ความต้องการจำเป็นของการพัฒนาการบริหารวิชาการโปรแกรมห้องเรียนกีฬาในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา จังหวัดราชบุรี ตามแนวคิดพหุปัญญา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความต้องการจำเป็นของการพัฒนาการบริหารวิชาการโปรแกรมห้องเรียนกีฬาในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาจังหวัดราชบุรี ตามแนวคิดพหุปัญญา ประชากร คือ โรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาจังหวัดราชบุรี จำนวน 26 โรงเรียน ผู้ให้ข้อมูล คือ ผู้อำนวยการโรงเรียน 5 คน รองผู้อำนวยการโรงเรียน 20 คน หัวหน้ากลุ่มสาระการเรียนรู้ 45 คน ครู 245 คน รวมทั้งสิ้น 315 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม ซึ่งมีค่าความตรงเชิงเนื้อหา (IOC) 0.67-1.00 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าดัชนีความต้องการจำเป็น (PNIModified) ผลการวิจัย พบว่า การบริหารวิชาการโปรแกรมห้องเรียนกีฬาในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาจังหวัดราชบุรี ที่มีลำดับความต้องการจำเป็นสูงสุด คือ การพัฒนาหลักสูตร (PNIModified=0.120) รองลงมาคือ การวัดและประเมินผล (PNIModified=0.111) และการจัดการเรียนรู้ มีลำดับความต้องการจำเป็นต่ำที่สุด (PNIModified=0.101) เมื่อพิจารณารายองค์ประกอบพหุปัญญาพบว่า การมีทักษะดนตรีสื่อสารความรู้สึกร่วมกัน มีลำดับความต้องการจำเป็นสูงที่สุด (PNIModified=0.122) รองลงมาคือ การใช้ภาษาหลากหลายอย่างถูกต้อง (PNIModified=0.121) และการปรับตัวในการทำงานร่วมกับผู้อื่นได้ มีลำดับความต้องการจำเป็นต่ำที่สุด (PNIModified=0.105)
Article Details
References
กมล ภู่ประเสริฐ. (2544). การบริหารงานวิชาการในสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: ทิปส์ พับบลิเคชัน.
กมลฉัตร กล่อมอิ่ม. (2560). การจัดการเรียนรู้แบบการใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem Based Learning): รายวิชาการออกแบบและพัฒนาหลักสูตรสาหรับนักศึกษาวิชาชีพครู. วารสารบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 11(2): 179-192.
โธมัส อาร์มสตรอง. (2543). ความเก่ง 7 ชนิด: ค้นหาและพัฒนาพหุปัญญาในตน. แปลจาก 7 Kinds of Smart: Identifying and Developing Your Multiple Intelligence โดย อารี สัณหฉวี. กรุงเทพฯ: กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ.
ปองสิน วิเศษศิริ. (2555). เอกสารประกอบการสอนวิชา 2747732 การบริหารงานวิชาการกับการประกันคุณภาพการศึกษา. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2560–2579. สำนักงานเลขาธิการและสภาการศึกษา.
พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542. ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 116 พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ (ฉบับที่ 3) พ.ศ.2553. 22 กรกฎาคม 2553.
รชยา เศรษฐจักษ์. (2562). แนวทางพัฒนาการบริหารวิชาการของโรงเรียนในสหวิทยาเขตราชนครินทร์ตามแนวคิดสะตีมศึกษา. สารนิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา ภาควิชานโยบายการจัดการ และความเป็นผู้นำทางการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมศรี เณรจาที และ วัชรี ชูชาติ. (2560). รูปแบบการบริหารสถานศึกษาเพื่อพัฒนาคุณภาพของผู้เรียนให้มีคุณลักษณะพึงประสงค์ในศตวรรษที่ 21. วารสารบริหารการศึกษา มศว, 14(27): 10-20.
สรรเสริญ โปร่งจันทึก. (2553). ความสัมพันธ์ระหว่างบทบาทการบริหารของผู้บริหารกับประสิทธิผลของการบริหารงานวิชาการของสถานศึกษาในจังหวัดเพชรบุรี. ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฎเพชรบุรี
สุวิมล ว่องวาณิช. (2558). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Gardner H. (2005). Multiple intelligences. Retrieved on September 20th, 2020, from http://tip.psychology.org/gardner.html
Gardner, H. (1999). Intelligence reframed: Multiple intelligences for the 21st century. New York: Basic Books.
John W. Best. (1981). Research in Education. 4th ed. New Jersey: Prentice–Hall Inc.