Managing Tourism Impacts on Local People, A Case Study of Dvaravati Sri Nakhon Pathom Walking Street (Community Along the Canal of Wat Phra Ngam), Phra Pathom Chedi Subdistrict, Mueang District, Nakhon Pathom Province

Main Article Content

Patcha Accapu
Pollasit Srisiri

Abstract

The purposes of this research were to 1) study the positive and negative impacts of tourism on the economy, society, culture and environment towards the local people, case study of Dvaravati Sri Nakhon Pathom walking street (Community along the canal of Wat Phra Ngam), Phra Pathom Chedi subdistrict, Mueang district, Nakhon Pathom province. 2) Study guidelines for managing tourism impacts of the economy, society, culture and environment towards the local people. It is survey research both quantitative and qualitative. The sample group used in this study was 379 local people in the Wat Phra Ngam community who are over 20 years old using convenience sampling and interviews with 10 store operators and local residents. The tools used in the research are questionnaires and semi-structured interviews. Statistics used in data analysis include frequency, percentage, mean, standard deviation, and content analysis.


The results found that 1) the local people’s opinion towards positive tourism impacts, case study of Dvaravati Sri Nakhon Pathom walking street (community along the canal of Wat Phra Ngam), Phra Pathom Chedi subdistrict, Mueang district, Nakhon Pathom province, overall, it was at a high level (mean=3.77, SD=0.84). As for the negative impacts on tourism in all 4 areas mentioned above, overall, it was at a moderate level (mean=3.00, SD=1.03). 2) guidelines for managing tourism impacts in various areas are as follows: Economic aspect: Phra Pathom Chedi Subdistrict Municipality, which owns the area, should have measures such as controlling goods and services in terms of price and quality. Social aspect: there should be cooperation in publicizing various walking street activities to create more awareness. In term of culture, activities should be organized to promote traditions and local culture in order to stimulate tourism for local people and tourists to participate in the activities and the environmental aspect, agencies in all sectors should cooperate together to improve and develop the surrounding area to be orderly, beautiful, manage used waste and providing other facilities as well.

Article Details

How to Cite
Accapu, P., & Srisiri, P. (2024). Managing Tourism Impacts on Local People, A Case Study of Dvaravati Sri Nakhon Pathom Walking Street (Community Along the Canal of Wat Phra Ngam), Phra Pathom Chedi Subdistrict, Mueang District, Nakhon Pathom Province. Journal of Humanities and Social Sciences, Rajapruk University, 10(1), 125–142. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/rpu/article/view/277479
Section
Articles

References

กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2564). สรุปแผนปฏิบัติการปี 2564. ค้นเมื่อวันที่ 25 กันยายน 2565, จาก http://www.mots.go.th

ไกรฤกษ์ นาควิเวก. (2565). การเปลี่ยนแปลงทางสังคมและวัฒนธรรมของชุมชนตลาดโบราณบางพลี อำเภอบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ. วิทยานิพนธ์ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยบูรพา. ค้นเมื่อวันที่ 13 มีนาคม 2565, จาก https://digital_collect.lib.buu. ac.th /dcms/files/61910144.pdf

คมสิทธิ์ เกียนวัฒนา และ กฤติกา สายณะรัตร์ชัย. (2561). การศึกษาผลกระทบทางการท่องเที่ยวทางสังคมและวัฒนธรรมในอำเภอแม่สอด จังหวัดตาก. วารสารวิชาการศรีปทุม. ชลบุรี, 15(1): 32-42.

จันทร์จิรา นที. (2562). การสร้างสรรค์สื่อประชาสัมพันธ์แบบมีส่วนร่วมของชุมชนบ้านแม่สูนน้อย ตำบลแม่สูน อำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม่. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา. ค้นเมื่อวันที่ 13 มีนาคม 2565, จาก https://culture.rmutl.ac.th/news/15313-2020-12-14

ทวีศักดิ์ เจือจารย์. (2565). ศักยภาพของจังหวัดชัยภูมิในการจัดกิจกรรมอบรมเชิงปฏิบัติการพัฒนาต่อยอดผลิตภัณฑ์ทางวัฒนธรรม. ค้นเมื่อวันที่ 13 มีนาคม 2565, จาก https://www.thailandplus.tv/archives/99907

เทศบาลนครปฐม. (2564). ข้อมูลพื้นฐานออนไลน์. ค้นเมื่อวันที่ 9 มกราคม 2565, จากhttp://www.nakhonpathomcity.go.th/

นภาวรรณ เนตรประดิษฐ์. (2565). การจัดการถนนคนเดินกาดกองต้า จังหวัดลำปาง: มุมมองของนักท่องเที่ยวชาวไทย. วารสารบัณฑิตศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์, 16(3): 123-142.

