DECISION TO ELECT LOCAL POLITICIANS IN RANGSIT MUNICIPALITY PATHUMTHANI PROVINCE
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research article were: 1) study the level of decision making to elect local politicians, 2) comparing different demographics on how they elected local politicians and 3) to propose guidelines for decision making in the election of local politicians using a qualitative research methodology. The research was based on a conceptual framework first proposed by Wieharn Rodpaiboon. The population was based on 101,110 people living. The sample calculated the value by opening 400 Krejcie and Morgan prefabricated table was applied to determine a confidence level of .89. With this statistical approach percentages, arithmetic means, standard deviations, T-test and analysis of variance (Anova F - Test) were carried out. The results showed: 1) the level of decision making in the election of local politicians was high. When considering the majority of votes, there were four main issues in high levels, the qualification of the elected was scoring in highest average whilst the role and environment were the lowest average. 2) Comparing the decision to elect local politicians classified by different demographics such as gender, level of education having no different decisions to elect local politicians. However, the population living who have different age, occupation and income have different decision to elect the local politicians with the statistical significance of 0.05. Propose guidelines for decision to elect the local politicians as follows: 1) To add more options for public relations channels by applying social media such. 2) The officials must be politically. 3) Arrange the proper places for meeting with people. 4) The election campaign transparency.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
จำรัส โท๊ะป๋า. (2550). ทัศนะของประชาชนในเขตเทศบาลตำบลพญาเม็งรายที่มีต่อการเข้าสู่ตำแหน่งสมาชิกสภาเทศบาลตำบลพญาเม็งราย อำเภอพญาเม็งราย จังหวัดเชียงราย. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.
เทศบาลนครรังสิต. (2563). กองแผนและงบประมาณ. (2564, บรรณาธิการ, มีนาคม, ผู้อำนวยการสร้าง, และ 28) เข้าถึงได้จาก http://rangsit.org/New/index.php/th/
stet-clita-kasd-guber/1746-14012563-1
ธงชัย ไตรสิกขา. (2556). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกตั้งนักการเมืองท้องถิ่น กรณีศึกษาองค์การบริหารส่วนตำบลหนองเหียง อำเภอพนัสนิคม จังหวัดชลบุรี. ใน วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการทรัพยากรเพื่อความมั่นคง. มหาวิทยาลัยบูรพา.
นงพะงา กอธวัช. (2553). การศึกษาเหตุผลในการตัดสินใจเลือกนายกเทศมนตรีตําบล นาเมือง อําเภอเสลภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด. ใน วิทยานิพนธ์การเมืองการปกครอง สาขาวิชารัฐศาสตร์. มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
นันธิกานต์ อุดม. (2553). ปัจจัยทีส่งผลต่อการไปใช้สิทธิเลือกตังนายกนายกเทศมนตรีเทศบาล ตําบลกระโสม อําเภอตะกัวท่ง จังหวัดพังงา. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขานโยบายสาธารณะ. มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.
พนมศักดิ์ ปฏิมาประกรณ์. (2551). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกตั้งท้องถิ่นของประชาชนองค์การบริหารส่วนตำบลอ่างหิน อำเภอปากท่อ จังหวัดราชบุรี. ใน สารนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการปกครองท้องถิ่น . มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. (2554). หลักการบริหารท้องถิ่น. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
มั่นเศรษฐ์ ไตรชลาสินธุ์. (2550). ปัจจัยที่มีผลต่อการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดชลบุรี. ใน วิทยานิพนธ์การเมืองการปกครอง สาขาวิชารัฐศาสตร์. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
วิชาญ รอดไพบูลย์. (2549). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อการตัดสินใจไปใช้สิทธิเลือกตั้งนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัดชลบุรี. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขานโยบายสาธารณะ. มหาวิทยาลัยบูรพา.
Yamane, T. (1973). Statistic: An Introductory Analysis. New York: Harper and Row.