A ระบบภาษีและอิทธิพลของปัจจัยทางเศรษฐกิจต่อรายได้ภาษีของรัฐบาลในประเทศสมาชิกอาเซียน

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาโครงสร้างรายได้ภาษีและความสัมพันธ์ของปัจจัยทางเศรษฐกิจกับรายได้ภาษีของรัฐบาลประเทศผู้ก่อตั้งอาเซียนทั้ง 5 ประเทศ ประกอบด้วย ไทย สิงคโปร์ มาเลเซีย อินโดนีเซีย และฟิลิปปินส์ โดยใช้ข้อมูลทุติยภูมิแบบอนุกรมเวลาภาคตัดขวาง (panel data) รายปี ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2545 -2559 วิเคราะห์สมการถดถอยแบบ Pooled panel ผลการศึกษา พบว่า อัตราการจ้างงานและผลิตภัณฑ์มวลรวม ภายในประเทศนอกสาขาเกษตรกรรมมีอิทธิพลต่อรายได้ภาษีรวมในทิศทางเดียวกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ มีค่าความยืดหยุ่นเท่ากับ 0.17 และ 1.08 ตามลำดับ สัดส่วนการค้าต่างประเทศต่อส่วนผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศมีอิทธิพลต่อรายได้ภาษีรวมในทิศทางตรงข้ามอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ มีค่าความยืดหยุ่นเท่ากับ 1.75 การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยทางเศรษฐกิจกับรายได้ภาษีหลักของรัฐบาล พบว่า ผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศต่อหัวมีอิทธิพลต่อภาษีเงินได้นิติบุคคล รายได้ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา และรายได้ภาษีสรรพสามิตในทิศเดียวกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ แต่กับรายได้ภาษีมูลค่าเพิ่มมีอิทธิพลในทิศทางตรงกันข้ามอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ การจ้างงานมีความสัมพันธ์กับรายได้ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา รายได้ภาษีมูลค่าเพิ่ม และรายได้ภาษีสรรพสามิตในทิศทางเดียวกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศนอกสาขาเกษตรมีความสัมพันธ์กับรายได้ภาษีเงินได้นิติบุคคล รายได้ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา รายได้ภาษีมูลค่าเพิ่ม และรายได้ภาษีสรรพสามิตในทิศทางเดียวกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ สัดส่วนการค้าต่างประเทศต่อส่วนผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศมีอิทธิพลต่อรายได้ภาษีรายได้ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา รายได้ภาษีมูลค่าเพิ่ม และรายได้ภาษีสรรพสามิตในทิศทางตรงข้ามอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