Factors Affecting the Health Life of Buddhist Monks in Rattanaburi District, Surin Province
Main Article Content
Abstract
This research aimed to study 1) Level of factors affecting the health life of monks, 2) Health life level of monks, 3) Factors affecting the health life of monks, and 4) Suggestions to improve the health life of monks. Samples of 234 monks, by using a questionnaire. With a reliability value of 0.90, statistics used were frequency, percentage, mean, standard deviation, and multiple linear regression analysis.
The results show that the level of factors affecting the health life of monks was found at a high level. The health life level of monks was found at a medium level. The factors affecting the health life of monks, with 45.20% of prediction, were found as the standardized predictive equation = 0.413Z6 + 0.288Z8 + 0.190Z5 + 0.140Z2 + 0.156Z7. The suggestion is want to have a training program to educate about the benefits and methods of physical activities in addition to the normal activities of the monks and not contrary to the principles of Discipline. There is publicity about the knowledge of eating hygienic food to monks and relatives who offer food to monks.
Article Details
References
เฉลิมพล ตันสกุล. (2560). พฤติกรรมการบริโภคอาหารและการดูแลสุขภาพตนเองพระภิกษุสงฆ์เขตทวีวัฒนา กรุงเทพมหานคร. วารสารสาธารณสุขศาสตร์, 44(1): 55-62.
ชรินทร์ ห่วงมิตร นเรศน์ ฐิตินันทิวัฒน์ และ อมรรัตน์ กล่ำทัพ. (2560). การพัฒนารูปแบบการสร้างเสริมพฤติกรรมสุขภาพเครือข่ายพระภิกษุสงฆ์เขตเทศบาลจังหวัดนครสวรรค์. (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: กรมควบคุมโรค, กระทรวงสาธารณสุข.
ปัณณธร ชัชวรัตน์. (2553). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมสุขภาพของพระสงฆ์ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดพะเยา. (รายงานวิจัย). พะเยา: สถาบันพระบรมราชชนก.
พระสุทธิพจน์ สุทฺธิวจ̣โน (สัพโส). (2556). พฤติกรรมสุขภาพของพระสงฆ์ในอำเภอพังโคน จังหวัดสกลนคร. (รายงานวิจัย). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. อยุธยา.
สมัชชาสุขภาพแห่งชาติ. (2557). การประเมินผลกระบวนการสมัชชาสุขภาพแห่งชาติ ครั้งที่ 6, 7 พ.ศ.2556-2557. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการสุขภาพแห่งชาติ.
สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติจังหวัดสุรินทร์. (2562). จำนวนวัด และพระภิกษุจำแนกตามอำเภอในจังหวัดสุรินทร์ ณ วันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ.2561. สุรินทร์: สำนักงานพระพุทธศาสนา.
สำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งขาติจังหวัดสุรินทร์. (2560). จำนวนพระภิกษุอาพาธ จำแนกตามการคัดกรองตามประเภทของโรคไม่ติดต่อภายในจังหวัดสุรินทร์ ประจำปี พ.ศ.2559. สุรินทร์: สำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ.
สำนักระบาดวิทยา, กรมควบคุมโรค. (2559). รายงานการเฝ้าระวังโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง พ.ศ.2559.กรุงเทพฯ: กระทรวงสาธารณสุข.
สิทธิพรร์ สุนทร วัชรินทร์ สุทธิศัย และ พงษ์ศักดิ์ ซิมมอนด์ส. (2563). รูปแบบความสุขของผู้สูงวัยในจังหวัดมหาสารคาม. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา, 15(1): 153-161.
สุนันท์ แสวงทรัพย์. (2554). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาพของพระสงฆ์ในจังหวัดนครนายก. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
Bandura, A. (1997). A Self-efficiency: The exercise of control. New York: W.H. Freeman.
Kemm, J. and Close, A. (1995). Health Promotion: Theory and Practice. London: Mac Millian Press Ltd.
Likert, R. (1967). The Method of Constructing and Attitude Scale, Reading in Attitude Theory and Measurement. New York: Harper & Row.
Pender, N.J., Murdaugh, C.L. and Parsons, M.A. (2006). Health Promotion in Nursing Practice. 5th ed. New Jersey: Pearson Education.
World Health Organization (WHO). (2014). World Health Statistics. 21. Geneva: WHO.
Yamane, T. (1973). Statistics an Introductory Analysis. New York: Harper & Row.