LOCAL CURRICULUM IN TERMS OF COMMUNICATION: TOOLS FOR TRANSFERRING ART, CULTURE AND WISDOM

Main Article Content

Methawee Chamnian
Korrakot Chamnian
Mathee Kaewsanit

Abstract

          This academic article is to teaching and learning in Thai educational institutions; especially, in primary and secondary levels, it is an important foundation for learners to love education in both formal education and general learning. The authors present an aspect of the local curriculum that focus on teaching local stories. Especially, art, culture and local wisdom dimension, if there is not inheritance from teachers or local philosophers to youth, these local stories may lose. Therefore, local curriculum in terms of communication is a message and channel for transferring art, culture and wisdom of each locality which should be promoted by both educational institutions, communities and related sectors. To develop local curriculum, they should explore community context and local identity for community communication through community participation process, to develop curriculum process that emphasizes on community involvement in every step from planning to evaluation and the use of communication as pointing out the importance and promote the learning of the community. For guidelines to develop and communicate an effective local curriculum for studying in the community, it should be developed through the participation of all stakeholders, both internal and external stakeholders of the community. In addition, educational institutions in the community should organize activities to communicate arts, culture and local wisdom in accordance with the local curriculum to inspire and create the space for youth and people in the community to transfer art, culture and local wisdom both inside and outside the community.

Article Details

How to Cite
Chamnian, M., Chamnian, K., & Kaewsanit, M. (2021). LOCAL CURRICULUM IN TERMS OF COMMUNICATION: TOOLS FOR TRANSFERRING ART, CULTURE AND WISDOM. Journal of MCU Nakhondhat, 8(4), 48–58. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/251623
Section
Academic Article

References

กิตติศักดิ์ คนแรงดี. (2559). การพัฒนาหลักสูตรท้องถิ่น กลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปะ ระดับมัธยมศึกษาตอนต้น เรื่อง ผ้าทอไทยทรงดำในบริบทร่วมสมัยของจังหวัดสุพรรณบุรี. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณทิต สาขาศิลปศึกษา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ชวลิต ชูกำแพง. (2559). การวิจัยและพัฒนาหลักสูตรแนวคิดและกระบวนการ. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

เดือนเพ็ญพร ชัยภักดี. (2559). การพัฒนาหลักสูตรท้องถิ่นเพื่อถ่ายทอดภูมิปัญญาทอผ้าไหม. วารสารวิจัยและพัฒนา, 11(พิเศษ), 173-182.

พงษ์สันติ์ ตันหยง และคณะ. (2554). การพัฒนาหลักสูตรมัคคุเทศก์ท้องถิ่นสำหรับสถานศึกษาเพื่อเพิ่มศักยภาพการท่องเที่ยวตลาดบางหลวง อำเภอบางเลน จังหวัดนครปฐม. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย, 6(2), 68-90.

พิมพันธ์ เดชะคุปต์. (2561). ทักษะ 7 C ของครู 4.0 PLC & Log book. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พิมพันธ์ เดชะคุปต์ และพเยาว์ ยินดีสุข. (2557). การจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร. (2550). หลักสูตรท้องถิ่น. สาระจากภาคีองค์กรลุ่มแม่น้ำชีมูลโขง, 1(2), 52-32.

มานะ ขุนวีช่วย และคณะ. (2563). คนพรุ: เอกสารประกอบหลักสูตรท้องถิ่น โรงเรียนวัดบ่อล้อ อำเภอเชียรใหญ่ จังหวัดนครศรีธรรมราช พิมพ์ครั้งที่ 2. จังหวัดนครศรีธรรมราช: กรีนโซน อินเตอร์ 2001.

รุ่งเรือง ราชมณี และคณะ. (2555). การวิจัยแบบมีส่วนร่วมเพื่อพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษา รายวิชาเพิ่มเติม เรื่อง การออกแบบลายผ้ามัดหมี่ภูมิปัญญาท้องถิ่นไทยโส้บ้านโพนจาน จังหวัดนครพนม. วารสารการวัดผลการศึกษา, 17(1), 241-255.

ศกร พรหมทา และเพิ่มเกียรติ ชมวัฒนา. (2559). การสังเคราะห์วิทยานิพนธ์เกี่ยวกับการพัฒนาหลักสูตรท้องถิ่นในประเทศไทย. วารสารครุศาสตร์, 44(2), 183-201.

หทัยรัตน์ บุณโยปัษฎัมภ์. (2561). ภูมิปัญญาท้องถิ่นกับการพัฒนา. กรุงเทพมหานคร: รุ่งเรืองการพิมพ์.