ กลุ่มทอผ้าบ้านหนองโกวิทย์ กลุ่มทอผ้าบ้านพรสวรรค์ จังหวัดสระแก้ว และกลุ่มทอผ้าบ้านขัวก่าย กลุ่มทอผ้าบ้านนางัว จังหวัดสกลนคร จำนวน 100 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย แบบสัมภาษณ์ แบบสังเกต  โดยมีขั้นตอนการดำเนินการ 3 ขั้นตอน ดังนี้ 1) ศึกษาขั้นตอนกระบวนการขึ้นเส้นด้ายยืนแบบเดิม 2) ออกแบบและพัฒนาเครื่องม้วนเส้นด้ายยืน 3) ถ่ายทอดองค์ความรู้และวิธีการใช้อุปกรณ์ม้วนเส้นด้ายยืน ผลการศึกษาการทอผืนผ้าโดยใช้อุปกรณ์การม้วนเส้นด้ายยืนให้กับวิสาหกิจชุมชน คือ 1. ลดปัญหาการใช้พื้นที่ในการม้วนเส้นด้ายยืน ซึ่งการม้วนเส้นด้ายยืน แบบเดิมจะต้องใช้พื้นที่เท่ากับความยาวของเส้นยืน มีความยาวของเส้นด้ายยืนโดยเฉลี่ยจะยาว 15-25 เมตร ในขณะที่ใช้อุปกรณ์ม้วนเส้นด้ายยืนที่พัฒนาขึ้นใหม่ จะใช้พื้นที่ 4-5 เมตร ซึ่งประหยัดพื้นที่มากกว่า 2. ลดปัญหาด้านการใช้เวลาลดน้อยลงสามารถม้วนเส้นด้ายยืนได้ไม่จำกัดเวลา แม้สภาพอากาศที่ไม่เอื้ออำนวย 3. ลดปัญหาการใช้แรงงานในการม้วนเส้นด้ายยืน ด้วยอุปกรณ์ที่พัฒนาขึ้นใหม่จะใช้แรงงานเพียง 2 คน เมื่อเปรียบเทียบกับการม้วนเส้นด้ายยืนแบบเดิมที่ต้องใช้แรงงานคน 4-5 คน ผลการถ่ายทอดเทคโนโลยี พบว่ากลุ่มวิสาหกิจชุมชนสามารถดำเนินการม้วนเส้นด้วยยืนด้วยเทคนิคที่ออกแบบและพัฒนาขึ้นใหม่ ในการนำองค์ความรู้ที่ได้ไปถ่ายทอดและใช้ประโยชน์ได้ด้วยตนเอง และวิสาหกิจชุมชนสามารถสร้างแบรนด์สินค้าจากผลิตภัณฑ์ที่ผ่านการใช้อุปกรณ์เทคนิคการม้วนเส้นด้ายยืนออกจำหน่ายในเชิงพาณิชย์ได้