Study of administrative conditions for educational quality assurance Within the educational institution Under the Bangkok Vocational Education Department
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This study aimed to examine the administration of internal quality assurance in vocational institutions under the Bangkok Vocational Education Office and to compare stakeholders’ opinions according to institutional size. The population consisted of 210 participants: 30 administrators, 100 instructors, and 80 support staff. A sample of 173 participants was selected using stratified random sampling, based on Krejcie and Morgan’s (1970) sampling table. The research instrument was a five-point Likert scale questionnaire with a reliability coefficient of 0.96. Data were analyzed using descriptive statistics (percentage, mean, and standard deviation) and inferential statistics (t-tests, ANOVA, and Pearson’s correlation).
The findings indicated that stakeholders’ overall opinions regarding internal quality assurance administration were at a very high level (X̅ = 4.18). All six dimensions—organizational structure and policy planning, participation, communication, knowledge and understanding, resource readiness, and attitudes—were highly rated. Moreover, significant differences (p < .001) were found across small, medium, and large institutions, suggesting that institutional size affects perceptions of internal quality assurance practices.
Article Details
References
กนกกาญจน์ ศรีสุรินทร์ และคณะ. (2559). ปัจจัยส่งผลต่อความสำเร็จของการประกันคุณภาพการศึกษาภายในระดับคณะวิชา มหาวิทยาลัยราชธานี. การประชุมวิชาการและเสนอผลงานวิจัยระดับชาติ ครั้งที่ 3 ก้าวสู่ทศวรรษที่ 2: บูรณาการงานวิจัย ใช้องค์ความรู้ สู่ความยั่งยืน“17 มิถุนายน 2559 ณ วิทยาลัยนครราชสีมา อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา.
กุลชญา ลอยหา. (2559). การเสริมสร้างศักยภาพบทบาทของนักจัดการชุมชนของอาสาสมัคร
สาธารณสุขประจำหมู่บ้านในเขตตำบลบุเปือย อำเภอน้ำยืน จังหวัดอุบลราชธานี.
วารสารสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 7 ขอนแก่น.
เจนจบ หาญกลับ และคณะ. (2559). ปัจจัยสู่ความสำเร็จในการดำเนินการประกันคุณภาพภายใน
ของโรงเรียนเอกชนเขตกรุงเทพมหานคร.ภาควิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยสยามวารสารวิชาการศึกษาศาสตร์ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ: ปีที่17ฉบับที่ 2 เดือนกรกฎาคม – ธันวาคม 2559.
ดวงพร หวานเย็น. (2556). การจัดการการสอนบนเครือข่ายสังคมออนไลน์ เรื่องการเขียนเพื่อ
การสื่อสารโดยใช้กระบวนการเรียนรู้ด้วยตนเอง เพื่อศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาไทยสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์ครุศาสตร์อุตสาหกรรม
มหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีการเรียนรู้และสื่อสารมวลชน คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรมและเทคโนโลยี, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี.
แทน โมราราย. (2565). กลยุทธ์การขับเคลื่อนระบบประกันคุณภาพภายในเพื่อพัฒนาคุณภาพ
ผู้เรียนตามมาตรฐานการอาชีวศึกษาวิทยาลัยเทคนิคนครสวรรค์. อาชีวศึกษาจังหวัดนครสวรรค์ สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา.
บุญธรรม อ้วนกันยาและคณะ. (2563). กลยุทธ์การบริหารงานการประกันคุณภาพภายในที่มีประสิทธิผลของโรงเรียนประถมศึกษาขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษา
ขั้นพื้นฐานในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนครพนม ; ปีที่ 10 ฉบับที่ 2 พฤษภาคม - สิงหาคม 2563.
บุญใจ ศรีสถิตนรากูร. (2555). การพัฒนาและตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือวิจัย: คุณสมบัติการวัด
เชิงจิตวิทยา. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ : สุวิริยาสาส์น.
เปี่ยมสุข ทุ่งกาวี. (2558). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการมีส่วนร่วมในการประกันคุณภาพการศึกษาภายใน
ของบุคลากรสำนักหอสมุดกลาง มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. วารสารวิจัยสมาคมห้องสมุดแห่งประเทศไทย. ปีที่ 8. ฉบับที่ 2. กรกฎาคม - ธันวาคม 2558.
ประเวท จันทร์งาม. (2564). อาชีวศึกษากับการประกันคุณภาพการศึกษาในศตวรรษที่ 21
วิทยาลัยการอาชีพนครศรีธรรมราช.วิทยาลัยการอาชีพนครศรีธรรมราช.
