การศึกษาอิทธิพลของปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีต่อสมรรถนะหลักเฉพาะงานขาย ธุรกิจประกันวินาศภัยในประเทศไทย

บทคัดย่อ

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาอิทธิพลทางตรงและทางอ้อมของปัจจัยเชิงสาเหตุ ได้แก่ ภาวะผู้นำยุคดิจิทัล การสร้างแบรนด์ภายในองค์กร และความไว้วางใจในองค์กรที่มีต่อสมรรถนะหลัก เฉพาะงานขายในธุรกิจประกันวินาศภัยในประเทศไทย 2) เพื่อพัฒนาโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อสมรรถนะหลักเฉพาะงานขายในธุรกิจประกันวินาศภัยในประเทศไทย การศึกษานี้เป็นการวิจัยเป็นแบบผสมผสาน โดยระยะแรกใช้วิธีวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บข้อมูลกลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 15 ราย ซึ่งเป็นบุคคลที่มีความเกี่ยวข้องในการดำเนินธุรกิจประกันวินาศภัยในประเทศไทย โดยกลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญแบ่งเป็นสามกลุ่มคือ กลุ่มฝ่ายบริหารงานองค์กรธุรกิจประกันวินาศภัย จำนวน 5 คน กลุ่มบุคลากรฝ่ายขาย จำนวน 5 คน กลุ่มลูกค้าประกันวินาศภัย จำนวน 5 คน ใช้วิธีสุ่มอย่างแบบเฉพาะเจาะจงและแบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้างเป็นเครื่องมือ และระยะที่สองใช้วิธีวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างคือบุคลากรฝ่ายขายประกันวินาศภัยจำนวน 413 คน การวิเคราะห์ข้อมูลใช้วิธีหาความสัมพันธ์เชิงสาเหตุ โดยใช้สถิติโมเดลสมการโครงสร้าง ด้วยโปรแกรมลิสเรล ผลการศึกษา พบว่า ปัจจัยที่สามารถสามารถอธิบายสมรรถนะงานได้มากที่สุดคือปัจจัยความไว้วางใจในองค์กร รองลงมาคือปัจจัยการสร้างแบรนด์ภายในองค์กร และปัจจัยภาวะผู้นำยุคดิจิทัลตามลำดับ ส่วนอิทธิพลทางตรงและทางอ้อมของปัจจัยเชิงสาเหตุได้แก่ ภาวะผู้นำยุคดิจิทัล การสร้างแบรนด์ภายในองค์กร และความไว้วางใจในองค์กรที่มีต่อสมรรถนะหลักเฉพาะงานขายในธุรกิจประกันวินาศภัยในประเทศไทย โมเดลสมรรถนะหลักเฉพาะงานขายตามทฤษฎีมีความเหมาะสมกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยสมรรถนะหลักเฉพาะงานขายที่โดดเด่นที่สุดคือด้านการปรับปรุงการปฏิบัติงาน