The Decision-Making Process of the Election Voting of Bangkok’s Governor on May 22, 2022
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
ABSTRACT
The Objective of this research were to study 1) compare the decision process of the people in voting for Bangkok’s Governor on May 22, 2022, and 2) study political factors that affect the decision process of the people in the election of Bangkok’s Governor on May 22, 2022. This quantitative research was conducted on populations were 18 years or older of Bangkok. of 384 subjects, using a questionnaire as a data collection tool. The statistics used in data analysis consisted of frequency, percentage, mean, standard deviation, t-test, F-test, and multiple linear regression.
The results of the research revealed that 1) people with education levels and different average monthly incomes had a decision-making process in voting for Bangkok’s Governor was differently, while people with different genders, ages, and occupations had different decision-making processes in the election of Bangkok’s Governor no difference, and 2) political factors, including campaigning Benefits or returns Applicant's policy personal relationship and political parties affecting the decision-making process of the people in voting for the election of Bangkok’s Governor with statistical significance at the .01 level, and able to predict the decision-making process of the people in voting in the election of Bangkok’s Governor, 27.2 percent.
Forecasting Equation of People's Decision-Making Process in Bangkok Governor Election In the form of standard scores is as follows:
Z = ß1ZX1 + ß 4ZX4 + ß 5ZX5 + ß 6ZX6 + ß 7ZX7
= 0.135 ZX1 + 0.199 ZX4 + 0.206 ZX5 + 0.158 ZX6 + 0.270 ZX7
Article Details
References
กรมการปกครอง. (2565). สถิติประชากร รายจังหวัด. ค้นเมื่อวันที่ 25 สิงหาคม 2565, จาก https://stat.bora.dopa.go.th/StatMIS/#/ReportStat/
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2542). การวิเคราะห์สถิติ: สถิติเพื่อการตัดสินใจ. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ไกรลาส พลไชย. (2561). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจของประชาชนในการเลือกตั้งนายกองค์การบริหารส่วนตำบลดงมะไฟ อำเภอเมืองสกลนคร จังหวัดสกลนคร. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
จุฬีวรรณ เติมผล. (2561). เยาวชนกับการมีส่วนร่วมพัฒนาประชาธิปไตย. กรุงเทพฯ: สำนักการพิมพ์สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
ชัยพจน์ จำเริญนิติพงศ์. (2557). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรของประชาชนในเขตเลือกตั้งที่ 1 จังหวัดชลบุรี. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
ถิรวุฒิ เหมือนแก้ว. (2561). อิทธิพลของหัวคะแนนที่มีผลต่อการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จังหวัดนครศรีธรรมราช พ.ศ. 2554. วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการเมืองการปกครอง มหาวิทยาลัยรังสิต.
พิชญ์ พงษ์สวัสดิ์. (2565). ก่อนจะถึงการเลือกตั้งผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานครและสมาชิกสภากรุงเทพมหานคร พ.ศ. 2565: การเลือกและประเด็นปัญหาท้าทายของการพัฒนากรุงเทพมหานครจากอดีตถึงปัจจุบัน. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
ไพบูลย์ บุตรเลียบ. (2556). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรของจังหวัดสมุทรสาคร: ศึกษาในห้วงเวลาปี 2557. วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสื่อสารการเมือง วิทยาลัยสื่อสารการเมือง มหาวิทยาลัยเกริก.
มงคล รัตนพันธ์ และคณะ. (2554). ปัจจัยที่ใช้ในการตัดสินใจเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร: ศึกษากรณีผู้มีสิทธิ์เลือกตั้งในเขตเลือกตั้งที่ 3 จังหวัดประจบคีรีขันธ์. วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสื่อสารการเมือง วิทยาลัยสื่อสารการเมือง มหาวิทยาลัยเกริก.
สวิตตา สุวรรณเนตร และสมปอง ผลเจริญจิต. (2554). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร: ศึกษากรณีประชาชนผู้มีสิทธิ์เลือกตั้งจังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสื่อสารการเมือง วิทยาลัยสื่อสารการเมือง มหาวิทยาลัยเกริก.
จรัส สุวรรณมาลา และคณะ. (2557). แผนพัฒนากรุงเทพมหานคร ระยะ 20 ปี (พ.ศ. 2556-2575). กรุงเทพฯ: สำนักยุทธศาสตร์และการประเมิน กรุงเทพมหานคร.
สุรศักดิ์ ตรีรัตน์ตระกูล. (2559). การคุ้มครองสิทธิมนุษยชนของเหยื่อหรือผู้เสียหายโดยกระบวนการยุติธรรม. รายงานเอกสารส่วนบุคคล วิทยาลัยรัฐธรรมนูญ สำนักงาน ศาลรัฐธรรมนูญ.
สุทิน ชนะบุญ. (2560). การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงอนุมาน: สถิติและการวิเคราะห์ข้อมูลในงานวิจัยเชิงคุณภาพเบื้องต้น. ขอนแก่น: สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดขอนแก่น.
สุวิมล ติรกานันท์. (2550). ระเบียบวิธีวิจัยทางสังคมศาสตร์: แนวทางปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Cronbach, L.J. (1990). Essentials of psychological testing. 5th ed. New York: Harper Collins.
Fraenkel, R.J. & Wallen, E.N. (2006). How to design and evaluate research in education. 6th ed. Boston: McGraw-Hill.
Jacobs, L.C. (1991). Test Reliability. IU Blomington Evaluation Services and Testing (Best). Blomington: Indiana University.
Krejcie, R.V., & Morgan, D.W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Macridis, R.C., & Brown, E.B. (1965). Comparative politics: Notes and Reading. Homewood: Dorsey Press.
Schumpeter, J. (1962). Capitalism, Socialism and Democracy. 3rd ed. New York: Harper Torchbooks.