การคุ้มครองพยานบุคคล ศึกษากรณี การเป็นพยานบุคคลนอกราชอาณาจักร

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัญหาการคุ้มครองพยานบุคคลในคดีอาญา รวมทั้งศึกษาแนวคิดทฤษฏีการคุ้มครองพยานในประเทศไทยและต่างประเทศ ศึกษาพระราชบัญญัติคุ้มครองพยาน พ.ศ. 2546 พระราชบัญญัติคุ้มครองพยาน พ.ศ. 2565 (ฉบับที่ 2) กฎกระทรวง กำหนดหลักเกณฑ์ วิธีการและเงื่อนไขในการยื่นและพิจารณาคำร้องขอใช้มาตรการพิเศษในการคุ้มครองพยาน พ.ศ. 2548 โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อเสนอแนวทางและวิธีการในการคุ้มครองพยานในคดีอาญากรณีที่พยานอาศัยอยู่ต่างประเทศ ผลการวิจัย พบว่า ปัจจุบันยังไม่มีกฎหมายให้ความคุ้มครองพยานบุคคลที่อยู่นอกประเทศไทย โดยมีแนวคิดและทฤษฏีการคุ้มครองพยานบุคคล มีแนวคิดว่าบุคคลที่มาเป็นพยานควรได้รับความคุ้มครองและความช่วยเหลือที่จำเป็นและเหมาะสมจากรัฐ โดยรัฐมอบหมายให้สำนักงานคุ้มครองพยาน กรมคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพมีหน้าที่ในการความคุ้มครองสิทธิของพยานบุคคลในคดีอาญา รวมถึงคุ้มครองผู้ใกล้ชิดของพยาน พยานบุคคลมีสิทธิได้รับความคุ้มครอง 5 ประการ และเป็นการคุ้มครองพยานบุคคลในประเทศไทยเท่านั้น หากรัฐบาลมีมาตรการหรือแนวปฏิบัติที่เหมาะสม เพื่อให้ผู้ที่เป็นพยานที่อาศัยอยู่ต่างประเทศมาให้ข้อมูลในฐานะพยานบุคคลได้ ผู้วิจัยเสนอให้มีวิธีการในการให้ความช่วยเหลือกับพยานที่อาศัยอยู่นอกราชอาณาจักร โดยการออกระเบียบหรือมาตรการที่เหมาะสมสำหรับพยานบุคคลและกับบุคคลใกล้ชิดกับพยาน อาจทำให้พยานบุคคลและสังคมปลอดภัยจากอาชญากรรม และสามารถนำตัวผู้กระทำความผิดมาลงโทษตามกระบวนการยุติธรรมได้ โดยรัฐควรนำวิธีการตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญาของสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนีมาเป็นแนวทางในการนำมาออกระเบียบเท่าที่ไม่ขัดกับสังคมและวัฒนธรรมของประเทศไทย