THE RELATIONSHIP AMONG SELF - ESTEEM, DEPRESSION AND QUALITY OF LIFE OF THE ELDERLY WITH CHRONIC DISEASES IN URBAN AREA, NAKHON SI THAMMARAT PROVINCE
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were to study the level of self - esteem, depression, quality of life and the relationship among self-esteem, depression, and quality of life of the elderly with chronic diseases in an urban area, Nakhon Si Thammarat Province. The correlational research was used. Sample was 210 elderly at 60 years old and over with chronic diseases who were randomly recruited by using the multistage sample technique. The research instruments were composed of three parts: 1) Measurement of the elderly’s self-esteem 2) The Thai Geriatric Depression Scale and 3) Measurement of quality of life for the elderly. The reliability was .72, .88, and .93 respectively by Cronbach’s alpha coefficient tested. Analyzed data by the distribution of frequency, percentage, average, standard deviation, and Pearson product-moment correlation. The results showed as follows: The elderly with chronic diseases in an urban area, Nakhon Si Thammarat Province showed that the average score of self-esteem was at a high-level ( = 3.31, S.D. = 0.45). The average score of depression was at a low-level (
= 13.38, S.D. = 3.13) and the average score of quality of life was at a high - level (
= 113.54, S.D. = 10.23). The self-esteem of the elderly with chronic diseases was a negative relationship with depression at a moderate level (r = - .52) and a positive relationship with quality of life of the elderly with chronic diseases (r = .43) and was statistically significant at .01. For depression; there was a negative relationship with quality of life of the elderly with chronic diseases (r = - .17) and was statistically significant at .01. Therefore, relevant agencies and healthcare workers should focus on developing a supportive care model and encouraging the elderly to feel self-worthy to reduce depression and contribute to a good quality of life for older people.
Article Details
References
ชุติมา มาลัย และคณะ. (2562). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุในชุมชนจังหวัดราชบุรี. วารสารพยาบาลสงขลานครินทร์, 39 (3), 67-76.
ญาดารัตน์ บาลจ่าย และคณะ. (2562). ประสบการณ์ความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองของผู้สูงอายุที่เจ็บป่วยเรื้อรังในสังคมเมือง. วารสารสมาคมเวชศาสตร์ป้องกันแห่งประเทศไทย, 9 (3), 351-364.
นริสา วงศ์พณารักษ์ และ สายสมร เฉลยกิตติ. (2557). คุณภาพชีวิต: การศึกษาในผู้สูงอายุไทย. วารสารพยาบาลทหารบก, 15 (3), 64-70.
ประสมสุข สีแสนปราง. (2561). ภาวะซึมเศร้าในผู้สูงอายุ : ความลุ่มลึกในการพยาบาล. วารสารพยาบาล ศาสตร์และสุขภาพ, 41 (1), 129-140.
พัชราภัณฑ์ ไชยสังข์ และคณะ. (2556). ปัจจัยทำนายภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุโรคเรื้อรังในเขตเมือง. วารสารพยาบาลและการศึกษา, 6 (1), 27-37.
ภูริชญา เทพศิริ. (2555). คุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในตำบลทองหลาง อำเภอบ้านนา จังหวัดนครนายก. กรุงเทพมหานคร: คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกริก.
มุจรินทร์ พุทธเมตตา และ รังสิมันต์ สุนทรไชย. (2559). ปัจจัยคัดสรรที่มีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุโรคซึมเศร้าในเขตภาคกลาง. วารสารการพยาบาลจิตเวชและสุขภาพจิต, 30 (2), 69-82.
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2563). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2562. นครปฐม: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
รัตน์ศิริ ทาโต. (2561). การวิจัยทางการพยาบาลศาสตร์: แนวคิดสู่การประยุกต์. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วงศ์สิริ แจ่มฟ้า และคณะ. (2562). ภาวะซึมเศร้าและคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในชุมชนเมือง จังหวัดนครสวรรค์. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี อุตรดิตถ์, 11 (2), 259-271.
