Motivation, Reference Group and Online Review Influencing the Decision in Online Food Shopping of Customer in Muang
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objects of this study are 1) studying the important level of motivation, reference group, online review, and decision on online food shopping of customers in Amphoe Muang Lampang, Lampang province, and 2) studying the factor influencing the decision in online food shopping of customer in Muang Lampang, Lampang. The sample group of buyers consisted of 385 people who used to buy food via online shopping in Amphoe Muang Lampang, Lampang province. In this study, an online questionnaire was used for gathering data. The statistic for data analysis consisted of descriptive statistics (frequency, the percentage, the average, standard derivation) and inference statistics (enter multiple regression analysis).
It was found that 1) the important level of motivation, reference group, online review, and decision in online food shopping of customers was at the highest level. 2) enter multiple regression analysis found that motivation, reference group, and online review had influenced the decision in online food shopping of customers in Amphoe Muang Lampang at a level of .01 of statistical significance.
Article Details
References
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2549). การวิเคราะห์ทางสถิติ: สถิติเพื่อการตัดสินใจ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เฉลิมศรี มาโนชนฤมล. (2546). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจใช้และไม่ใช้บริการอาหารไทยจัดส่งแบบถึงที่ในกรุงเทพมหานคร. บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
นภัสสร แย้มอุทัย. (2558). ทัศนคติของผู้บริโภคในการอ่านบทความรีวิวผ่านช่องทางออนไลน์. วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พิบูล ทีปะปาล. (2545). หลักการตลาดยุคใหม่ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: มิตรสัมพันธ์กราฟฟิค.
มาลี บุญศิริพันธ์. (2563). รู้จัก “New Normal” ฉบับราชบัณฑิตยสภา. ค้นเมื่อวันที่ 1 ธันวาคม 2563, จาก https://news.thaipbs.or.th/content/292126.
รวีนันท์ จันทร์ศิริวัฒนา. (2557). อิทธิพลของบทวิจารณ์ออนไลน์ที่มีต่อความตั้งใจในการเลือกใช้บริการโรงแรมและที่พักของผู้บริโภค. วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์. (2538). พฤติกรรมผู้บริโภค. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์พัฒนาศึกษา.
สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ (2563). ETDA เผยผลสำรวจ IUB 63 คนไทยใช้เน็ตปังไม่ไหว เกือบครึ่งวัน โควิด-19 มีส่วน. ค้นเมื่อวันที่ 10 เมษายน 2564, จาก https://www.etda.or.th/th/newsevents/pr-news/ETDA-released-IUB-2020.aspx
หทัยชนก รัตโน. (2560). อิทธิพลของทัศนคติ และการคล้อยตามกลุ่มอ้างอิงที่มีต่อความตั้งใจเชิงพฤติกรรมในการซื้อเครื่องสำอางผ่านสื่อสังคมออนไลน์ในเขตกรุงเทพมหานคร. บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
Best, W. (1970). Research in Education. 3rd ed. New Jersey: Prentice Hall.
Brennan, R. L. (1972). A generalized upper-lower item discrimination index, Educational and Psychological Measurement, 32: 289–303.
Lee, Chang F., John C. Lee and Alice C. (2000). Statistics for Business and Financial Economics. 2nd ed. Singapore: World Scientific.
Likert, R. (1970). A technique for the measurement of attitude. In G.F. Summer (Ed). Attitudes Measurement. New York: Rand McNally.
Mudambi, S. M., & Schuff, D. (2010). What makes a helpful online review? A study of customer reviews on amazon.com. MIS Quarterly, 34: 185–200.
Nunnally, J.C. (1978). Phychometric theory. New York: McGraw Hill.