แนวทางการพัฒนาและความต้องการจำเป็นเกี่ยวกับประสิทธิภาพ การสอนของหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพครู ของครูในโรงเรียนเอกชนสอนศาสนา ในจังหวัดยะลา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้เป็นวิจัยผสานวิธี มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับสภาพที่เป็นจริง ความคาดหวัง และวิเคราะห์ความต้องการจำเป็นเกี่ยวกับประสิทธิภาพการสอนของครูสังกัดโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามที่สำเร็จการศึกษาหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพครู รวมทั้งศึกษาแนวทางการพัฒนาประสิทธิภาพการสอนของหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพครู การวิจัยแบ่งเป็น 2 ระยะ 1) วิจัยเชิงปริมาณวิเคราะห์ความต้องการจำเป็น กลุ่มตัวอย่างเป็นครูสังกัดโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามที่สำเร็จการศึกษาในหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพครูจาก 6 สถาบัน 8 ปีย้อนหลัง ในจังหวัดยะลา จำนวน 233 คน ใช้แบบสอบถาม ตอนที่ 1 สอบถามสภาพที่เป็นจริงมีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ .986 และตอนที่ 2 สอบถามสภาพที่คาดหวังมีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ .983 วิเคราะห์ข้อมูลโดยคำนวณค่าเฉลี่ยเลขคณิต ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าดัชนีความต้องการจำเป็น 2) วิจัยเชิงคุณภาพ ใช้วิธีสนทนากลุ่ม 2 ครั้ง ได้แก่ กลุ่มครู และกลุ่มผู้จัดการโรงเรียนหรือผู้อำนวยการโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาในจังหวัดยะลา กลุ่มละ 12 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหา ผลวิจัยพบว่า 1) ครูสังกัดโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามที่สำเร็จการศึกษาหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพครู ในจังหวัดยะลามีระดับประสิทธิภาพการสอนที่เป็นจริง โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 2) มีระดับประสิทธิภาพการสอนที่คาดหวังโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 3) ความต้องการจำเป็นเกี่ยวกับประสิทธิภาพการสอนด้านการใช้สื่อการสอนเพียงด้านเดียว 4) แนวทางในการพัฒนาประสิทธิภาพการจัดการเรียนการสอนในหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพครู ได้แก่ ควรเพิ่มเติมความรู้ด้านจิตวิทยาการศึกษาและการแนะแนว การออกแบบการเรียนรู้ เทคนิคการสร้างบรรยากาศที่ดีในชั้นเรียน การพัฒนาแหล่งเรียนรู้ และทักษะการวิเคราะห์หลักสูตร
Article Details
References
จารุรัจน์ สองเมือง และ ธีรพงศ์ แก่นอินทร์. (2554). สภาพ ปัญหา ความต้องการด้านสื่อการสอนของครูในโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม จังหวัดชายแดนภาคใต้. วารสาร AL-NUR บัณฑิตวิทยาลัย, 7(2), 19-32.
ชาย โพธิสิตา. (2554). ศาสตร์และศิลป์แห่งการวิจัยเชิงคุณภาพ. กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์พริ้นติ้ง.
ชุมศักดิ์ อินทร์รักษ์. (2548). สารัตถะศึกษา. ปัตตานี: ฝ่ายเทคโนโลยีทางการศึกษา สำนักงานวิทยาบริการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี.
ดิเรก พรสีมา. (2553). การกระจายอํานาจการบริหารและการจัดการศึกษา สู่เขตพื้นที่และสถานศึกษา. ใน รายงานการวิจัย. สํานักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
ทักดนัย เพชรเภรี. (2558). การพัฒนารูปแบบการธำรงรักษาเพื่อลดการลาออกของบุคลากรครูในโรงเรียนเอกชน จังหวัดกำแพงเพชร. วารสารสังคมศาสตร์วิชาการ, 8(1), 1-13.
ธีระ รุญเจริญ. (2546). สภาพและปัญหาการบริหารและการจัดการศึกษาขั้นพื้นฐานของสถานศึกษาขั้นพื้นฐานในประเทศไทย. ใน รายงานการวิจัย. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการ การศึกษาแห่งชาติ.
