Assessment of Quality of Tourist Attraction Management in Trang Province
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were to study and compare assessment of quality of tourist destination management in Trang Province, classified by personal factors. The samples of this study were 400 local people in Trang province. The questionnaire was used as a research instrument. Data were analyzed through statistics including frequency, percentage, mean, standard deviation, t-test and One-way ANOVA.
The results of this research indicated that overall assessment of quality of tourist destination management was rated at a high level. Individual aspects were considered, all four aspects including service quality of personnel, tourist attractions quality, tourism opportunity expansion, cooperation between networks were rated at a high level. By comparing the assessment of quality of tourist destination management, classified by personal factors, the respondents with different gender, age, education, occupation, and monthly income had indifferent opinions towards the project evaluation.
Article Details
References
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2554). การบริหารจัดการแหล่งท่องเที่ยว. ค้นเมื่อ 19 เมษายน 2561, จาก http://www.tourism.go.th/assets/portals/1/files/TTS615-2558%20%282%29.pdf
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2559). โครงการส่งเสริมบทบาทผู้นำท้องถิ่นและชุมชนจังหวัดตรังด้านการบริหารจัดการการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนด้านการบริหารจัดการการ ท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. ค้นเมื่อ 21 กุมภาพันธ์ 2561, จาก https://province.mots.go.th/ewtadmin/ewt/trang/
กุลจิรา เสาวลักษณ์จินดา. (2555). การมีส่วนร่วมของชุมชนต่อการจัดการแหล่งท่องเที่ยว กรณีศึกษา :อำเภออินทร์บุรี จังหวัดสิงห์บุรี. การค้นคว้าอิสระ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
เจริญ ศรีอาริยะจันทร์. (2550). การมีส่วนร่วมผู้นำท้องถิ่นในการจัดการท่องเที่ยว เขตบางกอกน้อย กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขายุทธ์สาสตร์การพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร.
ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2544). การวิจัยเพื่อการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: ทิปพับลิเคชั่น.
เทิดชาย ช่วยบำรุง. (2552). บทบาทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นกับการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนบนฐานแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง. วิทยาลัยพัฒนาการปกครองท้องถิ่น สถาบันพระปกเกล้า.
ประเสริฐ ชาญพล และ อัมพร ปัญญา. (2561). การประเมินผลการปฏิบัติงานตามโครงการพัฒนาโรงพักเพื่อประชาชน ของสถานีตำรวจ สังกัดกองบังคับการภูธรจังหวัดนนทบุรี. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 4(3), 203 - 214 ค้นเมื่อ 21 กุมภาพันธ์ 2562, จาก https://www.tci- thaijo.org/index.php/rpu/article/
view/168295
ปาริชาติ วลัยเสถียร. (2542). ทฤษฎีและหลักการพัฒนาชุมชน. สาขาพัฒนาชุมชน. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ไพรัตน์ เตชะรินทร์. (2527). นโยบายและกลวิธีการมีส่วนร่วมของชุมชนในยุทธศาสตร์การพัฒนา ปัจจุบันของประเทศไทย ในการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนา. กรุงเทพฯ:
ศักดิ์โสภาการพิมพ์.
รอหาด หมันเจริญ. (2551). บทบาทผู้นำท้องถิ่นในการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ: ศึกษาเฉพาะ กรณีตำบลเกาะแต้ว อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา. รายงานการศึกษาอิสระ ปริญญา
รัฐประศาสนศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาการปกครองท้องถิ่น มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
รัชดา จิรธรรมกุล. (2559). แนวทางการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวชุมชนเชิงสร้างสรรค์ด้านวัฒนธรรม ในชุมชนบ้านแขนน อำเภอถลาง จังหวัดภูเก็ต. วารสารกระแสวัฒนธรรม, 17(31) มกราคม - มิถุนายน 2559. ค้นเมื่อ 23 พฤษภาคม 2561, จาก https://www.tci-thaijo.org/index. php/cultural_approach/issue/view/5510
Chanpol, P. & Panya, A. (2019). The Performance Evaluation of the Police Stations Development Project for People of Police Stations under Nonthaburi Provincial Police Bureau. Journal of Humanities and Social Sciences, Rajapruk University, 4(3), 203 - 214. Retrieved on February 21st 2019, from https://www.tci-thaijo.org/index.php/rpu/article/view/168295 (in Thai)
Chaybumrung, T. (2009). The role of local administrative organizations and sustainable tourism development based on the concept of sufficiency economy. College of Local Government Development, King Prajadhipok's Institute.
Chirathamkul, R. (2016). Guidelines for the development of cultural creative tourism communities in Ban Arm Village, Thalang District, Phuket Province. Journal of Culture Flow, 17(31), January-June 2016, Retrieved on May 23rd 2018, from https://www.tci-thaijo.org/index.php/cultural_approach/issue/view/5510 (in Thai)
Department of Local Administration. (2560). Annual population. Retrieved on May 23rd 2017, http://stat.dopa.go.th/stat/statnew/upstat_age_disp.php
Mancharean, R. (2008). Community Leaders’ Roles in Eco-Tourism Development: A Case Study of Ko Taew Sub-district, Mueang District, Songkhla Province. Independent Study Report, State Degree Master of theology Local government branch Khonkaen University.
Ministry of Tourism and Sports. (2011). Tourist attraction management. Retrieved on April 19th 2018, from http://www.tourism.go.th/assets/portals/1/files/TTS615-2558%20%282%29.pdf (in Thai)
Ministry of Tourism and Sports. (2016). Project to promote the role of local leaders and provincial communities Trang for sustainable tourism management in management Sustainable tourism. Retrieved on 21th April 2018, from https://province. mots.go.th/ewtadmin/ewt/trang/ (in Thai)
Riley, S. & Airey. (2003). Sport and Tourism: Globalization, Mobility and Identity. Burlington: Butterworth-Heinemann.
Saowalakjinda, K. (2012). Community Participation in Management of Tourist Attractions: A Case Study of In Buri District, Sing Buri Province. Independent research, Master of Business Administration Faculty of Business Administration, Rajamangala University of Technology Thanyaburi. (in Thai)
Sriariyachan, C. (2007). Participation of Local Leaders in Tourism Management in Bangkoknoy District, Bangkok Metropolitan Administration. Thesis Master of Arts, Development Strategy, Phranakhon Rajabhat University. (in Thai)
Techarintr, P. (1984). Policies and strategies for community participation in development strategies Currently in Thailand In public participation in development. Bangkok: Sak Sopha Printing. (in Thai)