VUNERABILITY ASSESSMENT OF HOUSEHOLDS TO MANAGING THE FLOOD RELIEF OPERATIONS CENTRE: A CASE STUDY OF MOO1PATTANA COMMUNITY, BANPHAI MUNICIPALITY KHONKAEN PROVINCE
Main Article Content
Abstract
This research study was aimed to achieve the twofold objectives: 1) To analyze and compare the needs of families with different vulnerabilities on the management of flood victim relief center, 2) To find recommendations on the flood management for the flood victim relief center in response to the vulnerabilities observed from different households. A census procedure was deployed for data collection in this research to fit with its small number of participants. Particularly in this research, questionnaires were distributed to a total of 231 households in Moo 1 Pattana Community, Ban Phai District, Khon Kaen Province and 111 questionnaires were returned. The collected information was interpreted by means of descriptive statistics including; mean( ), standard deviation (S.D.) and inferential statistics such as using T - test to attest samples correlations. It was observed that the information attainment was an area of family vulnerable that was most correlated with the management of the center for flood victim assistance. The information attainment was the households’ vulnerability that was found to have been associated with households’ willingness to cooperate with the statistical significance at a level of 0.05 on the following areas: locating sleeping spots, separating vulnerable groups, isolating areas for the flood victims with communicable disease from the groups with normal health conditions, and finding a hygienic kitchen and cooking areas. In order to promote career opportunity for the flood victims in the flood relief center, it was recommended that the communities exercise more online disseminations, such as opening a community Facebook page to alert the public about the disaster and to promote the sales of community’s products.
Article Details
References
กองอำนวยการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยเทศบาลเมืองบ้านไผ่. (2563). แผนปฏิบัติการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย พ.ศ.2563. จังหวัดขอนแก่น: เทศบาลเมืองบ้านไผ่ .
คณะกรรมการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยแห่งชาติ. (2558). แผนป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยแห่งชาติ พ.ศ.2558. กรุงเทพมหานคร: กรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย.
จิราพร นนยะโส. (2556). การจัดการที่อยู่อาศัยในภาวะอุทกภัย กรณี:ศึกษาโครงการบ้านพฤกษา 11 ต.คลองสาม อ.คลองหลวง จ.ปทุมธานี. ใน เคหพัฒนศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาที่อยู่อาศัย. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชาฮีดา วิริยาทร และคณะ. (2561). ความเปราะบางต่อความยากจนของครัวเรือน: กรณีศึกษาจากเหตุการณ์น้ำท่วมปี พ.ศ.2554 ในประเทศไทย. วารสารสังคมศาสตร์บูรณาการ, 3(1), 58-87.
มุทริกา พฤกษาพงษ์ . (2559). การลดความเสี่ยงจากสาธารณภัย. (พิมพ์ครั้งที่3). กรุงเทพมหานคร: บริษัท เวิร์ค พริ้นติ้ง จำกัด.
มูลนิธิศูนย์วิจัยและติดตามความเป็นธรรมทางสุขภาพ. (2560). การสังเคราะห์องค์ความรู้และสถานการณ์การขับเคลื่อนนโยบายสาธารณะประเด็นสิทธิด้านสุขภาพของกลุ่มเปราะบาง. ใน รายงานการวิจัย. มูลนิธิศูนย์วิจัยและติดตามความเป็นธรรมทางสุขภาพ.
ฤทธิรงค์ จุฑาพฤฒิกรและ อันธิกา สวัสดิ์ศรี. (2556). การจัดการน้ำท่วมด้วยภูมิปัญญาท้องถิ่นในชุมชนรายได้น้อย. วารสารนักบริหาร, 33(4), 72-85.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2554). สรุปสถานการณ์อุทกภัยของประเทศไทย พ.ศ.2552 - พ.ศ.2561. เรียกใช้เมื่อ 5 พฤศจิกายน 2563 จาก http://statbbi.nso.go.th/ staticreport/page/sector/th/21.aspx
อเนกพล เกื้อมา และคณะ. (2555). ความยากจนและความไม่เท่าเทียมกันด้านรายได้ของประชาชนใน5จังหวัดชายแดนภาคใต้: ปัตตานี ยะลา นราธิวาส สตูลและสงขลา. ใน รายงานการวิจัย. สถาบันวิจัยสังคม จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Shi, H. et al. (2020). Advances in flood early warning: Ensemble forecase. formationdissemination and decision - support systems,Hydrology, 7(3), 1-3.
Torsten, J. (2020). MUNICH RE. Retrieved December 5, 2020, from https:// www.munichre.com/en/company/media-relations/media-information-and-corporate-news/media-information/2020/natural-disaster-figures-first-half-2020.html