นุชประวีณ์ ลิขิตศรัณย์. (2562). ผลกระทบทางการท่องเที่ยวต่อชุมชนรอบบริเวณอุทยานแห่งชาติพุเตย จังหวัดสุพรรณบุรี. วิทยานิพนธ์ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. วิทยาเขตกำแพงแสน. ค้นเมื่อวันที่ 6 มกราคม 2565, จาก https://he02tci-thaijo.org

ปฏิญญายูเนสโกเพื่อการเดินทางอย่างยั่งยืน ยูเนสโก้. (ม.ป.ป.: ออนไลน์).วิธีช่วยเหลือชุมชนในท้องถิ่นและสานต่อวัฒนธรรม. ค้นเมื่อวันที่ 13 มีนาคม 2565, จาก https://unescosustainable.travel/th/support-local-communities-cultures

ปัณรส วิทยาคม. (2562). ผลกระทบสิ่งแวดล้อมจากการท่องเที่ยว: กรณีศึกษาหมู่บ้านคีรีวง จังหวัดนครศรีธรรมราช. สารนิพนธ์ หลักสูตรการผังเมืองบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ค้นเมื่อวันที่ 15 มีนาคม 2565, จาก https://digital.library.tu.ac.th/tu_dc/ frontend/Info/item/dc:305408

พระชยานันทมุนี, วรปรัชญ์ คําพงษ์, พระครูฉันทเจติยานุกิจ, พระปลัดนฤดล กิตติภทฺโท และ อรพินท์ อินวงค์. (2562). ศึกษาความสัมพันธ์การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของวัดและชุมชนในล้านนา. วิทยาลัยสงฆ์นครน่าน. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์. มจร., 7(2): 315-331.

พัชราภรณ์ หลักทอง. (2560). สภาพปัญหาและแนวทางจัดการความขัดแย้งในชุมชนของคณะกรรมการศูนย์ยุติธรรมชุมชน ตำบลหนองหาน อำเภอหนองหาน จังหวัดอุดรธานี. วิทยานิพนธ์ รัฐประสาสนศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยบูรพา. ค้นเมื่อวันที่ 15 มีนาคม 2565, จาก http://digital_collect.lib.buu.ac.th/dcms/files/56930139.pdf

พันธกานต์ มีผล และ มานะ เพิ่มพูล (2562). ปัจจัยที่มีผลต่อประเภทและปริมาณขยะจากการท่องเที่ยวในอุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน. วารสารวนศาสตร์, 38(2): 98-109.

ศรัญยา วรากุลวิทย์. (2558). อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: แวววาวพริ้นติ้ง.

สนิทเดช จินตนา และ อารีวรรณ หัสดิน. (2563). ปัญหาความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินในการท่องเที่ยวกรุงเทพมหานครในมุมมองของนักท่องเที่ยวต่างชาติ. วารสารศิลปศาสตร์ มทร.ธัญบุรี, 1(2): 65-84.

สมหมาย อุดมวิทิต และ วรานันต์ ตันติเวทย์. (2560). ทัศนคติของชุมชนต่อการพัฒนาการท่องเที่ยวภายในพื้นที่ป่าสงวนแห่งชาติ ป่าวังน้ำเขียว-ป่าเขาภูหลวง จังหวัดนครราชสีมา. วารสารเศรษฐศาสตร์และกลยุทธ์การจัดการ, 4(1): 1-10.

สฤษฏ์ แสงอรัญ. (ม.ป.ป.: ออนไลน์). การท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์หรือเชิงนิเวศ. ค้นเมื่อวันที่ 13 มีนาคม 2565, จาก https://www.dnp.go.th/park/sara/tour/eco.htm

สำนักทะเบียนท้องถิ่นเทศบาลนครนครปฐม. (2564). แผนพัฒนาท้องถิ่นเทศบาลนครปฐม. ฝ่ายวิเคราะห์นโยบายและแผน. กองวิชาการและแผนงาน. เทศบาลนครปฐม. ค้นเมื่อวันที่ 13 มีนาคม 2565, จาก https://www.nakhonpathomcity.go.th/uploadFolder/ 21331% 20PM11223.pdf

สุเมธ บังเกิด. (2562). พฤติกรรมการประหยัดพลังงานไฟฟ้าของพนักงานระดับปฏิบัติการ บริษัท ดูเม็กซ์ จำกัด. วิทยานิพนธ์ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.

สุวิมล ติรกานันท์. (2557). ระเบียบวิธีวิจัยทางสังคมศาสตร์: แนวทางสู่การปฏิบัติ. พิมพ์ครั้งที่ 12. กรุงเทพฯ. โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

เอกลักษณ์ นาคพ่วง. (2564). ศึกษากระบวนการสร้างจิตสำนึกในการจัดการทรัพยากรของประชาชนที่อาศัยอยู่ในเขตบึงบอระเพ็ด จังหวัดนครสวรรค์. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์. ค้นเมื่อวันที่ 13 มีนาคม 2565, จาก http:///C:/Users/User/Downloads/ piyanat1996, +%7B$userGroup%7D.pdf

Ahmed, Z. U., & Krohn, F. B. (1992). Marketing India as a tourist destination in North America: Challenges and opportunities. International Journal of Hospitality Management, 11(2): 89-98.

Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing. 5th ed. New York: Harper & Row.

Krejcie, R.V., & D.W. Morgan. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3): 607–610.

Ritchie, J. (1988). Consensus policy formulation in tourism. Tourism Management, 9(3): 99-126.

Var, J., & Kim, S. (1990). Research methods for leisure and tourism: A practical guide. 3rd ed. Harlow, UK: Prentice-Hall.

Weaver, V., & Lawton, L. (2001). Resident perceptions in the rural-urban fringe. Annals of Tourism Research, 28(2): 439-458.