รูปแบบการบริหารจัดการชุมชนวิถีพุทธสู่ความพอเพียง ในจังหวัดสุราษฎร์ธานี

บทคัดย่อ

 บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพการบริหารจัดการชุมชนวิถีพุทธ            2) เพื่อศึกษาวิธีการบริหารจัดการคุณภาพวงจรเดมมิ่ง และหลักพุทธธรรมในการบริหารจัดการชุมชน 3) เพื่อนำเสนอรูปแบบการบริหารจัดการชุมชนวิถีพุทธสู่ความพอเพียงในจังหวัดสุราษฎร์ธานี เป็นวิจัยแบบผสานวิธี มีขอบเขตด้านเนื้อหา การบริหารคุณภาพวงจรเดมมิ่ง             การวางแผน การนำแผนไปปฏิบัติ การตรวจสอบการปรับปรุง หลักสังคหวัตถุ 4 ทาน ปิยวาจา อัตถจริยา สมานัตตตา และการบริหารจัดการตามแนวเศรษฐกิจพอเพียง ความพอประมาณ ความมีเหตุผล การมีภูมิคุ้มกัน เงื่อนไขความรู้ เงื่อนไขคุณธรรม ผู้วิจัยคัดเลือกกลุ่มตัวอย่าง ชุมชนวิถีพุทธหมู่บ้านรักษาศีล 5 ที่มีประสิทธิภาพในพื้นที่จังหวัดสุราษฎร์ธานี 5 อำเภอ          โดยผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 4 กลุ่ม ได้แก่ พระสังฆาธิการ หัวหน้าส่วนงานราชการ ผู้นำชุมชนปราชญ์ชาวบ้านและนักวิชาการ จำนวน 19 รูป/คน โดยใช้แบบสัมภาษณ์เชิงลึก และแบบสอบถาม  ค่าความเชื่อมั่น 0.986 ใช้สถิติพื้นฐานวิเคราะห์ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ              การวิเคราะห์แบบอุปนัย ผลการวิจัย พบว่า 1) สภาพการบริหารจัดการชุมชนวิถีพุทธโดยรวมอยู่ในระดับมาก ได้แก่ ด้านเงื่อนไขคุณธรรม ด้านความมีเหตุผล ด้านการมีภูมิคุ้มกัน ด้านความพอประมาณ และด้านเงื่อนไขความรู้ 2) การนำหลักพุทธธรรมในการบริหารจัดการชุมชนวิถีพุทธ ทาน การให้ การเสียสละ การเอื้อเฟื้อ และการแบ่งปัน ปิยวาจา ถ้อยคำไพเราะ            ให้เกียรติผู้อื่น พูดให้กำลังใจ อัตถจริยา การประพฤติในสิ่งที่เป็นประโยชน์ ไม่เป็นภาระแก่สังคม ช่วยเหลืออนุเคราะห์งานในชุมชน สมานัตตตา ความประพฤติเสมอต้นเสมอปลาย             การเป็นแบบอย่างที่ดี 3) นำเสนอรูปแบบการบริหารจัดการชุมชนวิถีพุทธสู่ความพอเพียงในจังหวัดสุราษฎร์ธานี คือ 4C KHONDI MODEL