Effectiveness of Sport Sciences training Program for Municipal Sports and Exercise Personnel in Pathum Thani Province

Main Article Content

Jakkrapan Chupthaisong
Paak Phantumabamrung

Abstract

The objectives of this research were 1) to study the effectiveness of the training program, 2) to study the satisfaction of public towards the service of sports personnel, and 3) to study the factors affecting public satisfaction with the service of the government personnel. Municipal sports and exercise in Pathum Thani The target group consisted of 30 sport and exercise staff and 400 people receiving services. The research instruments were 2 sets of questionnaires, questionnaire 1 with an IOC of 0.96, reliability was 0.913, and questionnaire 2 was an IOC of 0.98 and reliability of 0.878. The statistics used for data analysis were as follows: percentage, mean, standard deviation, t-test, and multiple regression analyzes.


The research results were as follows: 1) The Effectiveness of training in sport science personnel had a significantly higher level of knowledge and operational skills after training at .05, 2) the level of public satisfaction towards the service of sports personnel was at a moderate level, and 3) For the predictive equation of factors affecting satisfaction in the form of a standard score, it was found that age, average income length of time to receive health care services having been trained in sports science and exercise behavior or playing sports increased by 1 unit, resulting in an increase of .121, .206, .319, .219 and .281, respectively, when other factor variables are similarly stabilized.

Article Details

How to Cite
Chupthaisong, J. ., & Phantumabamrung, P. (2022). Effectiveness of Sport Sciences training Program for Municipal Sports and Exercise Personnel in Pathum Thani Province. Journal of Humanities and Social Sciences, Rajapruk University, 8(3), 387–403. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/rpu/article/view/265327
Section
Articles

References

กัลยา วานิชย์บัญชา. (2559). การวิเคราะห์สถิติ สถิติสำหรับการบริหารและวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 16. กรุงเทพฯ: พิมพ์ลักษณ์.

การกีฬาแห่งประเทศไทย. (2555). แผนพัฒนาการกีฬาแห่งชาติ ฉบับที่ 5 (พ.ศ.2555-2559). สำนักนายกรัฐมนตรี.

พิชัยณรงค์ กงแก้ว. (2557). การพัฒนารูปแบบการจัดการกีฬาและการออกกำลังกาย โดยองค์การบริหารส่วนตำบลสำหรับผู้สูงอายุ ในเขตภาคเหนือตอนบน. วารสารวิจัยราชภัฏเชียงใหม่ 15(1) ตุลาคม 2556-มีนาคม 2557: 15.

พงษ์เอก สุขใส. (2557). รูปแบบการบริหารจัดการกีฬาขององค์การบริหารส่วนจังหวัด. การศึกษาดุษฎีบัณฑิตสาขาการศึกษาแขนงวิชาการจัดการกีฬา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร.

มานิกา แสงหิรัญ. (2559). การจัดการความรู้เพื่อเพิ่มศักยภาพของทรัพยากรมนุษย์ในสาขาวิชาพลศึกษาและวิทยาศาสตร์การกีฬา มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี. งานวิจัยนี้ได้รับทุนอุดหนุนการวิจัยจากสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี.

รัฐพันธ์ กาญจนรังสรรค์. (2558). การพัฒนาต้นแบบและกลยุทธ์ของมหาวิทยาลัยกีฬาในประเทศไทย. วารสารครุศาสตร์, 43(4) ตุลาคม-ธันวาคม 2558: 79-93.

เลิศชัย สุธรรมานนท์. (2560). กลยุทธ์การบริหารทรัพยากรมนุษย์เพื่อองค์กรยั่งยืน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

แอน มหาคีตะ. (2562). แนวทางการปรับโครงสร้างองค์กรการกีฬาระดับภูมิภาคของประเทศไทย. รายงานการวิจัย คณะพลศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

อาภรณ์ ภู่วิทยพันธุ์. (2558). การประเมินผลการฝึกอบรมบนพื้นฐาน. กรุงเทพฯ: เอช อาร์เซ็นเตอร์.

อุทัยวรรณ ทองสุข และ เทพประสิทธิ์ กุลธวัชวิชัย. (2560). การประเมินผลกระทบของสิ่งอำนวยความสะดวกด้านกีฬาต่อความพึงพอใจของลูกค้า ณ ศูนย์กีฬามหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณ์. งานวิจัยคณะวิทยาศาสตร์การกีฬา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Knowles, M. S. (1980). The modern practice of adult education: From pedagogy to andragogy. Englewood Cliffs, NJ: Cambridge Adult Education.

PEteacherEDU.org. (2019). Becoming a PE Teacher through a Traditional Teacher Preparation Program. Retrieved on December, 22th, 2021, from https://www.peteacheredu.org/? fbclid=IwAR1nlc1JBgNTuyRPsR_FEflNRbTPYUBnzc5pDlq_1aXXIeK5_sSux3I8tnY

Samur, S. (2018). The dynamics of football club management. European Journal of Education Studies, 3(11). http://doi.org/10.5281/zenodo.1136334