นพมาศ ไทยภักดี และคณะ. (2560). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษากับประสิทธิภาพการสอนของครูในโรงเรียนวิทยาศาสตร์ภูมิภาค. วารสารศึกษาศาสตร์ ฉบับวิจัยบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 11(2), 91-99.
นิเลาะ แวอุเซ็ง และคณะ. (2555). สภาพปัญหาและการพัฒนาศูนย์การศึกษาอิสลามประจำมัสยิด(ตาดีกา)ในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี.
ประคอง กรรณสูตร. (2537). สถิติเพื่อการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.
ประโยชน์ คุปต์กาญจนากุล และณัฐวุฒิ สุวรรณทิพย์. (8 พฤศจิกายน 2552). วิกฤตคุณภาพการศึกษาไทย บนเส้นทางปฎิรูปการศึกษา ในทศวรรษที่ 2 มหาวิทยาลัยราชภัฎสุราษฎร์ธานี. มติชนรายวัน, หน้า ปีที่ 32 ฉบับที่ 11565.
ปรารีด ไชยพันธ์. (2557). การพัฒนารูปแบบการบริหารการจัดการเรียนรู้หลักสูตรท้องถิ่นโรงเรียนมัธยมศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา เขต 22 จังหวัดนครพนม. ใน ดุษฎีนิพนธ์ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น.
ภาวิช ทองโรจน์. (2556). แนวทางปฏิรูปการศึกษาของประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ.
มณชยา ศานติ์สุทธิกุล และคณะ. (2557). ความพึงพอใจและแนวทางสนองความพึงพอใจในการปฏิบัติงานของครูโรงเรียนเอกชน สังกัดสำนักบริหารงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 3. วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา, 8(2), 84-98.
มัสยา นามเหลา. (2554). ประสิทธิภาพการจัดการเรียนรู้ของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาในจังหวัดนครพนม. วารสารมหาวิทยาลัยนครพนม, 1(1), 49-54.
รมิดา คงเขตวณิช. (2556). การศึกษาความคาดหวังและความพึงพอใจของนักศึกษาระดับปริญญาตรี ที่มีต่อการเรียนการสอนวิชาการบัญชีการเงินของมหาวิทยาลัยศรีปทุม. ใน การประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 8. มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
รัชตา ธรรมเจริญ และคณะ. (2556). ความคาดหวังต่อการจัดการเรียนการสอนการวางแผนเชิงกลยุทธ์และ การจัดการของนักศึกษามหาวิทยาลัยหาดใหญ่. ใน การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติและนานาชาติ ครั้งที่ 5. มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
วรวิทย์ วศินสรากร. (2544). ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับปรัชญาการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.
สุมนา พรรษา และคณะ. (2563). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษากับประสิทธิภาพการสอนของครูในโรงเรียนวิทยาศาสตร์ภูมิภาค. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎลำปาง, 9(2), 87-100.
สุวิมล ว่องวานิช. (2548). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น: Needs assessment research. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เสริมศักดิ์ วิศาลาภรณ์. (2552). รายงานวิจัยเรื่องสภาพการจัดการศึกษาในจังหวัดชายแดนภายใต้. กรุงเทพมหานคร: สำนักวิจัยและพัฒนาการศึกษา สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
อาอิด๊ะ เจ๊ะแว และนิเลาะ แวอุเซ็ง. (2559). ปัญหาและแนวทางการพัฒนาการบริหารงานวิชาการ โรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม สังกัดสำนักงานการศึกษาเอกชนจังหวัดปัตตานี. วารสาร อัล-ฮิกมะฮฺ มหาวิทยาลัยฟาฏอนี, 6(1), 117-131.
Cohen, L. M. (1999). Section III: Philosophical Perspective in Education. Retrieved from. Retrieved December 11, 2019, from http:// www.bruehlemeier.info/ fundammental_ideas.htm
Creswell, J. W. & Poth, C.N. (2017). Qualitative Inquiry and Research Design : Choosing Among Five Approaches. (4th ed.). Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
Morse, J. D. & Field, P. A. (1995). Qualitative research method for health professionals. (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
Reemtohsun, S. (2000). Pondok and the Challenge of Modernity : A Comparative Study of Pondok in Songkhla Province, Southern Thailand. USA: School of Islamic and Social Siences.