พัฒน์พล แก้วยม. (2557). การศึกษาปัจจัยแห่งความสำเร็จของการดำเนินงานประกันคุณภาพ
การศึกษาภายในมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ. นนทบุรี: สถาบันวิจัย
และพัฒนา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ.
ศยามล สืบเนื่อง. (2557). ปัจจัยที่มีผลต่อการเกิดอุบัติเหตุของพนักงาน: กรณีศึกษาบริษัทนันยาง
การ์เม้นท์ จำกัด กรุงเทพมหานคร.การวิจัยปริญญามหาบัณฑิต).สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, คณะพัฒนาสังคมและสิ่งแวดล้อม.
สุภัทรา เอื้อวงศ์ และคณะ. (2557). ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จของการประกันคุณภาพการศึกษา
ระดับคณะวิชา มหาวิทยาลัยสยาม.ประชุมวิชาการระดับชาติสมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชน ประจำปี 2557.
สาโรจน์ ขอจ่วนเตี๋ยว. (2558). กลยุทธ์การบริหารการประกันคุณของวิทยาลัยเทคนิค สังกัด
สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา วิทยาลัยบัณฑิตศึกษาด้านการจัดการ มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
สมใจ ยอดปราง. (2561). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อการประกันคุณภาพภายในของสถานศึกษา
ขั้นพื้นฐานสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา.ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารเพื่อการพัฒนาการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี.
สมพร ปานดำ. (2562). ยุทธศาสตร์การผลิตกำลังคนอาชีวศึกษาด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี
ประเภทอุตสาหกรรมรองรับนโยบายการพัฒนาเศรษฐกิจฐานนวัตกรรม. วารสารพัฒนาเทคนิคศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ, ปีที่ 33 ฉบับที่ 116 ตุลาคม-ธันวาคม 2563.
สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. (2561). แนวทางการประเมินคุณภาพการศึกษาของสถานศึกษาตามมาตรฐานการอาชีวศึกษา พ.ศ. 2561ฉบับปรับปรุง ครั้งที่ 2. สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษากระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. (2561). หลักเกณฑ์และแนวปฏิบัติการประกันคุณภาพ
การศึกษา. สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักทะเบียนและประมวลผล มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. (2556). การศึกษาแรงจูงใจที่ส่งผลต่อการมี
ส่วนร่วมในงานประกันคุณภาพการศึกษาของบุคลากรสำนักทะเบียนและประมวลผล มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. (2554). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2554.
[ระบบออนไลน์].แหล่งที่มา: http://www.royin.go.th/dictionary/.สืบค้นเมื่อ 30 พฤษภาคม 2565.
อุไร กุ้ยกำจร. (2561). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จของการประกันคุณภาพการศึกษาภายในระดับคณะ/วิทยาลัย มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี. รายงานวิจัย กองทุนส่งเสริมงานวิจัย มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
อรอนงค์ สวัสดิ์บุรี. (2555). พฤติกรรมสื่อสารในองค์การ.สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย: กรุงเทพฯ.
อังคณา วิสุทธากร. (2555). แนวทางการเพิ่มประสิทธิภาพการสื่อสารภายในองค์กรของสำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา.การวิจัยปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชา
การจัดการภาครัฐและภาคเอกชน มหาวิทยาลัยศิลปากร.
อำนวย มีศรี. (2555). องค์ประกอบที่สัมพันธ์กับประสิทธิผลการประกันคุณภาพภายใน
สถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาศรีสะเกษ. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, อุบลราชธานี.
Agnese Ligotne. (2014). Internal Quality Assurance for Higher Education Study Programme. Proceeding of the International Scientifical Conference.
May 23th – 24th ,2014 VolumeI.
Ayda Abdallah Wannouss. (2018).Determinants of Internal Quality Assurance
Process in Lebanese Private Higher Education Institutions. Department of Business AdministrationFaculty of Business Administration,Beirut Arab University.
Cambridge University Press. (2019). Cambridge Dictionary. Available from:
https://dictionary.cambridge.org/dictionary/english/attitude. [2022, May, 30].
Gibson, J. (2000). Organizations, Behavior, Structure, Processes 9th ed. New York: McGraw-Hill.
G.E. Berkley. 1975. The Craft of Public Administration. Boston : Allyn and Bacon.
Nguyen, L., Tran, T., Pham, T., Nguyen, T., Le, H., Trinh, T., & Nghiem, T. (2021).
Factors Affecting Successful Quality Assurance Implementation in Vietnamese
Higher Education: A Qualitative Study. The Qualitative Report, 26(2), 625-636.
