THE RELATIONSHIP BEETWEEN THE ADMINISTRATIONAL COMPETENCIES OF SCHOOL DIRECTOR AND SCHOOL EFFECTIVENESS IN SELECTIVE ISLAMIC PRIVATE SCHOOL IN THREE SOUTHERN BORDER PROVINCE
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The Objectives of this research article were to 1) analyze exploratory factors of administrational competencies of school director 2) to study the level of administrational competencies of school director 3) to study the level of school effectiveness and 4) to study the relationship between the administrational competencies of school director and school effectiveness in selective Islamic private school in three southern border provinces. This research was quantitative research. The participants were administrators and teachers under selective Islamic private school in three southern border provinces. The sample size was determined using the ratio of 1:15. There were 32 observable variables leading to the total sample group of 480 teachers. Data in this research was gathered using Linkert-scale questionnaire as a tool. The total reliability value was .956. The data was analyzed using statistical tools including Percentage, Mean, Standard Deviation, Statistical analysis, Exploratory Factor analysis, and Pearson Product Moment Correlation. The research found that 1) there were 5 exploratory factors of administrational competencies of school director under selective Islamic private school in three southern border provinces: positive communication, change agent leader, situational leader, organizational development, and corporation for success 2) the level of administrational competencies of school director of selective Islamic private school in three southern border provinces, overall was significantly high 3) the level school effectiveness of selective Islamic private school in three southern border provinces, overall was significantly high 4) Regarding administrational competencies of school director and organizational citizenship behavior and school effectiveness selective of Islamic private school in three southern border provinces overall, there was a moderate correlation, which was statistically significant at .01
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2558). การจัดการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ. (ชุดการเรียนรู้ด้วยตนเอง ชุดที่ 8 โครงการหนึ่งอำเภอ หนึ่งโรงเรียนในฝัน). กรุงเทพมหานคร: กระทรวงศึกษาธิการ.
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2551). การวิเคราะห์ข้อมูลหลายตัวแปร (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
งามตา ธานีวรรณ. (2555). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษายโสธร. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา.
ชวิน พงษ์ผจญ. (2561). สภาพปัญหาในการพัฒนาการศึกษาเพื่อสร้างสันติสุขของโรงเรียนรัฐบาลใน พื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 44(2), 116-157.
ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2554). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพมหานคร: เทพเนรมิตการพิมพ์.
เชี่ยวชาญ ภาระวงศ์. (2555). ภาวะผู้นําการเปลี่ยนแปลงกับประสิทธิผลการบริหารงานวิชาการของโรงเรียน มัธยมศึกษา สังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษานครพนมเขต 1. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 4(7), 104-116.
โชติกา พรหมเทศ. (2557). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำตามสถานการณ์กับประสิทธิผล สถานศึกษาและแนวทางส่งเสริมภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพิษณุโลก เขต 2. ใน วิทยานิพนธ์คุรุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฎพิบูลสงคราม.
เต็มศิริ บุญชูช่วย. (2552). สมรรถนะการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษาที่มีต่อประสิทธิผลการบริหาร จัดการของสถานศึกษาพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประจวบคีรีขันธ์ เขต 1. ใน วิทยานิพนธ์ สาขาบริหาการศึกษา. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช/นนทบุรี.
ธร สุนทรายุทธ. (2556). ทฤษฎีองค์กรและพฤติกรรม. หลักการทฤษฎีการวิจัยและการปฏิบัติทางการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: เนติกุลการพิมพ์.
นริศ มหาพรหมวัน. (2561). รูปแบบสมรรถนะผู้นำโรงเรียนเอกชนสู่มาตรฐานสากล. ใน วิทยานิพนธ์ปรัชญา สาขาผู้นำทางการศึกษาและการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. วิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
นุชนรา รัตนศิรประภา. (2557). สมรรถนะของผู้บริหารที่ส่งผลต่อคุณลักษณะโรงเรียนมาตรฐานสากลสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal, 7(3), 507-528.
ไพรินทร์ ขุนศรี. (2559). แรงจูงใจของครูกับคุณภาพผู้เรียนในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 9. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. วิทยาลัยมหาวิทยาลัยศิลปากร.
ยงยุทธ เกษสาคร. (2561). ภาวะผู้นำและการทำงานเป็นทีม. กรุงเทพมหานคร: เอส แอนด์จีกราฟฟิค.
ยุทธ ไกยวรรณ์. (2556). หลักการทำวิจัยและการทำวิทยานิพนธ์. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพ.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์ และคณะ. (2551). กลยุทธ์การตลาดการบริหารการตลาด. กรุงเทพมหานคร: ธีระฟิล์มและไซเท็กซ์.
สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา. (2558). มาตรฐานวชาชีพทางการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2554). ยุทธศาสตร์การพัฒนาคุณภาพการศึกษา: ระเบียบยวาระแห่งชาติ (พ.ศ. 2551-2555). กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค.
เสาวนีย์ กูณะกูง. (2558). การสื่อสารของผู้บริหารสถานศึกษาในการดำเนินงานโรงเรียนของกลุ่มเครือข่ายพัฒนาคุณภาพการศึกษาแม่แตง 1 อำเภอแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่. วารสารวิจัยและพัฒนาวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 10(3), 249-259.
Hair, F., Jr., et al. (1998). Multivariate Data Analysis (5th ed.). New Jersey: Prentice-Hall.
Hersey & Kenneth H. B. (1993). Management of Organizational Behavior: Utilizing Human Recourses (6th ed.), Englewood Cliffs. NJ: Prentice Hall.