วชิรญา จิตต์รุ่งเรือง. (2560). คุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในศูนย์พัฒนาการจัดสวัสดิการสังคมผู้สูงอายุบ้านบางละมุง จังหวัดชลบุรี. ใน วิทยานิพนธ์หลักสูตรรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต กลุ่มวิชาการจัดการภาครัฐและเอกชน. มหาวิทยาลัยบูรพา.
ศกุนตลา อนุเรือง. (2560). ภาวะโรคเรื้อรังร่วมหลายโรคในผู้สูงอายุ: สถานการณ์ ประเด็นท้าทาย และการจัดการดูแล. วารสารพยาบาลศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 29 (2), 1-14.
ศิริพันธุ์ สาสัตย์. (2563). การพยาบาลผู้สูงอายุ: ปัญหาที่พบบ่อยและแนวทางในการดูแล. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมฤดี บรรยงคิด และคณะ. (2561). อิทธิพลในความถี่ในการมาเยี่ยมของญาติ การมีปฏิสัมพันธ์ทางสังคมและการเห็นคุณค่าในตนเองที่มีต่อความซึมเศร้าของผู้สูงอายุที่อยู่ในบ้านพักผู้สูงอายุในจังหวัดนครปฐม. วารสารพยาบาลทหารบก, 19 (ฉบับพิเศษ), 269-275.
สุนิสา ค้าขึ้น และคณะ. (2563). ภาวะสุขภาพจิตและปัจจัยที่เกี่ยวข้อง. วารสารวิจัยสุขภาพและการพยาบาล, 36 (3), 150-163.
สุพรรษา แสงพระจันทร์ และคณะ. (2559). การรับรู้ความหมายมีคุณค่าในตนเองของผู้สูงอายุที่มีภาวะซึมเศร้า. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 26 (2), 76-88.
สุมิตรพร จอมจันทร์ และคณะ. (2559). การสำรวจภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุที่ป่วยด้วยโรคเรื้อรังที่มารับบริการ ณ โรงพยาบาลชุมชน ตำบลดอนแก้ว อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่. วารสารสมาคมพยาบาลแห่งประเทศไทยฯ สาขาภาคเหนือ, 22 (1), 28-35.
อัญชลี พงศ์เกษตร และคณะ. (2562). ภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุในเขตเทศบาลนครยะลา:กรณีศึกษาชุมชนผังเมือง 4. วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้, 6(3), 14-26.
อารีย์ สงวนชื่อ และคณะ. (2562). ความชุกและปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุที่เป็นโรคเรื้อรังในอำเภอวังน้อย จังหวัดนครศรีอยุธยา. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา, 14 (2), 277-287.
อุไรวรรณ ทัศนีย์สุวรรณ. (2564). ปัจจัยทำนายคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในคลินิกโรคไม่ติดต่อเรื้อรังโรงพยาบาลหัวไทร อำเภอหัวไทร จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 8 (1), (293-311).
Cronbach, L. J. (1974). Essentials of Psychological Testing(5th ed). New York: Harper and Row Publishers.
Gray-Little, B. et al. (1997). An Item Response Theory Analysis of the Rosenberg Self-Esteem Scale. Retrieved May 6, 2019, from http://dx.doi.org/10.1177/0146167297235001
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30 (3), 607-610.
Steiger, G. et al. (2015). Testing the vulnerability and scar models of self-esteem and depressive symptoms from adolescence to moddle adulthood and across generations. Developmental Psychology, 51 (2), 236-247.
World Health Organization. (2006ข). WHOQOL- OLD manual world health organization European office. Retrieved January 28, 2020, from https://www.who.int/ mental_health/evidence/WHOQOL_OLD_Manual.pdf?ua=1
World Health Organization. (2019ก). Ageing. Retrieved January 28, 2020, from https://www.who.int/health-topics/ageing#tab=tab_1