สิทธิชุมชนในการป้องกันผลกระทบจากปัญหาการเผาในที่โล่ง

บทคัดย่อ

               บุคคลและชุมชนย่อมมีสิทธิในการอนุรักษ์ ฟื้นฟู หรือส่งเสริมภูมิปัญญา ศิลปะ วัฒนธรรม ขนบธรรมเนียม และจารีตประเพณี อันดีงามทั้งของท้องถิ่นและของชาติ สิทธิชุมชนในการป้องกันการได้รับผลกระทบจากปัญหาการเผาในที่โล่งเป็นสิทธิที่ได้รับการคุ้มครองตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2560 ในหมวดที่ 3 สิทธิและเสรีภาพของปวงชนชาวไทยในมาตรา 43  หมวด 5 หน้าที่ของรัฐมาตรา 57 แต่ประชาชนยังไม่ได้ใช้สิทธิชุมชนได้อย่างทั่วถึง เนื่องจากยังขาดกฎหมายเฉพาะในการนำไปสู่การปฏิบัติได้จริง กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับสิทธิชุมชนและการเผาในที่โล่ง ได้แก่ พระราชบัญญัติส่งเสริมและรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ พ.ศ. 2535 พระราชบัญญัติการสาธารณสุข พ.ศ. 2535 พระราชบัญญัติป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย พ.ศ. 2550 ปัญหาและอุปสรรคที่ประชาชนไม่ได้ไปใช้สิทธิตามกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการป้องกันการเผาในที่โล่ง ได้แก่ การขาดความรู้ความเข้าใจ ความตระหนักในเรื่องผลกระทบจากการเผาในที่โล่งและกฎหมายที่เกี่ยวข้อง หน่วยงานภาครัฐยังเข้าไม่ถึงชุมชนในการส่งเสริมสิทธิของชุมชนในการป้องกันการเผาในที่โล่ง ข้อเสนอแนะในการแก้ปัญหา ได้แก่ หน่วยงานที่เกี่ยวข้องควรกำหนดนโยบาย แผน ยุทธศาสตร์ แนวทางการปฏิบัติที่ชัดเจน มีการประเมินผลการปฏิบัติงานอย่างต่อเนื่องเป็นระบบ รวมทั้ง การตราบทบัญญัติของรัฐธรรมนูญควรมีความชัดเจนมากขึ้นในเรื่อง สิทธิในสิ่งแวดล้อมที่ดี สิทธิในอากาศสะอาด สิทธิในการได้รับข้อมูลข่าวสารจากทางภาครัฐ สิทธิในกระบวนการยุติธรรมทางสิ่งแวดล้อมของประชาชน และหน่วยงานที่เกี่ยวข้องควรถ่ายทอดความรู้ความเข้าใจที่ถูกต้องในการใช้สิทธิเพื่อป้องกันการได้รับผลกระทบจากการเผาในที่โล่งและกระตุ้นให้ประชาชนเกิดการสร้างเครือข่ายในชุมชนอย่างมีส่วนร่วม