THE EFFECTS OF USING INTERACTIVE IMMERSIVE GRAPHIC VIDEO COMBINED WITH FIELDWORK FOR EDUCATIONAL PUBLIC RELATIONS
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research article were to: 1) to develop and find quality of interactive immersive graphic video combined with fieldwork media for educational public relations, 2) to study knowledge and understanding in the Bachelor of Arts Program in Sports Communication of media viewers, and 3) to study the opinions of media viewers. The data were selected from the sample groups are 5 experts and empirical experiment and the survey of 40 samples who are students from school by purposive sampling. The tools that are used in research, including 1) the basic qualifications measurement form for communication arts 2) the interactive immersive graphic video combined with fieldwork media for educational public relations, 3) the quality evaluation form for media content information and media technical presentation, 4) the test form of knowledge and understanding, and 5) the questionnaire form about satisfaction. The statistics, which are used analytic, include frequency, average, standard deviation, and paired - sample t - test. The research results were 1) interactive immersive graphic video combined with fieldwork media for educational public relations is of the quality is at the highest level (Average = 4.209, S.D. = 0.62), the quality of content creation of media is at the highly level (Average = 4.066, S.D. = 0.47), and the quality of presentation techniques of media is at the highest level (Average = 4.307, S.D. = 0.69), 2) students had more knowledge and understanding after watched the media than before watched the media (t - test = - 21.02), and 3) students had an overall view of their satisfaction on the interactive immersive graphic video combined with fieldwork media for educational public relations at the highest level (Average = 4.381, S.D. = 0.45).
Article Details
References
กุลธิดา สายพรหม. (2559). การสร้างสรรค์ข่าวพยากรณ์อากาศทางโทรทัศน์ไทย. วารสารรามคำแหง ฉบับมนุษยศาสตร์, 35(1), 125-142.
กุลธิดา สายพรหม. (2560). การเปิดรับและรูปแบบการนำเสนอข่าวพยากรณ์อากาศทางโทรทัศน์ที่ได้รับความนิยมในทัศนะของผู้ชม. วารสารรามคำแหง ฉบับมนุษยศาสตร์, 36(1), 87-110.
ชื่นฤทัย กาญจนะจิตรา. (2555). วิวัฒนาการนโยบายทางประชากร. ใน ชื่นฤทัย กาญจนะจิตรา (บรรณาธิการ), สุขภาพคนไทย 2555 (หน้า 30-31). นครปฐม: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
ดลพร ศรีฟ้า. (2561). การใช้ความจริงเสมือนในพิพิธภัณฑ์ กรณีศึกษาพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติฟินแลนด์. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal มหาวิทยาลัยศิลปากร, 11(2), 2028-2039.
ธเนศ อินเมฆ และต้องตา สมใจเพ็ง. (2560). แนวทางการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยการใช้สื่อประสม เรื่อง การบวกและการลบจำนวนเต็ม. วารสารศึกษาศาสตร์ปริทัศน์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, 32(2), 121-128.
นงลักษณ์ งามขำ. (2561). การตัดสินใจเลือกเข้าศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษา มหาวิทยาลัยเอกชนสาขาวิชาการศึกษาปฐมวัยของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6. วารสารวิชาการสถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ, 4(พิเศษ), 115-127.
ปราโมทย์ ประสาทกุล และปัทมา ว่าพัฒนวงศ์. (2555). การเกิด. ใน ชื่นฤทัย กาญจนะจิตรา (บรรณาธิการ), สุขภาพคนไทย 2555 (หน้า 12-13). นครปฐม: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
รุ่งทิพย์ มีสำลี และคณะ. (2557). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนศิลปะโดยใช้สื่อประสมสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วารสารบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 8(2), 109-122.
วฐา มินเสน. (2557). การเลือกใช้ตัวอักษรเพื่อเพิ่มการคลิกการโฆษณาออนไลน์จากกูเกิลแอดเวิร์ด. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 22(4), 482-494.
วรินธร รัชโพธิ์. (2560). สาเหตุการออกกลางคันของนิสิตวิทยาลัยการเมืองการปกครอง มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. วารสารการเมืองการปกครอง, 7(2), 335-346.
วิลาวัณย์ พินสุวรรณ และคณะ. (2557). การพัฒนาหนังสืออิเล็กทรอนิกส์แบบสื่อประสมกลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม เรื่องหลักธรรมทางพระพุทธศาสนาสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. วารสารเทคโนโลยีภาคใต้, 7(1), 9-16.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2561). จำนวนนักเรียน นิสิต นักศึกษาในสถานศึกษาของรัฐบาลและเอกชน จำแนกตามชั้นและระดับการศึกษา. เรียกใช้เมื่อ 12 เมษายน 2563 จาก http://www.nso.go.th
สิโรดม มณีแฮด และปณิตา วรรณพิรุณ. (2562). ระบบนิเวศการเรียนรู้ดิจิทัลด้วยปัญญาประดิษฐ์สำหรับการเรียนรู้อย่างชาญฉลาด. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 21(2), 359-373.
สุภัค ถาวรนิติกุล. (2557). การศึกษาแนวทางเพื่อพัฒนาสื่อประชาสัมพันธ์ของคณะเกษตรกำแพงแสน มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal มหาวิทยาลัยศิลปากร, 7(2), 1137-1148.
Aldoobie, N. (2015). ADDIE Model. American International Journal of Contemporary Research, 5(6), 68-72.
Alfaro, L. et al. (2019). Immersive Technologies in Marketing: State of the Art and a Software Architecture Proposal. International Journal of Advanced Computer Science and Applications, 10(10), 482-490.
Srikong, M. & Wannapiroon, P. (2020). Immersive Technology for Medical Education: Technology Enhance Immersive Learning Experiences. Siriraj Medical Journal, 72(3), 265-271.