THE DEVELOPMENT OF THE PHYSICS INSTRUCTIONAL PACKAGE BY USING 7E LEARNING CYCLE MODEL FOR MATHAYOMSUKSA 6 STUDENTS
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research article were 1) to compare learning achievement before and after using the developed instructional package 2) to compare analytical thinking before and after using the developed instructional package 3) to compare learning achievement between experimental group and control group 4) to compare analytical thinking between experimental group and control group and 5) to examine attitude towards physics learning. The research is quasi - experimental designs. The sample of this study is two classrooms of Mathayomsuksa 6 students from Surat Thani school, Mueng district, Surat Thai province. Each classroom consists of 34 students, 68 students in total. The sample was selected by using the cluster random sampling method. The data collecting tools include 1) instructional package of the physics by using 7E learning cycle model 2) instructional plan corresponded to instructional package 3) learning achievement test 4) analytical thinking test and 5) attitude test.The collected data were analyzed by percentage, mean, standard deviation, and t - test.The results were as follows: 1) There were higher learning achievement scores of posttests than pretests at the statistically significant .01 level. 2) The scores of analytical thinking of posttests were higher than pretests at the statistically significant .01 level. 3) The achievement outcome of the experimental group had higher posttest scores than the control group at the statistically significant .05 level. 4) There were higher learning achievement scores of the experimental group than the control group at the statistically significant .05 level. 5) The majority of the attitude level presents the highest rank.
Article Details
References
จิราภรณ์ คงหนองลาน. (2557). ผลสัมฤทธิ์การเรียนรู้ของการใช้กระบวนการสืบเสาะหาความรู้ แบบวงจรการเรียนรู้ 7 ขั้น(7E) รายวิชาเคมี เรื่อง สารละลาย สำหรับนักเรียนระดับ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. ใน วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิทยาศาสตร์ศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม.
จุไรรัตน์ สอนสีดา. (2560). ผลของการจัดการเรียนรู้แบบสืบเสาะหาความรู้ 7 ขั้น ร่วมกับกระบวนการแก้โจทย์ปัญหาตามเทคนิคของโพลยา ที่มีต่อมโนทัศน์ทางวิทยาศาสตร์ ความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาและเจตคติต่อวิชาฟิสิกส์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร, 10(3), 21-37.
ดวงพร หมวกสกุล. (2559). ผลการจัดการเรียนรู้โดยใช้วิธีสอนแบบวัฏจักรการสืบเสาะหาความรู้7 ขั้นร่วมกับการใช้ชุดกิจกรรมวิทยาศาสตร์ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิทยาศาสตร์และความสามารถในการคิดวิเคราะห์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วารสาร AL - NURบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยฟาฏอนี, 18(1), 95-107.
ทัศนีย์ อนันตภูมิ. (2557). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้วิชาคณิตศาสตร์แบบสืบเสาะหาความรู้เรื่องเศษส่วนและทศนิยม ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 8(2), 159-171.
ธัญชนก โหน่งกดหลด. (2554). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาชีววิทยา เรื่อง อาณาจักรของสิ่งมีชีวิต ด้วยการจัดการเรียนรู้ โดยใช้สมองเป็นฐาน (BBL) ร่วมกับการใช้เทคนิคเกม สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร, 8(2), 450-463.
เนตรดาว สร้อยแสง. (2557). ผลการจัดการเรียนรู้แบบวัฏจักรสืบเสาะหาความรู้ 7 ขั้น โดยเน้นการใช้ประจักษ์พยาน ทางวิทยาศาสตร์ร่วมกับเทคนิคผังกราฟิกที่มีผลต่อการคิดวิเคราะห์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาชีววิทยาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วารสารมหาวิทยาลัยนเรศวร, 21(2), 153-164.
ประถมพร โคตา. (2554). ผลการใช้ชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบสืบเสาะหาความรู้ 7E ที่มีต่อความสามารถในการคิดวิเคราะห์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาฟิสิกส์ เรื่อง แสงและทัศนอุปกรณ์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ปราณี คำภิระ. (2562). การพัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนรู้วิชาชีววิทยาเรื่องระบบต่อมไร้ท่อเพื่อส่งเสริมความสามารถในการให้เหตุผลเชิงวิทยาศาสตร์และพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
พัทธมน วิริยะธรรม. (2559). ผลการใช้แบบฝึกทักษะการแก้ปัญหาโจทย์คำนวณเคมี ร่วมกับการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ที่หลากหลายวิชาเคมี หน่วยการเรียนรู้ ปริมาณสัมพันธ์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วารสารมหาวิทยาลัยนเรศวร, 21(3), 113-126.
วรรณพร ยิ้มฉาย. (2560). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาชีววิทยาและทักษะการคิดวิเคราะห์โดยใช้ ชุดกิจกรรมการเรียนรู้รูปแบบวัฏจักรการเรียนรู้ 7 ขั้น (7E) สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วารสารมหาวิทยาลัยนเรศวร, 19(2), 95-107.
ศิริอร นพกิจ. (2561). ผลการใช้รูปแบบการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้กิจกรรมการเรียนรู้แบบโครงงานที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน การทำงานเป็นทีม และการคิดวิเคราะห์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร (ฝ่ายมัธยม). วารสารมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 18(9), 207-219.
สถาบันทดสอบการศึกษาแห่งชาติ. (2562). สทศ. ประชุมชี้แจงศูนย์สอบ O - NET ป.6 และ ม.3 ปีการศึกษา 2562 จังหวัดสุราษฎร์ธานี. เรียกใช้เมื่อ 31 มีนาคม 2563 จาก https://www.niets.or.th/th/content/view/14257
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2562). การแถลงข่าวผลการประเมิน PISA 2018. เรียกใช้เมื่อ 31 มีนาคม 2563 จาก https://pisathailand.ipst. ac.th/news-12/
อรัญนี ลอยหา. (2559). การจัดการเรียนรู้แบบสืบเสาะ 5 ขั้น ประกอบผังมโนทัศน์ เรื่องของแข็ง ของเหลวก๊าซ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษาวิทยาศาสตรมหาบัณทิต สาขาวิชาเคมีศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฎมหาสารคาม.
Deniz, G. (2018). High School Students’ Critical Thinking Related to Their MetacognitiveSelf - Regulation and Physics Self - Efficacy Beliefs. Journal of Education and Training Studies, 6(4), 125-130.
Eisenkraft, A. (2003). Expanding the 5E model. Journal of Research in Science Teaching, 7(6), 56-59.
Turgut, U. (2016). The Effect of 7E Model on Conceptual Success of Students in The Unit of Electromagnetism. European Journal of Physics Education, 7(3), 1-37.